Εν Άνδρω

Της Τέτης Θεοδώρου

Πιτροφός: από τα πιο γνωστά και ακόμα ακμαία χωριά της Άνδρου...

Είναι στο μέσον του νησιού, πάνω και κάτω από το δρόμο: τον αμαξωτό, την άσφαλτο. Και τα δυο τμήματα του χωριού είναι κατάφυτα με υψηλά, γεμάτα υγεία, οπωροφόρα και άλλα δένδρα, που του δίνουν πολλή και δροσερή σκιά. Το ύψος του χωριού, η πολλή πρασινάδα κι ο καθαρός αγέρας κάνουν την παραμονή στο Πιτροφό ιδιαίτερα ευχάριστη. Και τούτο το χωριό σαν όλα τα χωριά της Άνδρου έχει περίσσια πηγαίων νερών που κυλούν μέρα νύχτα ποτίζοντας ακούραστα τα χώματα του.

 

Αυλές καταπράσινες, διακοσμημένες με γλάστρες και χειιροποίητα καλλιτεχνήματα...

Τα σπίτια του Πιτροφού όλα με λουλουδιασμένες αυλές και ευρύτατα δώματα, υδρεύονται αδιάκοπα από το υδραγωγείο με άρτιο δίκτυο αγωγών που δίνει άφθονο πόσιμο νερό. Σε κοινή χρήση των κατοίκων όμως υπάρχουν πολλές κοινοτικές κρήνες. Δεν θα ήταν λοιπόν υπερβολή αν λέγαμε πως ο Πιτροφός είναι πνιγμένος στο νερό. Έχει εννιά για την ακρίβεια βρυσοπηγές!

Το χωριό με τις εννιά βρύσες. Η πιο γνωστή ο Κάλαμος πάνω στο δρόμο. Εδώ κάποτε σταμάταγε το λεωφορείο από Γαύριο για Χώρα και τα παιδιά κατέβαιναν τρέχοντας να ξεδιψάσουν.... 

Ο Κάλαμος, η Κλεβανη, η Χαμολάκα, του Κασάμπα, το Κάτω Ρέμα, το Πάνω Ρέμα, του Σιριζάνου, του Μπαρμπέρη, του Καρδάση στη Μελίδα. Νερά και εκκλησιές να το φιλάνε το χωριό. Το Ταξιάρχη, τον Άγιο Παντελεήμονα, τον Τίμιο Σταυρό και τόσες άλλες μικρότερες παντού.

Η μεγάλη εκκλησιά του Αγίου Παντελεήμονα στον Πιτροφό...

Το όνομα του χωριού εχει μια παλιά και παράξενη ιστορία. Περιέχει τη λέξη "τροφή" που είναι  συνώνυμο της φροντίδας. Κάποιοι σκέφτηκαν να ταΐσουν τις πέτρες... Πετροφός... Πιτροφός! Ήταν οι εργάτες του ασβέστη που έφτιαχναν το κονίαμα εκείνο που θρέφει τη πέτρα και πυργώνει στα έργα των ανθρώπων.

- «Κύριε Σταμάτη τι πίνουν οι νεράιδες;»

- «Νερό, νερό από το Πιτροφό», μου απάντησε την ώρα που μαγείρευε... στον Πλάτανο.

Ο Πλάτανος. Και τι πλάτανος; Όνομα και πράμα! Κι από κάτω μια αυλή χάρμα...

Ο Πλάτανος η παραδοσιακή ταβέρνα του χωριού που άνοιξε στα 1939. Τηγανιά, αρνάκι στη λαδόκολα, μπακαλιάρος σκορδαλιά και φουρτάλια.....Με ευγένεια και φροντίδα ο πρόεδρος Σταμάτης Κουλούρης καθημερινά χειμώνα καλοκαίρι υποδέχεται τους ντόπιους και μη στο μελισσοχώρι. Τον Πλάτανο μάλιστα παλιά τον λέγαν μέλισσα!

Του Ζοζέφ. Μια αυλή που κυριαρχεί η θαλπωρή και οικογενειακό φαγητό... 

Λίγο πιο κάτω από τον Πλάτανο, μετά το Κάλαμο, το παραδοσιακό καφενείο – σταθμός - του Ζοζέφ. Η Κατερίνα Ρεμούνδου με πρώτη ύλη αποκλειστικά από την Άνδρο και την τροφοσυλλογή από τα γύρω χωριά προσφέρει λεμονάδα που έχει φτιάξει από τα καλύτερα λεμόνια του κόσμου, όπως λέει η ίδια... Τα αντριώτικα! Και ανθρακούχο νερό Σάριζα.

Άλλη μια άποψη του κήπου/εστιατόριο της Κατερίνας...

Κι όταν τελειώνει η μέρα στο Πιτροφό και στη κορυφογραμμή του ανάβει μαγικά ο Θεός - με την σύμφωνη γνώμη του παπά-Μιχάλη - τα αστέρια, είναι η ώρα του Ιάκωβου Απόρθητου του πρώτου. Το Απόρθητο Art Bar στεγάζεται σε ένα σπίτι 200 χρόνων συντηρημένο και αξιοποιημένο με μεράκι και φιλότιμο. Οικογενειακό φιλότιμο... 

Το Απόρθητο. Μια βεράντα που κυριαρχεί η αίσθηση της παρέας...

Γιατί οι Πιτροφιανοί είναι νοικοκυραίοι φιλότιμοι άνθρωποι με μπέσα και ανθρωπιά... Η κατάφυτη βεράντα στο Απόρθητο πλημμυρίζει από ήχους και φωνές σε αρμονία με το σφύριγμα του ανέμου: λες και ισοκρατούν...

Ο μαγικός κήπος του Ιάκωβου. Στο μέσον κλασικό πλέον το Απόρθητο...

- «Από τι είναι φτιαγμένη η νύχτα Ιάκωβε;» τον ρώτησα.

- «Από έρωτα και ομορφιά» μου απάντησε, ενώ μου έφερε ποτό με μυρωδάτο lime από το κήπο του...

Ο Πιτροφός το χωριό που η διασκέδαση είναι φυσική: είναι πάντα εκεί και περιμένει όλες τις μέρες και νύχτες του χρόνου να σας αγκαλιάσει με τη φιλοξενία του…