Εν Άνδρω

 Η αλήθεια είναι πως δεν περιμέναμε τόσο θεαματική τη διαδρομή όταν αποδεχτήκαμε πρόσκληση της αδελφότητας της Παναχράντου να πάμε στο πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής στη Μονή Φλετρών στο Στενό. Ίσως γιατί την προηγούμενη φορά που φτάσαμε ήταν χειμώνας κι είχε ομίχλη. Έτσι δεν είχαμε δει τόσο καλά μια από τις θεαματικότερες διαδρομές της Άνδρου που ξετυλίγεται από τα 480 μέχρι τα 620 μέτρα υψόμετρο. Θέα μοναδική. Από το Πάνω Κάστρο και το Κοχύλου μέχρι τον Όρμο. Και οι δαντελωτές ακτές της Άνδρου στο πέλαγος. Αλλά εξίσου θεαματική και η διαδρομή με θέα προς το Στενό, την Τήνο, την Γυάρο, την μακρινή Μύκονο... Και γύρω όπως έγραψε κι ο Σολωμός: «Μάγεμα η φύσις κι όνειρο/ στην ομορφιά και χάρη...»

 Εστιάζεις μια στιγμή στον Όρμο. Η Αγία Αικατερίνη κάτω. Πάνω αριστερά το Κάστρο. Και ο κόλπος μια αγκαλιά στο Κόρθι...

 Εστιάζεις στο Πάνω Κάστρο. Από τον 13ο μέχρι τον 17ο αιώνα ήταν το απόρθητο οχυρό της Άνδρου. Δεν πατήθηκε ποτέ. Απλώς εγκαταλείφθηκε. Η θέα με τον τηλεφακό εξαιρετική...

 Αυτά βλέπεις όσο διατρέχεις την κορυφή της Ράχης από την μεριά του Όρμου. Όμως από ένα σημείο και μετά ο δρόμος χωρίζει στα δύο. Δεξιά συνεχίζει ευθεία για τις Κρεμμύδες. Αριστερά καβαλάει την Ράχη και βλέπεις τις... Κρεμμύδες! Αν σηκώσεις τα μάτια και κοιτάξεις νότια πίσω από την Τήνο που είναι απέναντι ξεχωρίζει αχνά και η Μύκονος!...  

 Ανηφορίζοντας το μάτι χάνεται στο πιο εντυπωσιακό Στενό των Κυκλάδων. Άνδρος και Τήνος πλησιάζουν στα 1600 μέτρα. Δύο μικρά νησάκια γεφυρώνουν και να ομορφαίνουν το πέρασμα. Στο βάθος η Γυάρος σαν οπτασία στη θάλασσα. Και μπροστά το πέτρινο Φραγκάκι. Το άγνωστο Φραγκάκι, που μέσα σε ένα χρόνο χάρη στις 5 ανεμογεννήτριες και στο ζευγάρι των σπιζαετών της περιοχής έγινε πασίγνωστο στην Άνδρο και πάρε πέρα...

 Ο φακός εστιάζει λίγο. Φέρνεις πιο κοντά το Φραγκάκι, το Στενό, τα νησάκια και ένα μέρος πια της Γυάρου. Μπροστά του βλέπεις την στρογγυλή εκσκαφή της 5ης ανεμογεννήτριας. Το έργο σταμάτησε στις 2 Φεβρουαρίου και θα συνεχίσει την 1η Ιουνίου. Μια διακοπή που οφείλεται στον ερωτικό ίστρο και στην τεκνοποίηση των σπιζαετών της περιοχής. Τελικά ολοκληρώθηκε ο ανοιξιάτικος ίστρος των πουλιών κι ήρθαν στον κόσμο δύο αετόπουλα. Η φωλιά στα 500 μέτρα χαμηλά κάτω από την 5η ανεμογεννήτρια. Η ειδική ομάδα του Life που κατέβηκε στη φωλιά τους τα βρήκε να περιμένουν τους γονείς τους. Έβαλε τσιπάκι στο πιο μεγαλόσωμο και κάμερα στη φωλιά να τα παρακολουθεί. Είδατε για να μην ισχύει ο νόμος των προσωπικών δεδομένων στα πουλιά!!! Σε ένα μήνα θα πετάξουν μακριά...

