Εν Άνδρω

 

Είναι θλιβερό και εξοργιστικό συνάμα να χάνονται πλέον καθημερινά νέοι άνθρωποι, οικογενειάρχες, παιδιά, επειδή δεν εμβολιάστηκαν ακούγοντας τον έναν ή τον άλλο στα social media να λέει και να γράφει το μακρύ και το κοντό του για τον εμβολιασμό και τον κορονοϊό. Κι ακόμα πιο θλιβερό να βγαίνουν κάποιοι "σελέμπριτι" και να κάνουν "αντίσταση" στην επιστήμη και στην ιατρική στο όνομα της "δημοκρατίας" και της παρα-θεολογίας.

Στο πεδίο της γνώσης δεν υπάρχει δημοκρατία. Ή, ξέρεις ή δεν ξέρεις. Ή, κατέχεις τη γνώση ή δεν την κατέχεις. Δεν είναι θέμα "δημοκρατίας" η γνώση. Ή, την σπουδάζεις ή δεν την σπουδάζεις. Τραγικό πρόσωπο των ημερών η 43χρονη μητέρα δύο παιδιών Θεανώ που χάθηκε στον κυκεώνα των social media κι έχασε την ζωή της. Και ο Άρης Σερβετάλης που μπέρδεψε τον κινηματογραφικό ρόλο του στον Άγιο Νεκτάριο με την ιατρική. Κι έστειλε μηνύματα "πολιτικο-θεολογικής ιατρικής" σε μια κοινωνία που αναζητά διέξοδο στην πανδημία.  

Το ΕΝ ΑΝΔΡΩ στηρίζοντας τον εμβολιασμό και την ιατρική επιστήμη αναδημοσιεύει το τραγικό ρεπορτάζ και το τελευταίο σημείωμα της μάνας που χάθηκε στο νοσοκομείο Καβάλας και το εμπεριστατωμένο άρθρο του δημοσιογράφου Μιχάλη Τσιτσίνη για την "πολιτικο-θεολογική ιατρική" του Άρη Σερβετάλη.

Η Θεανώ, ετών 43, μιλά στο τελευταίο μήνυμα της για το εμβόλιο που δεν έκανε...

«Έχασα τη ζωή μου, τα παιδιά μου, την οικογένειά μου»: Το τελευταίο μήνυμα της 43χρονης που χάθηκε

Η 43χρονη Θεανώ πέθανε από κορωνοϊό στο νοσοκομείο της Καβάλας- Αφησε πίσω της δύο μικρά παιδιά - Στο κινητό της η οικογένειά της βρήκε μήνυμα που περιέγραφε πώς η αναβλητικοτητά της να εμβολιαστεί της κόστιζε τη ζωή, αφού είχε συνειδητοποιήσει το τέλος που ερχόταν - «Μπήκα στο σύστημα μια φορά και είπα "άστο, άλλη φορά", ποια άλλη φορά; Δεν υπάρχει», έγραφε.

Το κείμενο της αδελφής του Θεανώς, όπως το βρήκε η οικογένεια στο κινητό της τηλέφωνο, γραμμένο μέσα στην κλινική covid του νοσοκομείου της Καβάλας  πριν πεθάνει, ανήρτησε στο facebook ο αδελφός της Ανδρόνικος Σιβρόπουλος. Η 43χρονη Θεανώ, άφησε πίσω της τα δύο παιδιά της, ηλικίας 8 και 5 ετών. Συνειδητοποιώντας το επερχόμενο τέλος, έγραψε για την αναβλητικότητά της να εμβολιασθεί, επειδή άκουγε «τον ένα και τον άλλο...»

Γράφει στην ανάρτησή του ο κ.Σιβρόπουλος: 

Το παρακάτω κείμενο το έγραψε η αδελφή μας Θεανώ ενώ νοσηλευόταν στο νοσοκομείο λίγες μέρες πριν διασωληνωθεί και τελικά χάσει τη ζωή της χθες 24/11/2021 στην ΜΕθ Νοσοκομείου Καβαλας. Το βρήκαμε στο κινητό της σε αρχείο word μαζί με αλλά αρχεία που έγραψε για κάθε έναν από εμάς χρησιμοποιώντας την τελευταία δύναμη που της είχε απομείνει ενώ το οξυγόνο της μειώνονταν μέρα με την μέρα. Παρακαλούμε να το κοινοποιήσετε γιατί έστω και ένα παιδάκι αν γλιτώσει την ορφάνια, η ψυχή της αδελφής μας θα χαμογελάσει από εκεί πάνω που τώρα πια βρίσκεται! Σε αγαπάμε Θεανω μας!!! Υγεία σε όλους του ανθρώπους !
Είμαι 43 χρονών, έχω δύο μικρά παιδάκια, Την Θεοδώρα μου και τον Γιαννάκη μου, είμαι στο νοσοκομείο, στην πτέρυγα covid στην Καβάλα, αν είχα κάνει το εμβόλιο αυτήν την στιγμή μπορεί να μην ήμουν σε αυτήν την κατάσταση.
Λίγο αυτά που άκουγα από τον έναν και τον άλλον λίγο η αναβλητικοτητα μου, δεν το έκανα. Τί κέρδισα ;δεν κέρδισα … το αντίθετο έχασα την ζωή μου, τα παιδιά μου, την οικογένεια μου. Μια φορά μπήκα στο σύστημα και έβαλα τα στοιχεία μου για να το κάνω βγήκε το astra zeneca, άστο λέω άλλη φορά… άλλη πια άλλη; δεν υπάρχει άλλη φορά.
Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα οι γιατροί το λένε και εμείς δεν ακούμε … ακούμε τον έναν και τον άλλον, που δεν είναι γιατρός, ο καθένας μας έχει ένα γιατρό που εμπιστεύεται. Ας τον ρωτήσει τι γίνεται στα νοσοκομεία…

ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ - 26/11/2021

 

Η Σερβετάλειος θεολογία: σταυρωθείτε στους αναπνευστήρες για να αναστηθείτε!!!

