Αποχαιρετισμός στον Γιάννη Γλυνό…
Του Διαμαντή Μπασαντή
Ο Γιάννης Γλυνός στη Λιθοδομή στο Κόρθι (φωτ. Εν Άνδρω).
Αδύνατον να πιστέψω πως ο Γιάννης Γλυνός έφυγε. Αν και τον έβλεπα να φεύγει καιρό τώρα, δεν μπορώ να αποδεχτώ την φυγή του. Πώς να αποδεχτώ πως δεν θα ξανακούσω στο τηλέφωνο εκείνη την βαθιά φωνή να λέει με ζεστό φιλικό ύφος: «ξέρεις…»
Η αλήθεια είναι πως δεν ήξερα. Αλλά ούτε κι αυτός ήξερε. Έτσι βρεθήκαμε πολιτικοί αντίπαλοι από το 2009 μέχρι το 2014. Μια αντιπαλότητα που ξεκίνησε από την λάθος χωροθέτηση στη Μελίδα....
Όλα άλλαξαν το 2015. Ήταν η επομένη της Θεοσκεπάστου. Τέλη Μαρτίου. Βρεθήκαμε τυχαία ο ένας δίπλα στον άλλο στο νέο κτίριο του Μουστακείου. Ο Γλυνός είχε αναλάβει την ξενάγηση σε δύο βουλευτές των Κυκλάδων και σε όσους είχαμε πάει να δούμε πρώτη φορά το νέο κτίριο στην Πίσω Μεριά.
Ανέβαινε μπροστά λαχανιασμένος. Αυτός ο πανύψηλος άνδρας δυσκολευόταν στο ανέβασμα. Περίμενα υπομονετικά. Όταν έφτασε στο κεφαλόσκαλο άρχισε να μιλά αργά στους βουλευτές. Δυσκολευόταν. Πήρα μόνος τον λόγο και συμπλήρωσα την φράση του προσθέτοντας την ανάγκη να βοηθήσουν κι αυτοί στην λειτουργία του κτιρίου. Ο Γλυνός με κοίταξε με ανακούφιση και κούνησε το κεφάλι του καταφατικά. Πήρε μερικές ανάσες και μετά μας ξενάγησε σε όλο το κτίριο…
Μια ώρα αργότερα βρέθηκα δίπλα του στο παλιό κτίριο του Μουστακείου. Προχωρούσε αργά. Τον έπιασα από το χέρι και τον σταμάτησα. Με κοίταξε ερωτηματικά: του είπα κάτι σχετικό με την πολιτική. Με κοίταξε ξαφνιασμένος και ζήτησε να τα πούμε αναλυτικά. Ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Από τότε μέχρι το απομεσήμερο της 24ης Οκτωβρίου 2018, που μου έδωσε τηλεφωνικά οδηγίες για το λιοτρίβι στο Βαρίδι, η επαφή μας ήταν σχεδόν καθημερινή.
Ο Γιάννης Γλυνός "αποχαιρετά" τον φίλο του Νίκο Θεολόγου (φωτ. Εν Άνδρω).
Με τον Γιάννη Γλυνό δεν υπήρξαμε φίλοι όσο ήταν στην εξουσία. Γίναμε φίλοι όταν είχε αποχωρήσει από την δημαρχία. Κι ήταν πολλά χρόνια δήμαρχος ο Γλυνός: τρεις τετραετίες στο Κόρθι και μια στην Άνδρο.
Με τον Γλυνό υπήρξαμε φίλοι τριάμισι χρόνια. Ήταν τα δύσκολα χρόνια: της μοναξιάς, της σιωπής, της αρρώστιας. Ήταν όμως και παραγωγικά χρόνια. Συνταξιδέψαμε ώρες ατέλειωτες μιλώντας για τα κοινά διαβάσματα, τα κοινά ενδιαφέροντα, τις κοινές αναφορές της νιότης, την κοινή αγάπη μας για την Άνδρο. Στην Άνδρο που εκείνος έζησε κι αγάπησε. Στην Άνδρο που εγώ αγάπησα κι επέστρεψα.
Ένα φθινοπωρινό βράδυ - πριν δύο χρόνια - στη Λιθοδομή γύρισε μου είπε συγκινημένος:
- Κρίμα που δεν συναντηθήκαμε νωρίτερα…
- Τουλάχιστον προλάβαμε και συναντηθήκαμε, απάντησα…
Έσκυψε και με αγκάλιασε βουρκωμένος. Με εκείνη την μεγάλη αγκαλιά που χώραγε φίλους, εχθρούς, αντιπάλους, αγνώμονες συντρόφους. Χώραγε ακόμα κι κείνους που τον αποκαλούσαν «αδελφό» όσο ήταν δήμαρχος. Και μετά… γύρισαν σελίδα!
Όμως ο Γλυνός δεν ήταν σελίδα να την γυρίσεις. Ήταν βιβλίο που το διάβαζες και το ξαναδιάβαζες και δεν τελείωνε. Και αμφιβάλω αν μπορεί να τελειώσει και τώρα που έφυγε.
Ο Γιάννης Γλυνός στην Μονή Παναχράντου (φωτ. Εν Άνδρω).
Τι να πρωτοθυμηθώ από το βιβλίο «Γιάννης Γλυνός» που διαβάζαμε παρέα τα τριάμισι χρόνια της σιωπής και της απόσυρσης; Να θυμηθώ τα σχέδια για τον Στρόφιλα που δεν προχώρησαν; Τα σχέδια για τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο που προχώρησαν; Την βοήθεια στο βιβλίο μου; Ή, την έγνοια και την φροντίδα του για την μικρή Δανάη; Να θυμηθώ την Ιώβεια υπομονή του στα παράπονα; Ή, το χαμόγελο στις δυσκολίες και το χιούμορ του στις μικρότητες;
Ανεξάντλητος ο Γλυνός. Μιλάγαμε ώρες, μέρες: για πολιτική, ιστορία, ταξίδια. Μιλάγαμε για τους ποιητές της νιότης μας: τον Αναγνωστάκη, τον Λειβαδίτη, τον Αλεξάνδρου, τον Πατρίκιο. Για τους ποιητές της ζωής μας: τον Εμπειρίκο, τον Σεφέρη, τον Ελύτη, τον Ρίτσο. Για τη ναυτική Άνδρο του πατέρα μου και των δικών του…
Ξαναδιατρέχω κάποιες στιγμές και κάποιες διαδρομές. Το συγκλονιστικό αντίο του στο Νίκο Θεολόγου. Την θλίψη του όταν προσπάθησαν να τον σύρουν άδικα στα δικαστήρια με μηνύσεις «αγνώστων»! Τα άθλια υπονοούμενα. Ο Γλυνός δεν είπε τίποτα. Σιώπησε! Και τους… ξέχασαν! Μια φορά όμως θύμωσε κι απάντησε. Ήταν στη μνήμη του φίλου του. Έτσι ανθρώπινος υπήρξε ο Γιάννης Γλυνός μέχρι το τέλος. Με τις εξάρσεις και τις ανατάσεις του. Με τις μεταπτώσεις και με τις πτώσεις του.
Το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου 2018 έχασα έναν σπουδαίο φίλο. Απομένουν οι στιγμές που μοιραστήκαμε μαζί μέχρι το τέλος. Το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου 2018 η Άνδρος έχασε τον μόνο οραματιστή πολιτικό που έβγαλε εδώ και πολλά χρόνια. Απομένουν τα έργα του να τον θυμίζουν.
Μπορεί να μην πέτυχε πάντα ο Γλυνός. Όμως, προσπάθησε για το καλύτερο. Μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του υπήρξε οραματιστής κι εραστής μιας Άνδρου την οποία πίστεψε από την αρχή μέχρι το τέλος. Τώρα πια ζει, σαν ένας άγγελος, στον παράδεισο της μνήμης των ανθρώπων της...
Αντίο φίλε Γιάννη Γλυνέ…
ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ
-
Σχόλια (11)
- Πρώτα τα παλαιότερα
- Πρώτα τα νεώτερα
καλό ταξίδι κύριε Γιάννη δεν θα σε ξεχάσω ποτέ ήταν μεγάλη τιμή που σε γνώρισα ένιωθα όταν μου μίλαγες σαν να μου μιλάει ο πατέρας μου και έτσι ήταν για μένα ήσουν πατέρα γιατί πάμε ένιωθα την αγάπη σου και την καλή αύρα που είχες.
Καλό σου ταξίδι δεν θα σε ξεχάσω όσα ζω
ΑΝΤΙΟ ΓΙΑΝΝΗ - Η Ψυχή σου να Αρμενίζει στα Πελάγη και τις κοιλάδες του Ουρανού όπως η δημιουργική σου Σκέψη και Δράση "αρμένισε" ΟΛΗ την Άνδρο τα χρόνια της Αυτοδιοικητικής θητείας σου !!
