Μια πιτσαρία... στην Αγορά!!!
Κατεβαίνοντας στην Αγορά της Χώρας κάτι έχει αλλάξει. Όμως δεν το καταλαβαίνεις με την πρώτη. Χρειάστηκε για να δω το καινούριο να έχω στην παρέα κι έναν... καινούριο! Απόβραδο πριν λίγες μέρες και κατηφόριζα με τον μικρό που γκρίνιαζε. Ήθελε κάτι να φάει, αλλά δεν ήξερε τι. Ξάφνου γυρνά κοιτά και λέει: θέλω πίτσα!...
Αιφνιδιάζεσαι! Πίτσα; Που έχει πίτσα στην Αγορά, μουρμουρίζεις. Εκεί, λέει και σου δείχνει μια βιτρίνα με πίτσες! Μα καλά, αναρωτιέσαι, που βρέθηκε μαγαζί που πουλάει πίτσες στην Αγορά της Χώρας. Και τότε συνειδητοποιείς δύο πράγματα: πρώτο ότι η Αγορά δεν είχε μέχρι χτες κλασική πιτσαρία που να πουλά πίτσες στο χέρι όπως τις τρώνε οι πιτσιρικάδες και δεύτερο πως έχει κλείσει ο Κουλούρης!!
Κάπως έτσι πριν λίγες μέρες συνειδητοποίησα πως το παλιό καφενείο του Κουλούρη εκεί και σύχναζε η γερουσία της Χώρας για ένα πρωινό μεζεδάκι και μετά για κανένα ουζάκι ή μπυρίτσα με κάποιο μεζεδάκι (η πρωινή παλιοπαρέα ο Νίκος, ο Μανώλης, ο Λεωνίδας και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις) δεν υπάρχει. Έχει φύγει εδώ και κάποιο καιρό. Στη θέση του (λιγότερο από μήνα) άνοιξε ένα καινούριο μαγαζί. Αυτό τον καιρό θα είχα περάσει αρκετές φορές πάνω-κάτω, αλλά δεν το είχα... δει! Τι σου είναι η συνήθεια; Χρειάστηκε ένας πιτσιρικάς που ήθελε πίτσα για να το δω!!!
Ρώτησα τον χαμογελαστό Στέφανο που το δουλεύει και δεν είναι από την Άνδρο (από την Άνδρο είναι ο Πέτρος που συνεργάζονται) τι έγινε η παλιοπαρέα της γερουσίας. Και μου απάντησε: "εδώ είναι τα πρωινά. Πίνουν καφεδάκι, ουζάκι"! Δηλαδή, καταλήγω, σαν να μην άλλαξε τίποτα; "Κάπως έτσι", απαντά. "Όμως, μαζί με τα άλλα τώρα παραγγέλνουν και κάτι σε πίτσα!..."
Δ. Μπ.