Γράφει ο Μιχάλης Τσιντσίνης 

 

Άρης Σερβετάλης: η θεολογία του αναπνευστήρα

Ο ηθοποιός είναι δοχείο. Τον αδειάζεις και του βάζεις εσύ τα λόγια. Γι’ αυτό και η κενότητα είναι, λένε, προσόν για την υποκριτική. Ακόμη κι αν αυτή η ρατσιστική άποψη για τους ηθοποιούς ήταν αλήθεια, κανένα δοχείο, όσο κι αν το πλύνεις, δεν αδειάζει εντελώς. Κανένα δεν μένει σώο από ιζήματα.

Συνέβη και στον χαρισματικό Αρη Σερβετάλη. Του κατακάθισε βαρύς ο ρόλος του Αγίου Νεκταρίου που υποδύθηκε στο μπλοκμπάστερ «Ο άνθρωπος του Θεού». Οποιος έτυχε να παρακολουθήσει τον ηθοποιό στις συνεντεύξεις του μετά το φιλμ, δεν μπορεί να μην παρατήρησε ότι η επιτυχία του τον είχε καταστήσει όμηρο της μυθοπλασίας.

Η όψη του, στην οποία το μούσι του χίπστερ μιμούνταν το γένι του καλογέρου, ήταν ακόμη μουσκεμένη από τον ρόλο. Δεν μιλούσε για την τέχνη. Θεολογούσε: «Ακόμη κι όταν δεν διώκεται ένας άνθρωπος», είχε πει στην ΕΡΤ, «θα πρέπει, σε εισαγωγικά, να “αυτοδιώκεται”… εφόσον ο θεάνθρωπος διώχθηκε… Η Ορθοδοξία είναι σταυροαναστάσιμη. Επομένως μπαίνουμε σε αυτόν τον πόνο και διαμέσου του πόνου έρχεται η ανακαίνιση».

Η απόφαση του Σερβετάλη να αποσυρθεί από την παράσταση στην οποία πρωταγωνιστούσε, αρνούμενος να παίξει μόνο για εμβολιασμένους, υποκλέπτει έτσι την άλω του ρόλου που ο ηθοποιός ξήλωσε από το «πανί» για να ντύσει την περσόνα του. Δεν είναι ένα μοναχικό αντιεμβολιαστικό διάβημα. Είναι το νεύμα ενός αυτόκλητου ιεροκήρυκα, καθώς στα μάτια του ευεπίφορου κοινού η πραγματικότητα ξεχωρίζει δύσκολα από το θέατρο σκιών. Ο αλαφροΐσκιωτος υποκριτής κρύβεται στον ίσκιο του επίσημου αγίου.

Συμβουλές αυτοβελτίωσης και προτροπές σε διασωλήνωση.

Και τι πειράζει; Δεν είναι ήδη γεμάτη η ευρύχωρη σκηνή των media από διασημότητες που δέχτηκαν τη μία ή την άλλη επιφοίτηση και καλούν τους ακολούθους τους σε «αυτοβελτίωση» – να σωθούν με ένα σωτήριο λαϊφστάιλ, να ανακαινισθούν με μια θαυματουργό γυμναστική, να καθαρθούν με μια εξαγνιστική δίαιτα; Τι πειράζει ένας ακόμη θαυματοποιός;

Αυτό το υβριδικό μέσο, μέσω του οποίου η Ορθοδοξία λανσάρεται σαν ορθορεξία –σαν θρησκεία χωρίς γλουτένη–, είναι πιο δραστικό από τη ρασοφόρο κατήχηση στην αντιεπιστημονική δεισιδαιμονία, καθώς επηρεάζει ένα «ποίμνιο» πολύ ευρύτερο του εκκλησιάσματος. Νομιμοποιεί τις πλάνες ανθρώπων που ίσως δεν αγόρασαν ποτέ τους εισιτήριο για το θέατρο· εκλαμβάνουν όμως τη στάση του σελέμπριτι ως δικαίωση για τις αυτοκτονικές τους επιλογές.

Η παρασυμβουλευτική θα ήταν ανώδυνη αν αφορούσε μόνο την «καλή ζωή» και όχι σκέτη τη ζωή. Το μήνυμα είναι, παραφράζοντας τη σερβετάλειο θεολογία, ότι η ανακαίνιση έρχεται διά της διασωληνώσεως. Σταυρωθείτε –στους αναπνευστήρες– για να αναστηθείτε.

Ο «άνθρωπος του Θεού» αποβαίνει έτσι σαν τον άνθρωπο κάποιου υπουργού: σου κανονίζει να Τον συναντήσεις μια ώρα αρχύτερα.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