Μεγάλος Φίλος και Δάσκαλος, κοντά του ανδρώθηκα και πολιτικά και αυτοδιοικητικά , έμαθα πράγματα χρήσιμα, χάρηκα και υποστήριξα πρωτοβουλίες του, συμμετείχα σε πολλές Εκδηλώσεις του Πολιτιστικού Κ'εντρου στην Αγία Ειρήνη, μοιραστήκαμε τις Αγωνίες για την Άμετρη εξάπλωση των Αιολικών Πάρκων αλλά διείδαμε και την Ευκαιρία να γίνει ή Άνδρος Πρότυπο Ενεργειακά Αυτόνομο Νησί (εγω το μετέτρεψα σε Προμελέτη - Άρθρο που δημοσιευτηκε το 2002 -2005 σε πολλές εφημεριδες και στο ΕΛΙΑΜΕΠ), μετά την φυσικη καταστροφή του Σκουπιδότοπου στην Σταυροπέδα τον υποστηρίξαμε μεσα απο τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ μαζί με τον Νίκο Χρυσόγελο εκπονώντας και παραδίδοντας του Ολοκληρωμένη Επιστημονική Μελέτης Ορθης Διαχείρισης των Απορριμμάτων της Άνδρου (τον Ιουνιο του 2011), που περιελαμβανε εκτεταμμένη χρήση Ανακύκλωσης και Κομποστοποίησης με την δημιουργία ΚΔΑΥ, και γενικά σωρεία Προτάσεων και Ιδεών (όπως για την δημιουργία Υδροδρομίου στην Άνδρο για συγκοινωνιακή εμπλουτισμό) που παντα με προθυμία άκουγε, άσχετα αν δεν μπορεσε ή δεν πρόλαβε να υλοποιήσει.
Θα μείνει χαραγμένος στο νου με με απολυτο θαυμασμό και σεβασμό και ακόμη και ιδεολογική - πολιτική και κοινωνική συνάφεια.
Τον αποχαιρετώ με ένα τραγούδι που κάποτε τον άκουσα να ψιθυρίζει
https://youtu.be/3Rifby1tVE8
και του εύχομαι αιώνια γαλήνη.
Κύριε Γιώργο Γλυνέ πολύ καλή η ιδέα σας. Θα την προχωρήσουμε. Το ΕΝ ΑΝΔΡΩ ανέδειξε αρκετά έργα του. Σημαδιακό πως την τελευταία εβδομάδα της ζωής του συνεργάτης του έγραψε για το ΚΠΕ και το προβάλαμε. Μας είχε πάρει τηλέφωνο και μας ευχαρίστησε θερμά. Λίγο πριν φύγει για πάντα από την Άνδρο τόνιζε πως έπρεπε να γράψουμε για το λιοτρίβι στο Βαρίδι. Μέχρι την τελευταία στιγμή την Άνδρο έβλεπε: από τον Καμπανό μέχρι το Στενό. Αυτή είναι η "κληρονομιά" που αφήνει...
Εξαιρετικός αποχαιρετισμός σε έναν εξαιρετικό άνθρωπο. Μια εκ βαθέων προσωπική και πολιτική εξομολόγηση με θάρρος και παρησία. Χάρηκα και συγκινήθηκα γι' αυτή την ξεχωριστή και στοχαστική ματιά πάνω στα ανθρώπινα. Τουλάχιστον ο Γλυνός είχε μέχρι τέλος αρκετούς άξιους φίλους. Συγχαρητήρια για την στάση σας δίπλα του στα δύσκολα. Αυτές οι στιγμές είναι το δικό σας βραβείο ζωής. Ο δικός σας παράδεισος...
Συγχαρητήρια για τον εξαιρετικό αποχαιρετισμό.
Καλό ταξίδι φίλε Γιάννη. Άφησες το στίγμα σου στο Κόρθι, στην Άνδρο στις καρδιές μας. Από τα χρόνια της "Ανδριώτικης Γνώμης" ξεχώριζες για το όραμα σου για την Άνδρο του αύριο. Ήσουν το ανήσυχο αλλά και δημιουργικό πνεύμα και συνέβαλες καθοριστικά στην μετάβαση στην σύγχρονη Άνδρο.
Θα σε θυμόμαστε με σεβασμό και αγάπη .
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.
Τέτοιοι άνθρωποι με όραμα, αγάπη για τον τόπο, όρεξη για δουλειά και βαθιά καλοσύνη δυστυχώς σπανίζουν στις μέρες μας.
Χαίρομαι ιδιαίτερα για τη φιλία που ανέπτυξες τα τελευταία χρόνια με τον εκλιπόντα. Ως αναγνώστης των άρθρων σου στην Ανδριακή τα χρόνια της "πολιτικής αντιπαλότητας", ομολογώ ότι υπήρξα πάντα σκεπτικός με το "Εν Άνδρω". Η διαφαινόμενη στήριξη του έργου του Γιάννη μέσα από τα άρθρα σου τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, φανερώνει και την αυτοκριτική σου.
