Εν Άνδρω

 Αργά το απόγευμα Μ. Τετάρτης ανηφορίσαμε για το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Αποικίων. Η πρόσφατη θύελλα με τις κλοπές αφιερωμάτων από την εικόνα της Παναγίας που βρέθηκε - ευτυχώς - χωρίς ζημιές πεταμένη στο Ιερό του Καθολικού της Μονής, καθώς και οι βεβηλώσεις που έκαναν άγνωστοι ιερόσυλοι, δημιούργησαν την ανάγκη μέρες που είναι να επισκεφθούμε το παλαιό και ωραίο μοναστήρι της Άνδρου που βρίσκεται βορείως των Αποικίων (φωτ. Εν Άνδρω).

 Κατανυκτική ησυχία στον περίβολο του. Μόνο οι ψαλμοί από κάποιο μεγάφωνο θύμιζαν πως τελείτο λειτουργία. Οι εξωτερικοί χώροι σιωπηλοί και φωτισμένοι κατάλληλα δημιουργούσαν μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Ο ναός εντυπωσιακός στο λευκό και στο σκούρο κόκκινο. Πίσω πάνω ψηλά δεξιά μια ελληνικη σημαία θύμιζε - σα νυχτερινή ανάσα - την εθνικότητα του (φωτ. Εν Άνδρω).

 Ο διάκοσμος - με τον κατάλληλο φωτισμό - έδινε μια αίσθηση περισυλλογής και προσευχής στον χώρο (φωτ. Εν Άνδρω).

 Μέσα στην εκκλησιά μόνο οι φωτισμοί από τις βιτρίνες ιερών κειμηλίων και τα κεριά τριγύρω και στον πολυέλαιο. Την πρώτη φορά που φτάσαμε εδώ - ήταν Μεγάλη Εβδομάδα - εντυπωσίασε η πλήρης έλλειψη ηλεκτρικού στο ναό. Έχουν περάσει από τότε 30 χρόνια. Και ακόμα η λειτουργία - αν και έχει έρθει το ηλεκτρικό προ πολλού - τελείται στο μισόφως των κεριών (φωτ. Εν Άνδρω).

 Σταθήκαμε ώρα μπροστά στην περίκλειστη σήμερα εικόνα της Παναγίας που αποκατεστάθη στη θέση της μετά την περιπέτεια της μέρας που συνέβησαν τα δραματικά γεγονότα της κλοπής των αφιερωμάτων των πιστών από πάνω και γύρω της. Η εικόνα μετά τα όσα συνέβησαν δίνει σήμερα μια αίσθηση ισορροπίας στα πράγματα και στη ζωή, που με τον τρόπο της συμβολίζει. Την εικόνα προσέφεραν στην Μονή Αγίου Νικολάου της Άνδρου τον 16ο αιώνα (φωτ. Εν Άνδρω).

 Η ακινησία του χώρου, οι σιωπηλοί πιστοί στα γύρω στασίδια, οι δύο μοναχοί που έψελναν και το φως των κεριών και το φως των βιτρινών με τα ιερά κειμήλια έδιναν μια ιδιαίτερη κατανυκτικότητα στη λειτουργία της Μονής που φημίζεται για το αυστηρό τυπικό της. Στο σημείο αυτό θέλουμε να ευχαριστήσουμε προσωπικά τον ηγούμενο ντης Μονής Γέροντα Δωρόθεο που έδωσε άδεια να φωτογραφίσουμε την Μονή και κατά την διάρκεια της λειτουργίας (φωτ. Εν Άνδρω).

 Ο κόσμος που προσήλθε στη Μονή Μ. Τετάρτη ήταν σχετικά περιορισμένος. Όμως ήταν ιδιαίτερα κατανυκτικός και προσεκτικός. Ήταν κυρίως κάτοικοι και επισκέπτες από Αποίκια, Βουρκωτή, Στενιές, Γιάλια. Φεύγοντας μιλήσαμε αρκετή ώρα με τον κ. Λεωνίδα Ρούσσο από τα Γιάλια που εξήγησε για τις πολλές προσφορές Αποικιανών και άλλων, με τις οποίες ανακαινίσθηκε το πανέμορφο μοναστήρι της Άνδρου που στέκει διακριτικά στην άκρη της κοιλάδας του ποταμού Άχλα (φωτ. Εν Άνδρω).

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"