Εν Άνδρω

Σε νέα χέρια περνά το εργοστάσιο ΣΑΡΙΖΑ στ’ Αποίκια της Άνδρου. Μια διαπραγμάτευση που  κρατούσε πάνω από ενάμιση χρόνο μεταξύ του ιδιοκτήτη Μ. Βουτσινά και του επιχειρηματία Χ. Γλυνού, από το Κόρθι, φαίνεται πλέον πως ολοκληρώθηκε και αναμένεται να πέσουν σήμερα-αύριο οι υπογραφές και το μοναδικό εργοστάσιο εμφιαλωμένου νερού της Άνδρου να περάσει σε νέα χέρια παίρνοντας νέα ζωή και ανοίγοντας νέους επιχειρηματικούς ορίζοντες.

Ως γνωστό ο εκ Κορθίου ελληνοαμερικάνος επιχειρηματίας Χ. Γλυνός, μετά τον τουρισμό, έχει ήδη μπει στη ζυθοποιία με την μπύρα Andrus. Τώρα επιχειρεί με την είσοδο του στο εργοστάσιο εμφιάλωσης των Αποικίων και στην χρήση του διάσημου νερού της ΣΑΡΙΖΑΣ για πολλαπλούς επιχειρηματικούς λόγους. Σε παλαιότερη συζήτηση είχε πει πως θα ήθελε να χρησιμοποιήσει το ανδριώτικο νερό της ΣΑΡΙΖΑΣ και για την παρασκευή της μπύρας του.

Με την αλλαγή ιδιοκτησίας και την είσοδο νέων κεφαλαίων στην επιχείρηση θα υπάρξει ξεπέρασμα των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε εδώ και αρκετά χρόνια η επιχείρηση και να μπει η εμφιάλωση του εξαιρετικού και μοναδικού νερού της πηγής της Άνδρου σε νέα τροχιά. Η επιχείρηση αποτελεί επί 95 χρόνια μέρος της οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας της Άνδρου και σήμα κατατεθέν της ποιότητας των νερών του νησιού.  

«ΕΝ ΑΝΔΡΩ»

 

 ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΗΓΗΣ ΣΑΡΙΖΑ

Η ακριβής χρονολογία ανακαίνισης της μαρμάρινης κρήνης της πηγής παραμένει άγνωστη, όμως είναι γνωστό ότι η πηγή Σάριζα ιδρύθηκε το 1787 με έξοδα και εποπτεία του Μακάριου Πολέμη. Η πηγή χρησιμοποιούταν για τρεις λογούς, την ύδρευση των κατοίκων, για πότισμα των κτημάτων, και για το πλύσιμο των ρούχων από τις γυναίκες του χωριού. Πιο συγκεκριμένα, υπήρχε άτομο που “ξετάπωνε” και “τάπωνε” την πηγή έτσι ώστε να γεμίζουν τα αυλάκια που υπάρχουν στο χωριό με νερό και να ποτιστούν οι κήποι.

Το 1932, κατόπιν βασιλικού διατάγματος, αποφασίστηκε ότι το νερό της πηγής είναι ιαματικό και καταπολεμά τις νεφρικές παθήσεις. Μια επιγραφή κοντά στην πηγή αναφέρει επίσης το εξής: “Χαίρε ξένε θυμήσου οπότε γυρίσεις στην πατρίδα σου ότι πρώτα την ζωή σου σε μένα οφείλεις “, υπογραμμίζοντας τη σημασία της πηγής ως ζωοδότριας του οικισμού.

Η εμπορική εκμετάλλευση του νερού έχει αρχίζει από το 1929 από την “Ανώνυμος Εμπορική Εταιρία ΣΑΡΙΖΑ”, που κατασκευάζει κι εργοστάσιο εμφιάλωσης κοντά στην πηγή. Το 1940, αποκτά νέους ιδιοκτήτες που ανακαινίζουν τις εγκαταστάσεις, εκσυγχρονίζουν τον εξοπλισμό και καθιερώνουν νέο σύστημα διανομής. Τώρα, νέο εργοστάσιο εμφιάλωσης βρίσκεται επί του επαρχιακού δρόμου, λίγο δυτικότερα της πηγής, που χρονολογείται από το 1967. Παράγει σόδα κι ανθρακούχο νερό, εκτός από το επιτραπέζιο. Αποτελεί κύριο μέσο βιοπορισμού ποσοστού του πληθυσμού του χωριού.

Χάρη στην πηγή και το θαυματουργό νερό της, τα Αποίκια απέκτησαν και διατηρούν μέχρι σήμερα τουριστικό ενδιαφέρον. Γι΄ αυτό και υπάρχουν οικήματα με ιδιαίτερη κάτοψη, που χρησιμοποιούνταν ως πανδοχεία και πλέον έχουν μετατραπεί σε κατοικίες. Το πρώτο χτίστηκε από έναν καπετάνιο, που, τελειώνοντας τη ναυτική του σταδιοδρομία, επέστρεψε στο χωριό κι αποφάσισε να παράσχει στέγη στους ταξιδιώτες που έρχονταν για θεραπεία μέσω κατανάλωσης του ιαματικού νερού. Ο καπετάνιος έφερε μαζί του μηχανικό που σχεδίασε παρατεταγμένα δωμάτια εκατέρωθεν ενός διαδρόμου, κάτοψη εντελώς ξένη για τα δεδομένα του τόπου.