Η αξιοποίηση του παλαιού Σχολείου του Πάνω Φελλού.
Του Ι.Π. Άλκη
Το ΣΧΟΛΕΙΟ όπως διαμορφώθηκε με την παιδική χαρά το 2022 για τα παιδιά της περιοχής.
Με ανακούφιση και ενθουσιασμό, διάβασα την προ ημερών ανάρτησή σας που αφορούσε την αξιοποίηση της "αυλής" του Παλιού Δημοτικού Σχολείου του Πάνω Φελλού. Ενθουσιασμό διότι η ενέργεια του Δήμου είναι απόλυτα συνυφασμένη με την θέληση των δωρητών που είχαν θέσει ως αποκλειστική χρήση την αξιοποίηση ως ΣΧΟΛΕΙΟ και ανακούφιση διότι δεν είχε κάποια "άλλη αξιοποίηση".
Φωτογραφία του 2011. Οι δωρητές ήταν ανδριώτες που αγάπησαν όλη την Άνδρο. Πάνω από την πόρτα είναι εντοιχισμένη πινακίδα που γράφει:
ΕΙΣ ΜΝΗΝΗΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΤΩΝ
ΕΠΑΜ. Κ. ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΥ
ΟΛΓΑΣ Ε. ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΥ
ΟΙ ΥΙΟΙ ΤΩΝ ΕΔΩΡΗΣΑΝΤΟ 1928
Πριν από 15 χρόνια, είχαμε κάνει μια προσπάθεια για την νόμιμη αξιοποίηση του "Σχολείου". Είμασταν αρκετοί κάτοικοι του Κάτω και Πάνω Φελλού, Άγγλοι, Ελβετοί, Γάλλοι, και Έλληνες, που ξεκινήσαμε να ανταλλάσσουμε γνώμες και προτάσεις στην παραλία του Φελλού μετά το μπάνιο, και τα βράδια στου "Αντρέα" την ταβέρνα. Η τελική σκέψη ήταν να δημιουργήσουμε μια άριστα οργανωμένη μεγάλη δανειστική βιβλιοθήκη, που θα απευθυνότανε σε όλους τους κατοίκους της περιοχής και τις παροικίες των ξένων που "διαβάζουν".
Η φωτογραφία είναι από τις 13 Μαρτίου 2011.
Ο χώρος υπήρχε. Τα έπιπλα υπήρχαν. Ντουλάπες γύρω γύρω, τραπεζάκια και θρανία. Τα βιβλία θα τα προσέφεραν όλοι οι οργανωτές και όσοι άλλοι θέλαν. Με το ξεκίνημα υπολογίζαμε γύρω στα 1.300 βιβλία Αγγλικά, Γαλλικά και Ελληνικά κυρίως που να αφορούν την Ιστορία και των τουρισμό κλπ. Για τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργείας, υπήρχαν άτομα με σχετική εμπειρία. Οι αρχικές δαπάνες ήταν καλυμμένες από ιδιωτικές προσφορές. Για την λειτουργεία του δανειστικού τμήματος υπήρχαν εθελοντές . Όλα έτοιμα, αλλά...!!!! Όταν αρχίσαμε να γνωστοποιούμε την όλη δράση, ομάδα κατοίκων αντέδρασε δυναμικά, χωρίς τότε να καταλαβαίνουμε το γιατί...
Αυτή είναι η θέα από το σχολείο. Αριστερά τα ερείπια του ‘’βουλιαγμένου’’ πάνω Φελλού. Πάνω η Ευαγγελίστρια και δεξιά η Υπαπαντή. Κάτω – δεν φαίνονται - ήταν μπαξέδες με λαχανικά και οπωροφόρα.
Ύστερα από λίγους μήνες μάθαμε ότι ορισμένα άτομα ξεκίνησαν την προετοιμασία για αξιοποίηση του χώρου, ως …. καφενείο με μουσική. Κόψανε μια τεράστια μοναδική μηλιά που ήταν δίπλα στην δεξαμενή σε υπερυψωμένο χώρο, που μάλλον προοριζόταν για πάλκο των μουσικών. Από ότι μάθαμε, δεν τους δόθηκε άδεια διότι ο χώρος ήταν αποκλειστικά για δράση σχετική με το σχολείο.
Και η παραδοσιακή καμινάδα του τζακιού, που ήταν στο πάνω δωματιάκι του δάσκαλου...
Κατά περιόδους η δεξαμενή είχε ψαράκια του γλυκού νερού. Για τον γύρω χώρο δεν γινόταν συντήρηση με αποτέλεσμα τα νερά που φεύγαν από την πηγή να συγκεντρώνονται και να ‘’γλιτσιάζουν’’ με αποτέλεσμα να γλιστρά όποιος θέλει να πλησιάσει στο σχολείο.
Ποτέ δεν τοποθετήθηκε μια πινακίδα δίγλωσση ότι υπάρχει πηγή. Κάθε μέρα από πάνω περνούν δεκάδες με μηχανάκια που γυρνούν από τον Ζόργκο, ξαναμμένοι και διψασμένοι. Από ότι που είχαν πει περίοικοι, όταν πότιζαν με λάστιχο κοντά στον δρόμο, πολλοί με μηχανάκια σταματούσαν για λίγο νερό και άλλοι ζητούσαν να τους καταβρέξουν!!!