Νομίζω αξίζει να γίνει ένα ρεπορτάζ για τα έργα που επιτέλεσε όντας δήμαρχος Κορθίου και Άνδρου. Είχε πολλές ιδέες ο Δήμαρχος, πολλές από αυτές τις πραγματοποίησε, άλλες δεν πρόλαβε να τις ολοκληρώσει ο ίδιος είτε λόγω της οικονομικής κρίσης, είτε από τυχαίες αιτίες είτε λόγω γραφειοκρατίας. Άλλες έμειναν απλά ιδέες. Είναι καλό να θυμηθούμε τι πρόλαβε να ολοκληρώσει, τι έμεινε στη μέση και οφείλει να ολοκληρωθεί και ποιες από τις ιδέες που παρέμειναν ανεκπλήρωτες, αξίζει τον κόπο να υλοποιηθούν. Είναι τόσα πολλά που μπορεί να αναφέρει κανείς άλλωστε (χωροθέτηση ΧΥΤΥ, χωροταξικό σχέδιο, συζητήσεις για τη βέλτιστη χωροθέτηση των ανεμογεννητριών, διαχείριση καταστροφής χωματερής Σταυροπέδας, Βιολογικός Κορθίου / Χώρας, ανάδειξη αρχαιολογικών χώρων και υποστήριξη αρχαιολογικών εργασιών σε Παλαιόπολη /, Πάνω Κάστρο / Στρόφιλα / Άγιο Ιωάννη Θεολόγο, Μουστάκειο, Αγία Τριάδα Μουσιώνα, Αλιευτικό καταφύγιο Όρμου, Διαπλάτυνση Όρμου - Αυπάτια, διαπλάτυνση παραλιακής Όρμου, πολιτιστικό κέντρο Όρμου και τόσα άλλα). Λυπάμαι για όσα ξεχνάω αυτή τη στιγμή και ζητώ συγγνώμη αν συμπεριέλαβα κάτι στο οποίο δεν είχε συμμετοχή.
Πολλά από αυτά αμφιλεγόμενα - αλλά τουλάχιστον κανείς δεν μπορεί να του ασκήσει κριτική ότι δεν έβρισκε λύσεις στα προβλήματα του τόπου, άσχετα αν κανείς συμφωνούσε ή διαφωνούσε με τις προτεινόμενες λύσεις.
Θυμάμαι το Νοέμβριο του 2008 σε μια παρουσίαση για τα ευρήματα της αρχαιολογικής ανασκαφής στο Πάνω Κάστρο, στην οποία είχε εκφραστεί η έλλειψη ευρημάτων πριν την Ενετική κατάκτηση, του είχα επισημάνει ότι ίσως χρειάζεται να γίνει κάποια ανασκαφή στο λόφο του Παλαιοκάστρου απέναντι από το (Ε)πισκοπειό το οποίο ίσως αποτελεί ένα σημαντικό χαμένο κρίκο στη βυζαντινή ιστορία της Άνδρου. Μου απάντησε: "Γιώργο έχεις απόλυτο δίκιο. Είχαν κάνει ζευγάρι σε κάποιο χωράφι και είχαν βρει βυζαντινά νομίσματα εκεί"... Αναρωτιέμαι πόσες τέτοιες πληροφορίες πήρε μαζί του δυστυχώς...
Καλό ταξίδι αξιομακάριστε αδελφέ...
Μάτζη Γκίκα Στον άνθρωπο στον φίλο στο Δήμαρχο Καλό σου ταξίδι θα είσαι με τους αγγέλους Συλλυπητήρια στην οικογένειά σου
Θέλω να πω πως ήταν ο μόνος δήμαρχος που απάντησε στην πρόσκληση μου να δειπνήσει μαζί με μένα και τους καλεσμένους συγγραφείς του AEGEAN ARTS CIRCLE όταν είχα τον βραβευμένο συγγραφέα με Πουλιτζερ τον Robert Olen Butler το 2012 στην Άνδρο.
Και φάγαμε μαζί, συζήτησε μαζί μας και ενδιαφέρθηκε για να συνεχιστεί αύτη η προσπάθεια για να γνωρίσουν κι'αλλοι τουρίστες/συγγραφείς την Άνδρο. Από τα σεμινάρια έχουν γραφτεί ποιήματα, δοκίμια, κλπ., εμπνευσμένα από την Ανδρο. Εκτιμώ ιδιαίτερα ότι είχε μια πόρτα ανοιχτή. Δεν ζήτησα χρήματα ούτω χάρες ΑΛΛΑ απλώς HE SHOWED UP. NOTHING MORE. Συλλυπητήρια στην οικογένεια του. Αμαλια. Μελη, Aegean Arts Circle.
