Η χειμερινή καθημερινότητα σε Άνδρο και Σύρο: Μια εκπαιδευτικός περιγράφει...

 

(ΣΗΜΕΙΩΜΑ: Ο αναγνώστης Π.Ρ. έστειλε ένα καλογραμμένο ρεπορτάζ του Θεσσαλονικιού ιστότοπου Parallaxi, της νεαρής δημοσιογράφου Μυρτώ Τούλα. Το ρεπορτάζ περιλαμβάνει την αφήγηση νέας εκπαιδευτικού, που υπηρέτησε από έναν χρόνο στη Σύρο και στην Άνδρο. Η κοπέλα περιγράφει την ζωή τον χειμώνα στα δύο νησιά. Μια εντελώς διαφορετική εμπειρία. Η χειμερινή ζωή δύο νησιών δεν έχει τίποτα το κοινό. Άλλη η χειμερινή ζωή της Ερμούπολης, μιας πόλης κοντά 30.000 κατοίκων και άλλη της Άνδρου των τεσσάρων οικισμών και των μόλις 7.000 κατοίκων στο σύνολο της. Διαβάστε τη, έχει ενδιαφέρον η σύγκριση - ΕΝ ΑΝΔΡΩ).

 

"Οι φουρτούνες, οι σεισμοί στις Κυκλάδες, ο άνεμος που όλα τα σηκώνει, το απαγορευτικό απόπλου, σε κάνουν να αντιληφθείς πως η φύση έχει το πάνω χέρι..." . 

H Mαίρη Καρακότα είναι αναπληρώτρια εκπαιδευτικός, τον περασμένο χρόνο πέρασε τον χειμώνα στην Σύρο και φέτος μένει στην Άνδρο, περιγράφει λοιπόν την ζωή της στο νησί λίγο πριν αρχίσει η τουριστική σεζόν:

“Αρμενίζω θα πει ταξιδεύω με ανοιχτά πανιά, πλέω (κυριολεκτικά) και ονειρεύομαι, αφαιρούμαι (μεταφορικά). Μπορεί να μην πλέω συχνά στη θάλασσα που έχω κοντά μου αλλά σίγουρα ονειρεύομαι πολύ και αφαιρούμαι ακόμη πιο πολύ μιας και έχω μια κάποια διάσπαση προσοχής. Αυτά είναι δύο πολύ βασικά μου χαρακτηριστικά. Άλλα δύο βασικά είναι πως με λένε Μαίρη και είμαι αναπληρώτρια εκπαιδευτικός στην Άνδρο.

Αρμενίζοντας στο Αιγαίο λοιπόν, ο αγαπημένος αόρατος κόσμος γίνεται ορατός, γράφει ο αγαπημένος Καζαντζάκης και με βρίσκει σύμφωνη να πίνω το καφεδάκι μου σε μία παραλία χειμώνα καλοκαίρι. Πράγματι η ζωή στο νησί σε κάνει να δεις όλα τα όμορφα που υπάρχουν γύρω σου αλλά και μέσα σου, καθώς οι αργοί ρυθμοί και το απέραντο τοπίο σου επιτρέπουν να σκεφτείς, να φανταστείς, να συνειδητοποιήσεις, να ονειρευτείς, να δεις. Η καθημερινή εικόνα της θάλασσας σημαίνει για μένα προσμονή, αλλά και υπενθύμιση πως έρχονται ηλιόλουστες μέρες ότι και να γίνει.
 
 
Οι φουρτούνες, οι σεισμοί στις Κυκλάδες, ο άνεμος που όλα τα σηκώνει, το απαγορευτικό απόπλου, σε κάνουν να αντιληφθείς πως η φύση έχει το πάνω χέρι, και ίσως αυτό να σε φέρνει ακόμη πιο κοντά της. Η εικόνα της σκιάς που κάνει ένα σύννεφο πάνω από το μισό απέναντι νησί, η υγρασία που τη νιώθεις παντού, το φεγγάρι που το βλέπεις και δεν το κρύβει κάποια πολυκατοικία, εξηγούν καλύτερα από τα βιβλία τα φυσικά φαινόμενα. Ο φεγγαρόδρομος, η σκιά σου στις θαλαμηγούς το βράδυ στο λιμάνι, η μυρωδιά από γιασεμί, η ανάκλαση των κυμάτων στα βράχια, το ξαφνικό αεράκι στα μάγουλα, τα κρύα μπάνια του Μαρτίου, σε κάνουν να νιώθεις ζωντανός. Σαν ηλιοτρόπιο ζωντανό που κοιτά τον ήλιο. Τα μαραμένα ηλιοτρόπια κοιτάνε το πάτωμα, και αυτό για κάποιο λόγο το παρομοιάζω αυθόρμητα με κεφάλια στο μετρό που φοβούνται μην τυχόν και το βλέμμα συναντηθεί με κάποιου άλλου. Αυτό για εμένα ήταν αρκετά στενάχωρο όταν ζούσα στην πόλη. Δεν είναι πως δεν αγαπώ το χάος, το έχω ζήσει αρκετά μιας και γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη, παρ’ όλα αυτά με είχαν κάπως κουράσει οι ρυθμοί της και το πόσο απόμακροι είναι οι άνθρωποι μεταξύ τους.
 

