Πέφτουν οι πίτες σαν... το χαλάζι!!! - 7 πίτες αυτό το Σαββατοκύριακο!!!..
Μπατσί - Καφέ 105 μοίρες. Ο Σύλλογος Επαγγελματιών Τουριστικών Επαγγελμάτων...
Μιλάμε για πολλές πίτες. Πάρα πολλές πίτες. Τόσες πίτες σε ένα Σαββατοκύριακο δεν θυμόμαστε. Στο Μπατσί (Επαγγελματίες Τουριστικών Μπατσίου) , στο Γαύριο (Άνω Γαύριο), στην Κατάκοιλο, στο Συνετί, στην Χώρα τα Λάμυρα, το Υψηλού, οι Στραπουργιές και το Μεσαθούρι. Αλλά και στην Αθήνα, στα Σπάτα (Αρνη) και στου Γκύζη (Ζαγανιάρης). Και είμαστε σίγουροι πως κάποιες δεν μας έστειλαν κάτι ώστε να ξέρουμε και να τις αναφέρουμε.
Μικρά Αγγλία - Σύλλογος Λαμύρων, Μεσαθουρίου, Υψηλού, Στραπουργίων...
Από όλες όσες αναφέρουμε κάποιοι που συμμετείχαν έστειλαν φωτογραφίες. Μερικοί πήραν τηλέφωνο και μας έδωσαν ραπόρτο. Και σε τρεις-τέσσερις είχαν στείλει και πρόσκληση. Κατανοητό λοιπόν πως θα έπρεπε να επανέλθουμε και να γράψουμε δύο κουβέντες για την κάθε μια. Να βάλουμε και μερικές φωτογραφίες από αυτές που έστειλαν οι φίλοι μας.
Καφενείο Συνετίου - Σύλλογος Συνετίου
Ξεκινάμε με τις μεσημεριανές πίτες του Σαββάτου πρώτος σταθμός Μικρά Αγγλία όπου τα τέσσερα χωριά της πλαγιάς μας έκοψαν πίτα. Παρουσία αρκετών δεκάδων κατοίκων και με την συμμετοχή της αδελφότητας της Μονής Παναχράντου κόπηκε η πίτα. Παραβρέθηκαν ο δήμαρχος και δημοτικοί σύμβουλοι. Επόμενη στάση Συνετί. Στο δημοτικό σχολείο του χωριού παρουσία δεκάδων κατοίκων κόπηκε και εκεί η πίτα του χωριού. Συνάμα υπήρξε και καλλιτεχνικό πρόγραμμα με νησιώτικους σκοπούς. Κι εκεί παραβρέθηκαν δημοτικοί σύμβουλοι της περιοχής.
Δημοτικό σχολέιο Κατακοίλου - Σύλλογος Κατακοίλου
Το βράδυ κόπηκε η πίτα του Άνω Γαυρίου στο καφέ της Ευτυχίας στο Γαύριο. Και βεβαίως λίγο αργότερα κόπηκε και η πίτα του Συλλόγου Τουριστικών Επαγγελμάτων στο Μπατσί στο καφέ 105. Παραβρέθηκαν δεκάδες επαγγελματίες και φίλοι της περιοχής. Κι εδώ κατάφερε ο δήμαρχος να είναι παρών και μαζί του και μερικοί δημοτικοί σύμβουλοι. Όμως και στην Κατάκοιλο ο τοπικός σύλλογος έκοψε κι αυτός την πίτα του στο δημοτικό σχολείο του χωριού. Μαζεύτηκε όλο το χωριό για να γιορτάσει το γεγονός. Περίπου 100 άτομα. Παραβρέθηκαν ο δήμαρχος, οι πρόεδροι Μπατσίου και Γαυρίου, καθώς και δημοτικοί σύμβουλοι.
Όπου δεν ήταν η πίτα ταβέρνά και δεν είχε φαγητό, είχε μεζεδάκια σπιτικά! Το σκέφτηκαν στα χωριά και κατέληξαν πως "η φτώχια θέλει καλοπέραση"!!!
Αλλά και στην Αθήνα οι πίτες συνεχίζουν ακάθεκτες. Στα Σπάτα, στο γνωστό "στέκι του Ανδρέα" ο σύλλογος της Άρνης παρουσία κοντά 300 ατόμων είχε την πίτα και τον ετήσιο χειμερινό χορό του χωριού στην Αθήνα. Υπήρξε μεγάλο κέφι λόγω του πλήθους και του μουσικού προγράμματος που ακολούθησε με λαϊκά και νησιώτικα. Ο χορός τέλειωσε τα ξημερώματα!...
Ταβέρνα "το στέκι του Ανδρέα" Σπάτα - Σύλλογος Άρνης
Τέλος την Κυριακη 5 Φεβρουαρίου έγινε και η κοπή της πίτας του Συλλόγου του Ζαγανιάρη στα γραφεία του στου Γκύζη στην Αθήνα. Στη συνέχεια προσφέρθηκαν σπιτικοί μεζέδες από τις γυναίκες του Συλλόγου.
Γραφεία Συλλόγου Ζαγανιαρίου Γκύζη - Σύλλογος Ζαγανιαρίου
Από τα παραπάνω προκύπτει πως ακόμα έχουμε κουράγια. Πως παρά τις δυσκολίες που όλοι περνάμε ακόμα έχουμε δύναμη και κέφι. Οι ανδριώτες όπως και όλοι οι Έλληνες ακόμα τραγουδάνε το γνωστό: "Να μας έχει ο Θεός καλά πάντα να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε...". Πάντως βλέποντας όλη αυτή την ζωντάνια εγώ θυμήθηκα ένα σύνθημα που λέγαμε φοιτητές σε άλλες πολύ διαφορετικές εποχές, που είχαν κι εκείνες τις δικές του δυσκολίες: "δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη..."
Δ.Μπ.
