ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ…
(Από τον κ. Γιώργο Μπάλλα, εγγονό του πρώην κοινοτάρχη και προέδρου Λαμύρων, λάβαμε και δημοσιεύουμε ευχαριστήριο προς όσους συμπαραστάθηκαν στο πένθος της οικογένειας – Εν Άνδρω).
Στις 5 Φεβρουαρίου έφυγε από κοντά μου ένας άνθρωπος ο οποίος ήταν πραγματικό στήριγμα για όλη την οικογένεια αλλά κυρίως για μένα. Ήταν αυτός ο οποίος μου έδωσε αρχές και αξίες, με έμαθε να είμαι ταπεινός, ευγενικός και να έχω ανθεκτικές ασπίδες ηθικής σε μια εποχή που κατακλύζεται από τη δολοπλοκία.
Tο εν λόγω κείμενο όμως δεν το γράφω για να σας αναφέρω την αδυναμία που είχα στον «παππουλάκο» όπως συνήθιζα να τον φωνάζω, ούτε βέβαια για κάποιο πολιτικό σκοπό ενόψει της υποψηφιότητας του πατέρα μου, αλλά για να σας εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου.
Εν προκειμένω θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κόσμο που μου στάθηκε με την παρουσία του στην κηδεία, σε μια τόσο δύσκολη στιγμή για μένα και συνάμα πρωτόγνωρη διότι δεν έχω χάσει ξανά κάποιο τόσο κοντινό μου άνθρωπο. Επιπλέον, σε αυτό το μεγάλο ευχαριστώ δεν θα μπορούσα να μην συμπεριλάβω τους στενούς μου φίλους που με τηλεφωνήματα και μηνύματα έκαναν αισθητή την παρουσία τους και μου έδειξαν για άλλη μια φορά την αγάπη τους.
Όσον αφορά τους ανθρώπους του Δήμου Άνδρου καθώς και του Εξωραϊστικού Συλλόγου Στραπουριών – Λαμύρων – Μεσαθουριού – Υψηλού Άνδρου «ο Αγ. Νικόλαος», θα ήθελα να τους ευχαριστήσω που αναγνώρισαν το έργο που πρόσφερε στην Κοινότητα ο πρόεδρος τους, όπως άλλωστε τον φώναζαν, καθώς επίσης και για τις αποφάσεις που έλαβαν.
Επιπροσθέτως, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένεια του κυρίου Επαμεινώνδα Εμπειρίκου που έδειξε τον σεβασμό και την αγάπη της στέλνοντας στεφάνι στη μνήμη του παππού μου.
Σε αυτό το ευχαριστήριο θα ήθελα να προσθέσω και όσους από τους υποψήφιους των ερχόμενων εκλογών ήταν παρόντες, που έδειξαν τον σεβασμό τους σε μια τέτοια περίσταση στην οικογένεια μου καθώς αναγνώρισαν με την σειρά τους το έργο αλλά και την καλοσύνη του παππού, χωρίς να το διατυπώσουν με πολλά λόγια, δηλαδή με την παρουσία τους και τον χαιρετισμό τους.
Εν κατακλείδι, δεν θα μπορούσα να μην ευχαριστήσω τον κύριο Διαμαντή Μπασαντή για το συγκινητικό και παράλληλα λιτό άρθρο που αφιέρωσε στη μνήμη του μπαρμπά – Γιώργη, ήταν ακριβώς όπως θα το ήθελε και εκείνος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΑΛΛΑΣ