Εν Άνδρω

 

Ο Άγιος Φίλιππος σημαιοστολισμένος ανήμερα στην γιορτή του (φωτ. Εν Άνδρω).

Χρόνια άκουγα για την γιορτή του Αγίου Φιλίππου στο Μπατσί. Δεν είχε όμως τύχει να πάω. Έτσι όταν με πήρε τηλέφωνο να με καλέσει στην γιορτή ένας δημοτικός σύμβουλος ξαφνιάστηκα. Τον ευχαρίστησα κι είπα «θα προσπαθήσω».

Το Μπατσί ηλιόλουστο ανήμερα του πολιούχου του (φωτ. Εν Άνδρω).

Το δεύτερο τηλεφώνημα ήταν από μια ευγενική κυρία της ενοριακής επιτροπής. Είχε δει το καλοκαιρινό «οδοιπορικό στον «ξεχασμένο» Αμμόλοχο και με κάλεσε να κάνω κάτι αντίστοιχο στο «κοσμικό» Μπατσί. Είπα «ναι» και το εννοούσα. Ακολούθησαν άλλα τρία τηλέφωνα που με καλούσαν και με ξάφνιασαν με την θέρμη τους. Μέχρι και ο πρόεδρος των επαγγελματιών, ο Ευτύχης, πήρε.

Εξαιρετική η βυζαντινή χορωδία των ψαλτάδων (φωτ. Εν Άνδρω).

Έτσι χωρίς δεύτερη σκέψη ξεκίνησα ανήμερα στη γιορτή του Άγιου Φίλιππα για Μπατσί. Φτάνοντας με περίμενε η πρώτη έκπληξη. Ο κόσμος δεν ήταν όσος θα περίμενε κανείς. Αλλά ήταν ζεστός και φιλικός. Αρκετοί χαιρέτισαν, συστήθηκαν, μιλήσαμε. Ο Ευτύχης, ο Βασίλης, ο Γιάννης, η Μαρουλιώ, ο Γιώργος, ο Κώστας…

Ολοφώτεινα τα προσωπάκια των παιδιών (φωτ. Εν Άνδρω).

Η εκκλησία πολύχρωμη. Γεμάτη παιδάκια. Οι ψάλτες εξαιρετικοί. Υπήρχε μια απλότητα και μια προσήνεια. Αυτή που κάποτε έκανε τον Ανδρέα Εμπειρίκο να έρχεται και να ξανάρχεται για χρόνια διακοπές στο μικρό τότε Μπατσί. Το οποίο περιέργως πως φάνταζε εξίσου μικρό και ανήμερα στην γιορτή του πολιούχου του.

Και οι τοπικές αρχές (φωτ΄Εν Άνδρω).

Ίσως γιατί το Μπατσί όταν φεύγει όλος ο καλοκαιρινός κόσμος αλλάζει. Ξανάρχεται στα παλιά μέτρα του. Η «παραθεριστικούπολη» φεύγει το χωριό επιστρέφει στην δύσκολη και μοναχική ζωή του.

Οι μικροί τυμπανιστές έδιναν τον ρυθμό (φωτ. Εν Άνδρω).

Έτσι ανήμερα του Άγιου Φίλιππα, Νοέμβρη μήνα, είναι εδώ μόνο οι μόνιμοι κάτοικοι. Και καθώς κοίταγα την μεγάλη έρημη παραλία σκέφτηκα πως οι μόνιμοι κάτοικοι στο Μπατσί είναι κάπως σαν τους χειμερινούς κολυμβητές.

Η λιτανεία στην παραλία (φωτ. Εν Άνδρω).

Το καλοκαίρι χιλιάδες είναι τα πρόσωπα που γεμίζουν την παραλία. Και παρά τα χιλιάδες πρόσωπα η παραλία είναι απρόσωπη. Τον χειμώνα η παραλία είναι έρημη. Όσοι την διαβαίνουν όμως έχουν πρόσωπο. Λένε δυο κουβέντες μεταξύ τους. Κάνουν παρέα. Υπάρχει μια οικειότητα. Κάπως έτσι ήταν ανήμερα στην γιορτή του Άγιου Φίλιππα το Μπατσί: μια χαμογελαστή παρέα «χειμερινών κολυμβητών».

Αν δεν ήταν ο σημαιοστολισμένος "Καπετάν Σπύρος" του Βασίλη δεν θα φαινόταν στο μικρό λιμάνι πως σήμερα ήταν μια μεγάλη μέρα για το όμορφο Μπατσί (φωτ. Εν Άνδρω).

Αυτά σκεφτόμουν καθώς περίμενα πλάι στη θάλασσα να κατέβει η πομπή της λιτανείας της σκάλες για να πάει στην «πλατεία» για την καθιερωμένη περιφορά της εικόνας.

Στην πλατεία του Μπατσιού (φωτ. Εν Άνδρω).

