Παραλειπόμενα της γιορτής: από το πέρασμα του Superferry στο αραξοβόλι του "Σταμάτη"!
Την ώρα που το ηρωικό Superferry έκανε το θαλασσινό πέρασμα της χρονιάς από το Μπατσί χαιρετώντας τον Άγιο Φίλιππο συνέβαιναν στο αραξοβόλι του Μπατσιού πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα τα οποία ανακαλύψαμε λίγο αργότερα όλως τυχαίως μετά από ένα δικό μας βιαστικό πέρασμα από την ταβέρνα του Σταμάτη, που γιορτάζει κι αυτή την μέρα τούτη με τραπέζια το μεσημέρι και με μεγάλο πανηγύρι χτες το βράδυ με τον Νίκο Σκόρδο από την Πίσω Μεριά. Είναι μια ανάσα στο άδειο κι εφτασφράγιστο Μπατσί - μέσα Νοεμβρίου κάθε χρόνο - κάποιος όχι μόνο να είναι ανοικτός, αλλά να στήνει τραπέζια και πανηγύρι.
Την ώρα λοιπόν που πέρναγε το Superferry... Τι πέρναγε δηλαδή; Με την φόρα που είχε πλοίο και καπετάνιος - όπως φαίνεται στο νέο βίντεο του φίλου Η.Κ. - σχεδόν έφτασαν σε απόσταση αναπνοής από τις κατσαρόλες του "Σταμάτη" που μοσχομύριζαν! Εδώ που τα λέμε δεν πρέπει να έχει έρθει κοντύτερα ακτοπλοϊκό στο Μπατσί από τον καιρό του Έλενα Π. και του Άννα Λ!!!....
Την ώρα εκείνη ο Γιάννης Θωμάς και η γυναίκα του Καλλιρρόη είχαν ήδη στρώσει για καφέ και περίμεναν τους μύστες του γιορτινού πρωινού, που αργούσαν...
Αργούσαν, αλλά έφτασαν. Ήταν οι ιερείς της λειτουργίας - από όλο το νησί, που τίμησαν δεόντως το πρωινό με τα γλυκά - μερικά άγλυκα σπάνιας γεύσης - της κυρίας Καλλιρρόης...
Στα ενδότερα του ηρωικού εστιατορίου/ταβέρνας ετοιμάζονταν τα προεόρτια και ιδίως τα μεθεόρτια των γευμάτων και του βραδινού πανηγυριού. Ένα σύντομο πέρασμα από τα ταψιά και τις κατσαρόλες του Γιάννη Θωμά πείθει για του λόγου το αληθές. Πράγματι το Μπατσί χτες γιόρταζε και κατά ένα σημαντικό μέρος το οφείλει - κατ' έτος - στον "Σταμάτη" που στέκει εκεί να θυμίζει πως δίνει την σκληρή και άνιση μάχη του χειμώνα!...
Μια μάχη που περιλαμβάνει εξαιρετικές σπανακόπιτες...
Γευστικότατους ντολμάδες....
Μερακλίδικο σπετζοφάι...
Ρύζι εκλεκτό και σπυρωτό...
κοτόπουλα φούρνου με πατάτες...
και τον μόσχο τον σιτευτό...
Όλα αυτά δια χειρός της μαγείρισσας και του εξειδικευμένου Σταμάτη γιού του Γιάννη και εγγονού του αείμνηστου Σταμάτη που ξεκίνησε την ταβέρνα στο Μπατσί. Τρίτη γενιά ο μικρός! Και συνεχίζουν...
Και κάπου εκεί με το πέρασμα του πλοίου και το πέρασμα όλων μας από το Μπατσί που γιόρταζε χτες ολοκληρώθηκε κι εφέτος η αναφορά στον Άγιο Φίλιππο και στα παραλειπόμενα μιας γιορτής που χάρη σε 10-15 ανθρώπους με προεξάχοντα τον τοπικό ιερέα πάτερ Νικόλαο, αλλά και με την συμβολή πολλών άλλων που συνδράμουν από όλη την Άνδρο και τις Κυκλάδες - που τιμούν την γιορτή ετησίως - έχουν καταφέρει να κάνουν το ξεχασμένο Μπατσί του φθινοπώρου και του χειμώνα να ζωντανεύει - λίγο ακόμα - εδώ και χρόνια...
