Εν Άνδρω

 

Ο Σύλλογος έχει 35 εθελοντές δασοπυροσβέστες σε όλη την Άνδρο. Στη Χώρα, στα Λειβάδια, στο Γαύριο, στην Κατάκοιλο, στο Μπατσί, στο Κόρθι και όπου άλλου υπάρχουν άνθρωποι έτοιμοι να προσφέρουν αφιλοκερδώς στον διπλανό τους. Εδώ μερικές φωτογραφίες από την συγκέντρωση στα Λειβάδια - έδρα του Συλλόγου - με στόχο να γνωριστούν και λίγο μεταξύ τους πέρα από την ώρα της φωτιάς και του τρεξίματος στα χιόνια και στι πλημμύρες (φωτ. Εν Άνδρω). 

Κυριακή απομεσήμερο. Αν και Οκτώβρης η μέρα σχεδόν καλοκαιρινή. Η πρόσκληση του ΣΕΔΑ για γεύμα: σουβλάκι στα κάρβουνα με μπύρες!!! Έξω από το σχολείο των Λειβαδίων – όπου συστεγάζονται αρμονικά οι εθελοντές δασοπυροσβέστες του νησιού μας με τον τοπικό σύλλογο – παρκαρισμένο ένα μεγάλο πυροσβεστικό όχημα. Για να μην χαθεί κανείς!!!

Ο Σύλλογος έχει 8 οχήματα. Τρία μεγάλα και τριά μικρά πυροσβεστικά. Ένα μεταφορά προσωπικού και μια υδροφόρα. Κανονικό σώμα της πυροσβεστικής οι άνθρωποι... (φωτ. Εν Άνδρω).

Είναι το ΣΕΔΑ 3 ή Joanna!!! Το δεύτερο όνομα για μια κυρία που βοήθησε να το αποκτήσουν. Είναι γνωστό πως οι εθελοντές κινούνται και δρουν με εθελοντικές προσφορές και με λίγη βοήθεια του κράτους. Λίγη και με το σταγονόμετρο... για να μην κακομαθαίνουν!!!

 

Φτάνουμε εγκαίρως. Αυτοί έφτασαν λίγο καθυστερημένοι! Δεν πειράζει: στις φωτιές πάνε εγκαίρως πάντως. Στο φαγητό ας αργούν. Μαζ’ευονται γύρω από τις δύο ψηστιέρες και… βάζουν φωτιά!!! Θα μου πεις ελεγχόμενη! Και δεν φυσάει! Πάντως βάζουν φωτιά. Μια αναμνηστική φωτογραφία με… την φωτιά!!! Και ακόμα μια!!!

 

Τους έχει γίνει πια συνήθεια η φωτιά. Όμως δεν παίζουν με την φωτιά! Ένας από αυτούς κόβει μερικά χλωρά κλαδία που είναι σχετικά κοντα::: «Να μην καούμε μεταξύ μας» μουρμουρίζει!!! Και δεν καίγονται, αλλά μερικοί καίγονται γιατί πήραν πρώτοι-πρώτοι τα καυτά σουβλάκια!!!

 

Και αφού έφαγαν και ήπιαν ήρθες η ώρα του παιχνιδιού. Απορείς: τι παιχνίδια μπορεί να παίζουν οι δασοπυροσβέστες; Με την φωτιά; Αποκλείεται. Με τα οχήματα; Δεν γίνεται. Με τις μάνικες!!! Αυτό είναι: παιχνίδι με τις μάνικες! Παίρνουν μια μάνικα άδεια και κουλουριασμένη. Βάζουν μακριά δύο κορίνες. Και μετά πετάνε τη μάνικα με τέχνη για να ξετυλιχτεί με την μια και να μην στριφογυρίσει. Έτσι ώστε να την συνδέσουν με την μια και να ρίξουν νερό.

Τουτέστιν παίζουν εκπαιδευόμενοι. Με έπαθλο ένα ζευγάρι πυροσβεστικές μπότες. Ποιος τις πήρε ένα μικρός που την πρώτη φορά ξαστόχησε λίγο και μετά το πέτυχε. Κόντεψε να πετύχει κι εμάς καθώς φωτογραφίζαμε λίγο πιο πέρα από τις κορίνες.   

 

Φεύγοντας σκέφτηκα πως την προτελευταία φορά που τους είδα έτσι μαζεμένους ήταν μπροστά στην πόρτα τους σπιτιού μου - μαζί με την πυροσβεστική - ένα βράδυ όταν καιγόταν το βουνό πάνω από το Υψηλού και ήρθαν να σώσουν την γειτονιά μας. Και την έσωσαν. Και την προτελευταία στο Βουνί να βοηθάνε τον ορεινό αγώνα τρεξίματος.

 

Φωτογραφία από την πρώτη φορά - για να τους ευχαριστήσω - δεν είχα γιατί τρέχαμε όλοι να σβήσουμε την φωτιά. Όμως από την δεύτερη είχα και την δημοσιεύω και για να τους ευχαριστήσω κι εγώ μαζί με όλους τους άλλους για όσα κάνουν για την Άνδρο. Αλλά και για να τους θυμίσω - όπως είπε ένας εξ αυτών: "ρε σεις είναι εδώ και ο… Εν Άνδρω!!!”

“Εν Άνδρω”