Εν Άνδρω

Αγία Άννα - Γαύριο - φωτογραφία Maria Stefania

ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ…

Σε μια εποχή και σε μια κοινωνία όπως η δική μας συχνά το παιδί θεωρείται από αρκετούς «βάρος» - οικονομικό και κοινωνικό. Και η αναφορά στις αρνητικές απόψεις περί ατεκνίας άλλων εποχών μπορεί να θεωρηθεί και βλαστήμια! Γιατί σήμερα οι άνθρωποι «ζουν τη ζωή τους»! Ταξιδεύουν και περιαυτολογούν. Μάχονται για δόξα και για χρήμα. Νεάζουν, παιδιαρίζουν, φλερτάρουν στα 50 και στα 60 τους! Και δεν έχουν χρόνο για παιδί ή παιδιά γιατί τους αναγκάζουν να μεγαλώσουν. Και τους αποσπούν από τους ατομικούς στόχους τους. Γιατί τα παιδιά - καλώς ή κακώς - ζητούν κάτι από την δική μας ζωή για να υπάρξουν, για να μεγαλώσουν και για να ζήσουν κι αυτά τη ζωή τους!

Όμως, η ύπαρξη παιδιών είναι η ύπαρξη της συνέχειας της ζωής. Είναι η συνέχεια μας μέσα στον χρόνο. Και προϋποθέτει μια πολλαπλή ευθύνη και «επένδυση» – συναισθηματική, κοινωνική, οικονομική – που αρκετοί σήμερα δεν θέλουν να αναλάβουν ή να καταβάλουν. Δεν είναι τυχαίο πως αρκετοί πολιτικολογούντες, ηθικολογούντες ή και οικολογούντες - ακόμα κι όταν δεν έχουν παιδιά ή όταν δεν δίνουν σημασία στα παιδιά - μιλάνε για το μέλλον και τα παιδιά!!! Ενίοτε αυτοί που δεν έχουν ή δεν ενδιαφέρονται μιλάνε πολύ περισσότερο... 

Για πολλούς η ατεκνία λογίζεται σαν «ελευθερία», ο ατομικισμός και ο "δικαιωματισμός" σαν «υπέρτατο αγαθό». Οι υποχρεώσεις σαν καταναγκασμός, Η δε άρνηση της μητρότητας και της πατρότητας θεωρείται από ορισμένους «προοδευτικούς» ή "πολιτικώς ορθούς" σαν απαλλαγή από ευθύνες, δεσμεύσεις και συμβάσεις. Οι άνθρωποι τέτοιων κατηγοριών... «ζουν τη ζωή τους»! Και ακολουθούν τις δικές τους δεσμεύσεις και επιλογές πέρα από τα συμβατικά όρια της κοινωνίας. Τα οποία αρνούνται εντελώς. Ή, αποδέχονται μόνο στο μέτρο που τους συμφέρει ή τους αρέσει.

Γαύριο - φωτογραφία Maria Stefania

ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ…

Κι όμως σε πολλές από τις παλαιότερες εποχές και κοινωνίες η ατεκνία θεωρείτο αρνητική. Η στέρφα γυναίκα, όπως και στέρφα γη αντιμετωπίζονταν αρνητικά και οι κοινωνίες ήταν σκληρότερες απέναντι τους. Συχνά δε έφταναν στην απανθρωπία και στην υπερβολή. Η περίπτωση της Αγίας Άννας που γιόρταζε χτες είναι χαρακτηριστική. Η Άννα έζησε σε μια εντελώς διαφορετική εποχή όπου η ατεκνία είχε αρνητικές κοινωνικές συνέπειες. Ο άτεκνος εθεωρείτο περιφρονημένος και ντροπιασμένος από τον Θεό και τους ανθρώπους. Ζήτησε λένε, λοιπόν, η άτεκνη Άννα, που είχε φτάσει σε μεγάλη ηλικία να της δώσει ο Θεός ένα παιδί. Κι αν και σε προχωρημένη ηλικία έγινε το θαύμα και συλλαμβάνει και γεννά κόρη την οποία ονόμασε Μαριάμ. Το όνομα Μαριάμ στα Εβραϊκά σημαίνει Βασίλισσα. Σημαίνει επίσης, δώρο, ελπίδα, κυρία, Ωραία. Η Μαριάμ, υπήρξε μητέρα του Ιησού…

Γαύριο - φωτογραφία Maria Stefania

ΣΚΕΨΕΙΣ…

Τα παραπάνω σκεφτόμουν κοιτώντας την ωραία φωτογραφία του εξωκλησιού της Αγίας Άννας, αλλά και τις άλλες γαλήνιες στιγμές, που έστειλε χτες στο Εν Άνδρω η αναγνώστρια μας Maria Stefania από το Γαύριο. Άλλες κοινωνίες χτες και σήμερα. Άλλες αναφορές αυτές που αποδέχονται ή δεν αποδέχονται τα παιδιά. Άλλες αξίες. Και άλλες απαξίες. Άλλες ελευθερίες, αλλά και άλλες δεσμεύσεις. Συνυπάρχουμε. Συνυπάρχουν και οι διαφορές. Κάποτε το παιδί ήταν αξία από μόνο του. Η νέα ζωή ήταν μια αυθύπαρκτη αξία. Το να δίνεις ζωή από την ζωή σου ήταν μέρος της ζωής. Το να δημιουργείς ζωή, πέρα από κάθε μορφή τέχνης και κάθε είδος γνώσης, αλλά και πέρα από κάθε εξουσία, περιείχε και μια δημιουργία που επεξέτεινε τη ζωή. Σήμερα πολλά έχουν αλλάξει. Αυτά και άλλα σκέφτεται κανείς κοιτάζοντας το όμορφο εξωκλήσι της Αγίας Άννας της προστάτιδας των ατεκνίας και της τεκνοποιίας στο Γαύριο. Αναλογιζόμενος τις κοινωνίες και τις αξίες τους…

«ΕΝ ΑΝΔΡΩ»