Στη γιορτή του Αγίου Παντελεήμονα...
Η γιορτή του Αγίου Παντελεήμονα ήταν και παραμένει η μεγάλη γιορτή του καλοκαιριού για την Χώρα και το Κόρθι. Αλλά και για όλη την Άνδρο. Καρφωμένο ψηλά στους Γερακώνες, στα 500 μέτρα υψόμετρο, δεσπόζει όλης της κοιλάδας του Μεγάλου Ποταμού και αγναντεύει την Χώρα και το πέλαγος. Στιγμές ανάτασης κι ελπίδας το τοπίο από εκεί ψηλά.
Τα παλιά χρόνια ανέβαιναν στις πλαγιές των Γερακώνων με τα ζώα και τα πόδια από την Χώρα και το Κόρθι. Μιας και ήταν η ενδιάμεση αναφορά των δύο περιοχών. Η άνοδος κοπιαστική, η κάθοδος χαλαρωτική. Πάντα οι διαδρομές έχουν τη δική τους ταυτότητα. Και οι περιοχές με τους ανθρώπους τους την δική τους οντότητα...
Σήμερα το μοναστήρι εξακολουθεί να στέκει αγέρωχο και ανακαινισμένο αποπνέοντας μια αίσθηση γαλήνης στο επιβλητικό τοπίο κι αιωνιότητας με την πέτρινή μορφή του...
Μεγάλη λοιπόν η γιορτή του μοναστηριού και σύσσωμη η αδελφότητα της Μονής στον εσπερινό μαζί με ιερείς από την Άνδρο κι αλλού που ήρθαν να τιμήσουν την μέρα...
Κατανυκτικές στιγμές στον εσπερινό. Η εκκλησία με λίγο κόσμο μιας και είναι εποχή πανδημίας και κάπως πρέπει να τηρούνται οι αποστάσεις.
Όμως στα προαύλια και στους διαδρόμους της Μονής κόσμος πολύς. Διάσπαρτος. Εκατοντάδες. Είπαμε μεγάλη γιορτή. Και τώρα πια με τους δρόμους τριγύρω ανοικτούς έρχονται από όλη την Άνδρο. Αλλά και από πιο μακριά...
Κορύφωση του εορτασμού η έλευση - όπως κάθε χρόνο του μητροπολίτη Άνδρου - Σύρου Δωρόθεου ΙΙ ανήμερα στην γιορτή όπου και χοροστατεί της λειτουργίας. Και ο κλασικός λόγος του στο προαύλιο της Μονής στο τέλος περιστοιχισμένος από ιερείς και μοναχούς...
Κόσμος πολύς κι εδώ. Αλλά επίσης σε αποστάσεις το δυνατόν και διάσπαρτος και πάλι σε όλο το μοναστήρι. Οι αναμονές για να μετακινηθούν όλοι αυτοί στο τέλος μακρές και δύσκολες. Όμως ο Άγιος Παντελεήμονας είναι κέντρο αναφοράς κι έτσι κανείς δεν λαμβάνει υπόψη την αναμονή...
Από όλες τις στιγμές επισήμων και ανεπισήμων που έσπευσαν στη Μονή και χαιρετούσαν τον επίσκοπο Δωρόθεο αυτό το στιγμιότυπο με το παιδάκι στα χέρια του θύμισε κάτι από το Ευαγγελικό: "Άφετε τα παιδία έρχεσθαι προς με"...
Ψυχή όλης της γιορτής κι ελπίδα της Μονής ο Γέροντας Ευδόκιμος, που γιορτάζει το Σάββατο 31/7 και μας περιμένει όλους. Ο Γέροντας, λοιπόν, πάντα χαμογελαστός, πάντα ζωηρός, πάντα "ωραίος σαν Έλληνας" που έγραψε κάποτε ο μεγάλος Νίκος Εγγονόπουλος. Ο αειθαλής παρά τα χρόνια του Κυκλαδίτης - τρέχει τα 88 - και παρά τις δυσκολίες τις ηλικίας του - τον πονούν τα γόνατα όπως λέει - δεν κάθεται ήσυχός. Όρθιος ή καθιστός πάντα ζωηρός και γελαστός δίνει ζωή από τη ζωή του στους γύρω του και στον χώρο που του έλαχε να φυλάξει τις δικές του Θερμοπύλες. Στην παραπάνω φωτογραφία εξιστορεί στους γύρω του καθισμένος στο παγκάκι της βεράντας με τη νέα υποδιοικήτρια του πυροσβεστικού κλιμακίου Άνδρου...
Μέσα στην κουζίνα ο μάγειρας από τον απέναντι Πιτροφό ετοίμαζε ασταμάτητα φαγητά για να περιποιηθεί όσους κάθισαν μέχρι το μεσημέρι στη μεγάλη γιορτή...
Βασικό συμπλήρωμα σε όλα τα εδέσματα που ξεκινούν με την κλασική μακαρονάδα του Ευδόκιμου η πατροπαράδοτη φουρτάλια της Άνδρου. Έδεσμα της αγροτικής κοινωνίας του 19ου αιώνα που κυριάρχησε κι έφτασε μέχρι σήμερα χαρακτηρίζοντας και την σημερινή κοινωνία της Άνδρου πολιτισμικά...
"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"
