Μουδιασμένο τριήμερο: Στα διαλείμματα της βροχής και... του πολέμου!...
Η ΟΜΟΡΦΙΑ Τ' ΟΥΡΑΝΟΥ Σ' ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΜΟΥΔΙΑΣΜΕΝΟ...
Το μάτι γύρισε αργά και σταμάτησε στον φάρο του Γαυρίου. Από την μακρινή απόσταση του πέτρινου ακρωτηρίου στο Γαύριο ο ερειπωμένος φάρος με φόντο το ουράνιο μωβ έμοιαζε αέρινος, ανάλαφρος, διαμπερής. Μέσα από τον τηλεφακό της μηχανής μπορούσες να δεις τον μωβ ουρανό ακόμα και μέσα από τα ορθάνοιχτα στον καιρό πέτρινα παράθυρά του. Ένα ωραίο ερείπιο που ίσως να μην φτιαχτεί στα χρόνια μας. Και γύρω του οι κεραίες των ραδιοκυμάτων και φωτεινών μηνυμάτων σαν διάσπαρτα υπολείμματα ενός πολέμου που διεξάγεται κάπου μακριά. Ή, μήπως σαν σκηνή από το Στάλκερ του μοναδικού Ταρκόφσκι. Επίκαιρη αναφορά. Άλλα προσέξτε ακόμα και τις ποιητικές αναφορές. Καραδοκεί ο πολιτιστικός νεο-μακαρθισμός των ημερών...
Δυτική Άνδρος. Η έκρηξη της δύσεως. Σταματά το αυτοκίνητο στον κατήφορο του βουνού. Κι αποτυπώνουμε την ουράνια έκρηξη. Τέτοιες υπέροχες εκρήξεις χαρίζει η φύση ανάμεσα στα σύννεφα και στα διαλείμματα της βροχής. Η Άνδρος στις καλύτερες στιγμές της. Η μέρα στην κατάληξη της. Και το μούδιασμα στη σκέψη από τον πόλεμο εκεί μακριά. Κάπου στην Ευρώπη των ονείρων μας. Ο τρίτος πόλεμος από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όχι ο πρώτος που λένε οι ανιστόρητοι και οι επιλήσμονες...
ΜΠΑΤΣΙ: ΜΟΥΣΚΕΜΕΝΟ & ΜΟΥΔΙΑΣΜΕΝΟ
Στο διάλειμμα της βροχής του τριημέρου βγήκαν οι λίγοι επισκέπτες για να περπατήσουν και να φωτογραφίσουν το μουσκεμένο Μπατσί...
Το Corner ακρογωνιαίος λίθος για τον επισκέπτη. Δίπλα του η Κρεπερί. Όσοι βγήκαν από εκεί πέρασαν κι απάγκιασαν. Κρατάνε όρθιο το μουσκεμένο Μπατσί...
Καθιστό και με θέα κρατά το Μπατσί ανοιχτό όλο τον χρόνο και το τριήμερο ο "Σταμάτης". Οι πρώτοι εκδρομείς από την Χώρα ήδη έχουν πάρει θέση και παραγγέλνουν...
ΓΑΥΡΙΟ: ΜΟΥΣΚΕΜΕΝΟ & ΜΟΥΔΙΑΣΜΕΝΟ
Ήρθε το καράβι, άπλωσε ο λίγος κόσμος και στην παραλία. Το Γαύριο είναι λιμάνι. Και τα λιμάνια ξυπνούν όταν έρχονται τα πλοία.
Πότε και πόσες φορές έρχονται τα πλοία στο Γαύριο; Όσες γράφει ο ηλεκτρονικός πίνακας πάνω από τον επιβατικό σταθμό της κεντρικής βόρειας προβλήτας. Περπατάς μεσ' το ψιλόβροχο. Σηκώνεις τα μάτια. Βλέπεις τα δρομολόγια και προχωράς. Έχεις χρόνο μέχρι να έρθει ή να φύγει το πλοίο. Σε όλα τα επιβατικά σημεία των λιμανιών που έφτασα (Ντόβερ, Ζιμπρουγκ. Όσλο, Κοπενχάγη, Νάπολι, Αμβέρσα, Σύρο κλπ) έτσι γίνεται. Τώρα και στην Άνδρο.
Στο "Λας" του Μπατή το αδιαχώρητο. Το ίδιο και στις άλλες καφετέριες του λιμανιού. Ο κόσμος βγήκε για καφέ και μια επαφή.
Δίπλα το ολοκαίνουριο και εντυπωσιακό πέτρινο κτίριο και οικογενειακό γραφείο εισιτηρίων του φΦρατζέσκου Γαλαίου. Στην είσοδο ποζάρει με σκέρτσο η κόρη του γελώντας για την παρουσίαση. Οφειλόμενη μιας και έχουμε γράψει αρκετές φορές και για τα άλλα δύο γραφεία εισιτηρίων του Γαυρίου. Καιρός να γράψουμε και γι' αυτό στο ωραίο πέτρινο κτίριο στο κέντρο του λιμανιού...
Μια τελευταία φωτογραφία: από το εσωτερικό του κεντρικού πρακτορείου του ANDROS το ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ που ετοιμάζεται να φύγει. Η μέρα φτάνει στο τέλος της. Μια τελευταία αναφορά για το μουδιασμένο Γαύριο του τριημέρου: στα διαλείμματα της βροχής και του πολέμου. Στα ενδιάμεσα της μέρας που χαλαρή χωρίς ακραία φαινόμενα μας μούσκεψε, μας δρόσισε, μας ομόρφυνε και περπάτησε όσους έφτασαν στο νησί τούτο το τριήμερο που μάς ταξίδεψε παράξενα...
"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"