Συνεχίζουμε κατηφορίζοντας στη νότια πλευρά της Ράχης. Μπροστά προβάλει η Μονή Φλετρών. Σε μια πτύχωση του βουνού. Ελάχιστα αυτοκίνητα, αν και η λειτουργία κοντεύει να τελειώσει. Ξεχωρίζει μια παλιά ελληνική σημαία που παραπέμπει στη δεκαετία του 1960... 

 Λίγος ο κόσμος. Οι πολλοί είναι στις δουλειές τους. Αρκετοί έφυγαν για Αθήνα. Και κάποιοι πήγαν στο μεγαλύτερο μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής, στην Αγία, πάνω από το Μπατσί, που κι αυτό γιορτάζει σήμερα. Έμειναν οι λίγοι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής. Αυτοί που φροντίζουν το μοναστήρι. Και μερικοί επισκέπτες από πιο μακριά όπως εμείς...

 Ο Γέροντα Ευδόκιμος στο "δι' ευχών..." προέβη σε απολογισμό και και σε αναζήτηση του χριστεπώνυμου πληρώματος, που δεν έφτασε στο γιορτινό μοναστήρι... Τουλάχιστον έτσι υπήρχε η απαραίτητη απόσταση λόγω κορονοϊού... Πάντως όπως γράφει το κατά Λουκά Ευαγγέλιο: "Πολλο γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δε ἐκλεκτοί..." 

Η εορτάζουσα εικόνα μέσα στα λουλούδια μιας οργιαστικής φύσης. Εικόνα που εκπέμπει μια ιδιότυπη θερμότητα, αλλά και συνάμα έτσι απλή και φυσική παραπέμπει στην αγροτική κοινωνία μιας προηγούμενης εποχής...

 Και οι ξωμάχοι της περιοχής, γνωστοί μας από προγενέστερη επίσκεψη μας στο γειτονικό Φραγκάκι: ο Χρήστος και ο Θόδωρος που έχουν κονάκια στο Φραγκάκι και ο Γιάννης, που είναι ξυλουργός κι έχει κονάκι στη Ράχη. Και οι τρεις "χορηγοί" του μικρού ξεχασμένου μοναστηριού χτίζοντας πέτρες, αναστυλώνοντας μισογκρεμισμένους τοίχους και επισκευάζοντας παράθυρα και φτιάχνοντας τραπέζια...  

 Κάθε πανηγύρι της αγροτικής Άνδρου έχει και το σχετικό κέρασμα στο τέλος από όσους το διοργανώνουν σε για όσους έφτασαν μέχρι εκεί. Από τα κεράσματα το πιο πρωτότυπο και σχετικά άγνωστο η... κουκοφρουτάλια!!! Φρουτάλια που αντί πατάτες είχε κουκιά!!!

 Παρά τους λίγους προσελθόντες υπήρξε από τις γυναίκες ο σχετικός χορός. Ζήτησαν μια φωτογραφία και ο μικρός φίλος της παρέας την έβγαλε. Την δημοσιεύουμε με την υποσημείωση να θυμούνται ορισμένοι τις εκατοντάδες φορές που εδώ και 5 χρόνια ανελλιπώς το "Εν Άνδρω" έχει προβάλει σχεδόν όλες τις εκδηλώσεις και γιορτές, τους χειμώνες και τα καλοκαίρια στο Κόρθι. Αλλά και τις σπουδαίες φυσικές ομορφιές του Κορθίου. Αυτά πριν αρχίσουν μερικοί, που ήταν και στο πανηγύρι, να μεμψιμοιρούν κατά της ιστοσελίδας μας. Να τους πούμε δε πως εμείς τους βάλαμε στο πρόγραμμα. Και πήγαμε στα Φλετρά., Ώστε να "ταξιδέψουμε" το πανηγύρι της αγροτικής Άνδρου και των φίλων ξωμάχων της περιοχής σε όλη την Άνδρο, αλλά και παραπέρα. Κι ας αναλογιστούν όλοι πως ένας τόσο μικρός τόπος δεν μπορεί να πάει μπροστά με μεμψιμοιρούντες... Αυτά. Χρόνια πολλά. Και του χρόνου...

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"