Οι τελευταίοι σε ένα λιμάνι ορθάνοιχτο στο Νοτιά
Κυριακή απόβραδο. Τελευταία μέρα του 15θημέρου του Πάσχα. Πάει πέρασε. Στο σκυθρωπό από την αφρικανική σκόνη και την ομίχλη που έφερε ο Νοτιάς φτάνει με σχετική καθυστέρηση - λόγω Τήνου - ο Θεολόγος. Και λόγω Νοτιά κάνει διπλάσιο χρόνο να δέσει. Τι να σου κάνουν τα έρμα τα πλοία όταν όλα τα λιμάνια της γραμμής είναι ορθάνοιχτα στο νοτιά. Και πιο πολύ απ' όλα τα λιμάνι της Ραφήνας. Μια προβλήτα στο ανοικτό πέλαγος και στο Νοτιά. Αυτό είναι το λιμάνι της Ραφήνας... (φωτ. Εν Άνδρω).
Η πρώτη χιλιάδα επιβατών κατεβαίνει από τον Θεολόγο. Επιστρέφουν και οι τελευταίοι του Πάσχα. Αυτοί που έμειναν μέχρι την τελευταία μέρα. Αυτοί που αψήφησαν το απαγορευτικό που εν τέλει δεν έπιασε την Ραφήνα. Έπιασε όμως τον Πειραιά κι απέκλεισε όλες τις άλλες γραμμές των Κυκλάδων πλην της Άνδρου-Τήνου-Μυκόνου. Βλέπεις ο καιρός ήρθε από κάτω. Χτύπησαν νότια οι άνεμοι... (φωτ. Εν Άνδρω).
Εκατοντάδες ΙΧ και δεκάδες νταλίκες έφερε από τα τρία νησιά και αρκετά παίρνει πάλι μαζί του για το βραδινό ταξίδι του. Επιστρέφουν μαθητές, καθηγητές, εργαζόμενοι στις βάσεις τους. Έμειναν μακριά από αυτές μέχρι την τελευταία στιγμή... (φωτ. Εν Άνδρω).
Χρόνια βλέπω στο λιμάνι πλοία που φτάνουν και σαλπάρουν. Ανάμεσα σε μια άφιξη και σε μια αναχώρηση κύλισε η ζωή μας. Ένα βίντεο του Εν Άνδρω στο ορθάνοιχτο στο Νοτιά λιμάνι της Ραφήνας με τη νοσταλγική μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα που σε "ταξιδεύει" αδιάκοπα...
Ραφήνα. ένα λιμάνι ορθάνοιχτο στο Νοτιά. Περίεργος ο κυματισμός του Νοτιά. Δεν φαίνεται όμως το κύμα του είναι βουβό. Δεν το βλέπεις στο πέλαγος να αφρίζει. Όμως έρχεται βουβό και σκάει πάνω στην προβλήτα που στέκει αντίκρυ του και την καβαλάει. Άντε να βγεις ή να μπεις στο καράβι και να μην βραχείς. Εδώ τα κύματα έχουν περικυκλώσει το μικρό ταχύπλοο της Seajets λες και θέλουν να το πνίξουν... (φωτ. Εν Άνδρω).
Οι νταλίκες σε κάποια σημεία του λιμανιού μοιάζουν πλοία που διασχίζουν τη θάλασσα... (φωτ. Εν Άνδρω).
Ή, μαούνες που διασχίζουν λίμνη στη στεριά. Ότι θέλετε διαλέγετε και παίρνετε... (φωτ. Εν Άνδρω).
Και να που σε λίγο με σχετική καθυστέρηση κάνει ξαφνικά την εμφάνιση του και το Superferry. Λόγω της σκόνης και της ομίχλης το βλέπεις μόλις στο ένα μίλι από την ακτή. Ο ορίζοντας πάνω στην ώρα σα να καθαρίζει λίγο... (φωτ. Εν Άνδρω).
Δένει με απόλυτη ακρίβεια και μεγάλη προσοχή. Εντυπωσιακοί καπετάνιοι και οι δύο (και ο Σκιαδάς του Θεολόγος και ο Χαλάς του Superferry) παρά την κρυφό κυματισμό του Νοτιά που σπρώχνει τα πλοία στην προβλήτα αυτοί τα φέρνουν στα δύο μέτρα και δένουν λες και κουμαντάρουν βάρκες (φωτ. Εν Άνδρω).
Πάνω από μια χιλιάδα επιβάτες και καμιά διακοσαριά ΙΧ ξεφόρτωνε επί ώρα το Superferry. Επί ποδός στον καταπέλτη ο Σπύρος, ο Μανώλης και οι ναύτες να κάνουν κουμάντο για να βγουν... (φωτ. Εν Άνδρω).
Κάποια στιγμή φάνηκε κι ένα αλιευτικό να έρχεται στο λιμάνι με την μπάντα. Ο κυματισμός βλέπεις. Διακρίνεται πίσω από το Superrunner που είναι διπλοδεμένο... (φωτ. Εν Άνδρω).
Ξεφόρτωσε, φόρτωσε, μέσα σε 3/4 ο Θεολόγος και φεύγει για Άνδρο - Τήνο - Μύκονο. Δίπλα το Superferry ακόμα ξεφορτώνει ΙΧ. (φωτ. Εν Άνδρω).
Ελάχιστα αυτοκίνητα και λίγοι επιβάτες για το βραδινό κυριακάτικο τοπικό για Άνδρο. Τους φόρτωσε και ξεκινά από πίσω και το Superferry το τοπικό δρομολόγιο. Στην Άνδρο το περιμένουν οι τελευταίοι των τελευταίων των "μοϊκανών" του εφετεινού Πάσχα για την επιστροφή... (φωτ. Εν Άνδρω)
Μια φωτογραφία γλυκόπικρη. Μια φωτογραφία νοσταλγική. Τα δύο πλοία που αγαπήσαμε τόσα χρόνια απομακρύνονται μες τη νύχτα τραβώντας για τους νησιώτικους προορισμούς τους. Ταξιδεύοντας σιωπηλά. Με τα φώτα αναμμένα. Οι ρότες του σβήνουν αργά σε έναν θαμπό ορίζοντα από την σκόνη, την ομίχλη και το βράδυ που απλώνει τριγύρω... (φωτ. Εν Άνδρω).
"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"
