Εν Άνδρω

 Κάθε χρόνο στη γιορτή της Αγίας Μαρίνας υπάρχει κοσμοπλημμύρα στο ομώνυμο μοναστήρι της Άνδρου στ' Αποίκια. Κάτι που επαναλήφθηκε και εφέτος στο πέτρινο και επιβλητικό μοναστήρι, που είναι σχεδόν χαμένο μέσα στο σκληρό πέτρινο τοπίο που το περιβάλει.

 Το εντυπωσιακό και επιβλητικό - με τις προσθήκες που έχουν γίνει - μοναστήρι μοιάζει σχεδόν χαμένο στην πέτρινη αετοφωλιά του από όποια γωνία και αν το δεις. Μια μακρινή φωτογραφία από τα Αποίκια πείθει.

 Χιλιάδες κι εφέτος έφτασαν χτες το βράδυ στον εσπερινό της Μονής, παραμονή της γιορτής της. Αδύνατον να πλησιάσει κανείς με αυτοκίνητο. Όλος ο δρόμος πηγμένος στ' αυτοκίνητα. Μόνο πεζοί μπορούσαν να το πλησιάσουν οι επισκέπτες και οι προσκυνητές. 

 Τα αυτοκίνητα στον δρόμο για τις Εβρουσιές ξεκίναγαν τουλάχιστον 700-800 μέτρα πριν την διασταύρωση του δρόμου για την Αγία Μαρίνα.

 Στη διασταύρωση υπήρχαν τρία πούλμαν που δεν μπόρεσαν ποτέ να πάνε παραπέρα. Όμως συνέχιζαν και μετά την διασταύρωση επί του δρόμου για τις Εβρουσιές για τουλάχιστον 800-900 μέτρα όπως φαίνεται στην φωτογραφία!

 Ανηφορίζοντας για τις Εβρουσιές είχες μια πανοραμική θέα των αυτοκινήτων, αλλά όχι του κόσμου, που είχε ήδη σπεύσει στο μοναστήρι δημιουργώντας το αδιαχώρητο. Το αδιαχώρητο και στο στενότερο σχετικά δρόμο προς Αγία Μαρίνα από την διασταύρωση προς το μοναστήρι. Μεγάλο το πλήθος που έφτασε από κάθε γωνιά της Άνδρου στη γιορτή του μοναστηριού.

 Χιλιόμετρα δηλαδή τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα εντυπωσίαζαν τον επισκέπτη. Όπως τον εντυπωσιάζουν και το πλήθος Κυπρίων που έφτασαν ακόμα μια χρονιά προσκυνητές στην Αγία Μαρίνα της Άνδρου. Αυτό έχει να κάνει τόσο με τους δεσμούς που διατηρεί η μοναστική αδελφότητα της μονής με την Κύπρο όσο και για θαύματα που λέγονται, καθώς η Αγία Μαρίνα θεωρείται στην Κύπρο προστάτιδα των μικρών παιδιών και των καχεκτικών. Τέλος σημαντικό να προσθέσουμε πως στην μεγάλη παράδοση της μαρωνίτικης χριστιανικής κοινότητας της Κύπρου η Αγία Μαρίνα θεωρείται Παναγία. 

Η διασταύρωση του δρόμου για την Μονή Αγίας Μαρίνας. Δεκάδες αυτοί που έφταναν, αποβιβάζονταν και συνέχιζαν με τα πόδια μερικές εκατοντάδες μέτρα μέχρι το μοναστήρι.

Αλλά υπήρχαν και οι πιο μαχητικοί που έφταναν λίγο πριν τις 8 το βράδυ, πάρκαραν εκατοντάδες μέτρα πριν την διασταύρωση και έκαναν κοντά 1,5 χιλιόμετρο με τα πόδια για να φτάσουν στο μοναστήρι. Αυτοί ήταν πιο τυχεροί στην βραδινή αναχώρηση γιατί μπόρεσαν και έφυγαν ευκολότερα! Διαφορετικά θα περίμεναν ώρες για να φύγουν. Μέχρι τις 11 τη νύχτα κατέβαιναν από το βουνό αυτοκίνητα!...

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ" 

Email

Εκτύπωση