Δουλεύοντας ως αναπληρώτρια εκπαιδευτικός στη Σύρο και την Άνδρο μπορώ να πω πως έχω βιώσει δύο αρκετά διαφορετικές πραγματικότητες νησιωτικής ζωής. Η Σύρος είναι ένα νησί που συνδυάζει τα καλά της πόλης με τα καλά του νησιού. Μπορώ να πω πως δεν μου έλειψε τίποτα και πως η εύκολη και γρήγορη πρόσβαση στο κέντρο της Ερμούπολης αλλά και ο ζωντανός παλμός του νησιού με έκανε να είμαι συνέχεια παρούσα σε θέατρα, συναυλίες, προβολές, δράσεις, εκδρομές. Ολόκληρο το νησί είναι σαν ένα πάλκο γεμάτο μουσικές και οι πιο όμορφες για εμένα στιγμές, ήταν αυτές γύρω από τα τραγούδια της παρέας και τους ταλαντούχους και μη μουσικούς. 

Στην Άνδρο όπου κατοικώ τώρα, τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά, καθώς τον χειμώνα η Χώρα κάπως ερημώνει και τα μαγαζιά και οι επιλογές για ψυχαγωγία είναι περιορισμένες. Το γεγονός αυτό με έκανε να αντιληφθώ πως όταν ένας τόπος δεν σου προσφέρει κάποια πράγματα που θέλεις, ίσως να αποτελεί μια ευκαιρία για να δημιουργήσεις κάτι δικό σου. Να αξιοποιήσεις τα ταλέντα σου, τα ενδιαφέροντά σου, το πάθος σου και να φτιάξεις κάτι από την αρχή. Με αυτό τον τρόπο δίνεις εσύ τη ζωή που λείπει από το νησί. 

Εγώ προσωπικά αξιοποίησα τον ελεύθερο μου χρόνο δημιουργώντας μία λέσχη ανάγνωσης παιδικού βιβλίου και συντονίζοντας δράσεις για βάψιμο σχολικών αυλών και εκπαιδευτικά προγράμματα. Άλλοι έχουν δημιουργήσει λέσχες κινηματογράφου με εβδομαδιαίες δωρεάν προβολές για τους κατοίκους και άλλοι οργανώνουν πεζοπορίες. Μπορείς πάντα να αξιοποιήσεις την εύκολη πρόσβαση στη φύση, πηγαίνοντας για περπάτημα, τρέξιμο, κολύμπι. Ο καθαρός αέρας και οι τριγύρω εικόνες είναι μεγάλο κίνητρο για κάποιον που θέλει να βάλει τη γυμναστική στο πρόγραμμά του.

 

 

email Εκτύπωση

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

  1. Σχολιάζετε ως επισκέπτης.
Attachments (0 / 3)
Share Your Location

  1. Σχόλια (2)

  1. Πρώτα τα παλαιότερα
  2. Πρώτα τα νεώτερα
There are no comments posted here yet
  2. #74924
This comment was minimized by the moderator on the site

Η Ανδρος υποβαθμίζεται από τότε που σταμάτησε η ακτοπλοική σύνδεση της με την πρωτεύουσα των Κυκλάδων.
Η Σύρος αντικαταστάθηκε από την Μύκονο(!) την δεκαετία του '80 σταδιακά σε όλα τα δρομολόγια.
Αυτό μόνο αρνητικά αποτελέσματα έφερε στην Άνδρο (πρόσβαση στις υπηρεσίες, τουρισμός, καλιτεχνικά, ανταλλαγή τοπικών προιόντων, κλπ).
Τώρα το έχουν όλοι καταλάβει.

  1. 0
  2. #74914
This comment was minimized by the moderator on the site

Δυστυχώς πολλές δεκαετίες πίσω κάποιος προσπάθησε να κάνει τη Χώρα της Άνδρου Ερμούπολη, όμως αντιλήφθηκε τι μισάνθρωπα ζουλαπια είναι οι Ανδριώτες και αποφάσισε να πάρει τις ιδέες του και να πάει στη Σύρο... Τώρα η Σύρος είναι καβάλα σε άγριο άλογο και εμείς σε ποδήλατο χωρίς σέλα και ροδες...

  1. 0