Εν Άνδρω

  

Πλησιάζοντας ο ταξιδιώτης την Άνδρο, καθώς αγναντεύει το νησί, η ματιά του σταματάει σε κάτι όμορφες βίλες που είναι σπαρμένες στις ερημιές του Κάβο Ντόρο. Είναι εξοχικά κάποια ψηλά στις πλαγιές και αλλά κοντά στη θάλασσα, για να τα πλένει - κυριολεκτικά - ο νοτιάς, όταν η σοροκάδα έχει θυμώσει πολύ στο μπουγάζι!

Από το Κακογκρέμι, την Κούρταλη και τον Φελλό, μέχρι τις Μηρμηγκιές και τον Πισωλιμνιωνα, τα καλοκαιρινά βράδια τα φώτα από τους… «ερημίτες του Κάβο Ντόρο» μπλέκονται με τις αναλαμπές του μεγάλου φάρου, δείχνοντας στους ταξιδευτές, τα πρώτα σημάδια ζωής του τόπου.

Τα καλοκαιρινά αυτά σπίτια έχουν μοναδική γοητεία και απίστευτη θέα. Την άγρια ησυχία της θαλασσινής ερημιάς, ανακάλυψαν πρώτοι οι Εγγλεζοι που εδώ και χρόνια αγκυροβόλησαν στην Άνδρο, επιλέγοντας την πιο ήσυχη και παρθένα μορφή της, δημιουργώντας μάλιστα και μια μικρή… αποικία. Ακολούθησαν εύποροι Αθηναίοι, που έκτισαν πολυτελείς βίλες, αγοράζοντας γη και ανοίγοντας δρόμους.

Τελευταία τις ανεμοδαρμένες ακτές του Κάβο Ντόρο, εντόπισαν πολλοί Γάλλοι υψηλής κοινωνικής τάξης και οικονομικής ευμάρειας, που κατασκευάζουν πραγματικά θερινά… ανάκτορα με όλες τις ανέσεις, ακόμα και ελικοδρόμιο!

Ολόκληρη αυτή η περιοχή είναι ιδιαίτερη. Είναι κοντά στον… πολιτισμό (λιμάνι, αγορά, καφετερίες, εστιατόρια) και ταυτόχρονα τόσο μακριά για να μπορεί να απολαύσει κανείς τις ήρεμες, μοναχικές, χωρίς θορύβους και αδιακρισίες διακοπές του. Ο παφλασμός των κυμάτων στα βράχια και το βουητό του αέρα είναι ίσως οι μόνοι ήχοι που συντροφεύουν τους ενοίκους και τους επισκέπτες αυτών των σπιτιών. Είναι το είδος και η φιλοσοφία των διακοπών που πολλοί ονειρεύονται. 

Τα ανεμοδαρμένα αυτά εξοχικά, είναι η πρώτη εικόνα της Άνδρου. Είναι όμως και η τελευταία καθώς το βαπόρι απομακρύνεται. Αν μάλιστα είναι και η ώρα του δειλινού, αυτή η εικόνα μένει αλησμόνητη…

 Σ.Δ.