Δεν φορούσαν ζώνη! Η ταχύτητα και η απερισκεψία μεγάλη! Οι συνέπειες μεγαλύτερες!…
Ώρα 12:00, πρωινό Τρίτης 26 Ιουλίου 2021. Χτυπά το τηλέφωνο. Ήταν αναγνώστης που βρέθηκε στο τροχαίο έξω από το Μπατσί λίγα λεπτά από την ώρα που συνέβη και βοήθησε επί ώρες τραυματισμένους, πυροσβεστική, αστυνομία και διασώστες. Μίλησε επώνυμα, αλλά ζήτησε να μην ανακοινωθεί το όνομα του. Τον ακούσαμε βουβοί από έκπληξη. Απίστευτες λεπτομέρειες ενός «από καιρού προαναγγελθέντος ατυχήματος»!
Με πόνο και θυμό είπε:
«Σας παρακαλώ ως εκ της θέσης σας, γιατί σας διαβάζει όλη η Άνδρος, γράψτε προς γνώση και συμμόρφωση όλων: Πρώτον το ατύχημα ήταν τρομερό λόγω των ταχυτήτων που είχαν τα αντίθετα κινούμενα αυτοκίνητα. Ταχύτητες, που κατέληξαν πολλαπλάσιες λόγω της μετωπικής σύγκρουσης.
Δεύτερο, ακόμα και με αυτές τις ταχύτητες δεν θα είχαμε το μακελειό αν οι επιβάτες και των δύο αυτοκινήτων φορούσαν ζώνη. Δυστυχώς όμως δεν φορούσαν ζώνες οι επιβαίνοντες στα δύο αυτοκίνητα. Λόγω πείρας και επαγγέλματος σας λέω πως τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα αν φορούσαν ζώνη. Θεωρώ έγκλημα ζωής το να μην φοράνε σχεδόν όλοι στην Άνδρο ζώνη.
Τρίτο, τονίστε την αμέλεια της νεότητας και την απερίσκεπτη στάση πολλών νέων στην Άνδρο. Έχουν μείνει έξω μέχρι τα ξημερώματα, είναι κουρασμένοι και επιπλέον κάποιοι έχουν πιεί και μερικά ποτήρια. Και μετά οδηγούν. Λόγω πείρας και επαγγέλματος σας λέω πως τα αντανακλαστικά χαλαρώνουν και τα παράτολμα εγχειρήματα γίνονται πιο εύκολα. Συνθήκες που οι περισσότερες υπήρχαν και σε αυτό το ατύχημα. Αν κάτι ήταν διαφορετικό μπορούσε να ήταν μικρότερες και οι συνέπειες. Αυτό σας το λέει ένας άνθρωπος, που πριν 20 χρόνια, πολύ νέος τότε έφυγε κι αυτός νύχτα με ελικόπτερο από το νησί, όταν οδηγούσα πιωμένος κι έχασα τον έλεγχο. Ευτυχώς δεν πήρα άλλον στο λαιμό μου.
Τέταρτο, οι σκηνές που είδα αν τις έβλεπαν όσοι κάνουν τρέλες στο τιμόνι θα τα έχαναν. Είδα νέα παιδιά διπλωμένα στα δύο με ρήξη σπλήνας, όπως έμαθα μετά. Είδα ένα χέρι σχεδόν κομμένο. Είδα σπασμένα χέρια και πόδια. Είδα τόσα που έχασα τον χρόνο. Δεν ξέρω πόσες ώρες έμεινα και βοήθαγα…
Πέμπτο, ας αναλογιστούμε όλοι τις συνέπειες μετά το ατύχημα για τα παιδιά αυτά Θα επιστρέψουν άραγε στην προηγούμενη ζωή τους; Μερικοί ίσως με λαβωμένα εσωτερικά όργανα, άλλοι με σπασμένα μέλη, κάποιοι με προβλήματα υγείας. Σε ελάχιστες περιπτώσεις κάποιοι θα επιστρέψουν μετά από καιρό πίσω. Όμως με ψυχολογικά τραύματα. Είμαι παθών και έχω εμπειρία όπως σας είπα. Γράψτε το μήπως και ταρακουνήσουμε κάποιους…
Έκτο, κάτι πρέπει να γίνει με τα ελικόπτερα νυχτερινής μεταφοράς. Το ότι ήρθαν κι έφυγαν τρεις φορές είναι καλό. Το ότι μαζί τους ήρθε ειδικός γιατρός που διασωλήνωσε τους τρεις βαριά τραυματισμένους καλύτερο. Όμως, άργησαν για ένα τέτοιο ατύχημα. Οι μεταφορές άρχισαν 4 ώρες μετά τον απεγκλωβισμό τους, που έγινε από τις αγωνιώδεις προσπάθειες της πυροσβεστικής. Πολύς ο χρόνος της αερομεταφοράς σε τέτοιες βαριές περιπτώσεις για να σωθούν ζωές. Κάτι πρέπει να γίνει και τα νησιά χωρίς νοσοκομείο θα πρέπει να έχουν προτεραιότητα. Πρέπει να υπάρξουν περισσότερα ελικόπτερα για νυχτερινές πτήσεις. Πρέπει κι εσείς κι εμείς να αφυπνίσουμε την Άνδρο…»
Κάπου εκεί ο αναγνώστης τέλειωσε. Μάς ευχαρίστησε που τον ακούσαμε. Κάπου εκεί αρχίσαμε να γράφουμε αυτά που μας είπε. Σε εσάς μένει τώρα να αξιολογήσετε τα παραπάνω. Να, σκεφτείτε πόσες φορές εσείς ή οι γύρω σας έχετε υποπέσει σε αντίστοιχα λάθη ρισκάροντας τη ζωή σας και τις ζωές των άλλων. Και να πάρετε μαθήματα ώστε το προχθεσινό τρομερό τροχαίο στο Μπατσί να αποτελέσει την αρχή να αλλάξει πορεία μας στους δρόμους η Άνδρου.
«ΕΝ ΑΝΔΡΩ»