"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"
ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ
-
Σχόλια (4)
- Πρώτα τα παλαιότερα
- Πρώτα τα νεώτερα
Ολα τα φαγητά φαίνονται πολύ ωραία. Μου τρέχουν τα σάλια όταν τα βλέπω.
Οσο για το superferry καλά κάνουν και το πάνε να τιμήσουν τους αγίους γιατί η ηλικία του είναι ξεπερασμένη πρό πολλού.
ΣΧΟΛΙΟ ΕΝ ΑΝΔΡΩ
Πως λέτε παλιό και ξεπερασμένο ένα πλοίο κόσμημα που ανακατασκευάστηκε μόλις πριν δυο χρόνια;
Παιδια ευχαριστω, δεν το ηξερα οτι υπαρχει καποιος ανοιχτος το χειμωνα!ευγε!
Ο αείμνηστος Σταματης Θωμάς , άφησε το αποτύπωμά του , άφθαρτο στο χρόνο . 'Οχι γιατί ήταν ο χαμογελαστός ανδρειώτης ,όχι γιατί ήταν ο υπέροχος πατέρας-συζυγος-παππούς, όχι γιατί ήταν ο καταπληκτικός μάγειρας, αλλά γιατί έσπειρε στον αγρό του αειθαλή..... δένδρα. Ένοιωθε τι σημαίνει αγάπη για τον τόπο του . Πίστευε ότι αγάπη είναι έργα και όχι .....λόγια , όπως μας έχουν χορτάσει πολλοί μέχρι σήμερα.Ήταν ο ψυχικά πάμπλουτος βιοπαλαιστής καί όχι εφοπλιστής. Όλο αυτό το μεγαλείο του , κατάφερε να το προσφέρει,να το μεταλαμπαδεύσει στον Γιάννη και αυτός στον Σταμάτη junior, ώστε σαυτόν τον τόπο που το χειμώνα ερημώνει και το σκοτάδι, βασιλεύει, να υπάρχει ένα φώς , μια ζωή , για τον κάθε περαστικό και μια ελπίδα για την Άνδρο , ότι ..προόριστε να ζήσει και θα ζήσει.
Η αλήθεια είναι πως η οικογένεια Θωμά αποτελεί ένα παράδειγμα επαγγελματιών που φιλούν "Θερμοπύλες" θα λέγαμε σε απλή γλώσσα, όπως αρκετοί επαγγελματίες απ' άκρη σε άκρη στο νησί. Κι αυτό σε περίοδο που υπάρχει φυγή σημαντικού μέρους μόνιμου κόσμου από το νησί, αλλά το κυριότερο έχει να κάνει με το γεγονός του οτι ο Ανδριώτης δεν βγαίνει στην τοπική αγορά εύκολα για ξοδέψει τα όποια χρήματα έχει. Από την αντίθετη πλευρά πολλοί καταστηματάρχες δεν ανοίγουν τα μαγαζιά τους συνήθως τις απογευματινές ώρες μιας και δεν τα επισκέπτεται κόσμος και συνεχίζεται έτσι ο φαύλος κύκλος αυτος. Ισως αν υπήρχε ακόμη το υδροπτέρυγο Ερμής ή κάποιο αντίστοιχο του, που έκανε δρομολόγια από Ραφήνα προς Ανδρο, την Τήνο και έφθανε μέχρι Πάρο όλο το χρόνο, σταματώντας κάποιες φορές στο Μπατσί αντί της Χώρας, η περιοχή του Μπατσίου να είχε κάποια μικρή κίνηση και τους χειμερινούς μήνες. Ισως με αυτόν τον τρόπο να διατηρούνταν κάποια καταστήματα καφεστίασης και συναφών επαγγελμάτων ανοικτά και το χειμώνα. Το μόνο σίγουρο τα τελευταία χρόνια είναι πάντως, οτι η συγκεκριμένη περιοχή μοιάζει σαν τη νεκρή ζώνη της Αμμοχώστου αυτή την περίοδο, καθώς τα πάντα σχεδόν είναι κλειστά. Επιχειρήσεις όπως η Ταβέρνα του Σταμάτη αποτελούν εξαίρεση και ελπίδα οτι η κατάσταση μπορεί να αλλάξει στο Μπατσί.