Πρώτα κατέβηκαν τα παιδάκια. Μετά η εικόνα στις πλάτες των πυροσβεστών. Μετά οι ιερείς και οι όποιοι επίσημοι. Και μετά ο κόσμος. Από επίσημους δεν μετρήσαμε πολλούς. Ήταν οι τοπικοί δημοτικοί σύμβουλοι: Γ. Ψωμάς, Φ. Αθανασίου, Α. Κοζανίτου, Μ. Μαμάη, Α. Βολίκα. Ήταν η αντιδήμαρχος Ν. Μαμάη, ο πρόεδρος της Τ.Κ. Μπατσίου Κ. Πετρίσης και ΤΚ Γαυρίου Κ. Μούλας και ο έπαρχος Δ. Λοτσάρης. Ήταν επίσης δύο πολιτευτές της ΝΔ η Κ. Μονογιού (από Μύκονο) και ο Γ. Χριστόπουλος (από Τήνο). Ήταν και οι επικεφαλής της Πυροσβεστικής, της Αστυνομίας, του Λιμεναρχείου κλπ. Ήταν πολλοί ιερείς από το νησί και σύσσωμη η αδελφότητα της Μονής Παναχράντου.

Και ξάφνου άρχισαν να έρχονται τα πρώτα σύννεφα (φωτ. Εν Άνδρω).

Όπως έλειπαν κάποιοι «επιφανείς» (ο δήμαρχος και ο τοπικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης). Α! Ναι έλειπαν και οι πολυγραφότατοι στο f/b της "τοπικής πελοποννησιακής παροικίας" του Μπατσίου! Ρωτήσαμε και μας απάντησαν: «μα τι λέτε; Όλοι αυτοί είναι καλοκαιρινοί! Από μακριά τα λένε!!!…».

Η στιγμή της απονομής αναπνηστικής πλακέτας στον Γ. Μουστάκα για την προσφορά του στην αποεράτωση του Αγλιου Φιλίππου (φωτ. Εν Άνδρω).

Ακολούθησε παραδοσιακό τρατάρισμα στο καφέ Αύρα. Μετά το παραδοσιακό γεύμα στου Σταμάτη. Ακλούθησαν όλοι οι παρόντες επίσημοι. Οικοδεσπότης και επί της διαδικασίας υπεύθυνος ο εφημέριος του Αγίου Φιλίππου πατέρας Νικόλαος. Η καλύτερη στιγμή ήταν όταν ο μητροπολίτης Δωρόθεος ΙΙ (είναι ο μόνος επίσημος που πηγαινοέρχεται στην Άνδρο με την τακτικότητα πλοίου της γραμμής) έδωσε εκ μέρους της εκκλησίας μια πλακέτα στον κ. Μ. Μουστάκα, Μπατσιώτη εξ Αμερικής ο οποίος συνέβαλε στην αποπεράτωση του Αγίου Φιλίππου.

Η βραδινή λαμπαδηδρομία

Η βραδινή λαμπαδηδρομία με τους νέους (φωτ. Εν Άνδρω).

Όμως το οδοιπορικό στο Μπατσί δεν σταματά εδώ είχε και συνέχεια το απόβραδο. Κι εκεί ίσως ήταν το καλύτερο. Πρώτον γιατί ο κόσμος ήταν τουλάχιστον διπλάσιος από το πρωί. Η απάντηση που λάβαμε: ήταν εργάσιμη μέρα για πολλούς από αυτούς.

Άλλη μια σκηνή από την εντυπωσιακή λαμπαδηδρομία (φωτ. Εν Άνδρω).

Δεύτερον η λαμπαδηδρομία ήταν πολύ ωραία και έγινε ωραιότερη όταν έσβησαν τα φώτα του μικρού λιμανιού και ακούγονταν μόνο τα ρυθμικά τύμπανα της νεανικής μπάντας και φαινονταν μόνο τα φαναράκια.

Εντυπωσιακή η πορεί του πλήθους και των μαθητών με τα φαναράκια μέσα στη νύχτα στη συσκοτισμένη παραλία (φωτ. Εν Άνδρω).

Επιστροφή της πομπής από το λιμάνι στην πλατεία (φωτ. Εν Άνδρω).

Ολόφωτος ο Άγιος Φίλιππας μέσα στη νύχτα. Η διαδρομή κλείνει εδώ με μια τελευταία εικόνα της εκκλησιάς που γιόρταζε (φωτ. Εν Άνδρω).

Ήταν μια επιβλητική στιγμή. Και παρά την ψύχρα της βραδιάς ο κόσμος έμεινε εκεί μέχρι τέλος και για τους χορούς. Κι όσοι δεν άντεξαν κατέφυγαν σε κάποια από τα γύρω ανοικτά μαγαζιά. Είπαμε αυτή την εποχή στο Μπατσί μένουν μόνο οι «χειμερινοί κολυμβητές» του.

«Εν Άνδρω»