Εν Άνδρω

  

Σε κρίση βρίσκεται από χθες η μονάδα παραγωγής εμφιαλωμένου νερού «Νερά ΣΑΡΙΖΑ Α.Ε.», καθώς ανεστάλη από την Περιφέρεια Ν. Αιγαίου η άδεια λειτουργίας της. Η επιχείρηση είναι μοναδική στο είδος της στις Κυκλάδες και το εμφιαλωμένο νερό της είναι ίσως το παλαιότερο στο είδος του στην Ελλάδα. Στ’ Αποίκια αξιοποιήθηκε για πρώτη φορά η πηγή ΣΑΡΙΖΑ με το διάσημο νερό και λειτούργησε εργοστάσιο παραγωγής το 1929! Δηλαδή, πριν 90 ολόκληρα χρόνια!

Η επιχείρηση αποτελεί επί 90 χρόνια μέρος της οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας της Άνδρου και σήμα κατατεθέν της ποιότητας των νερών του νησιού. Η σημερινή κρίση υπέβοσκε γιατί εκκρεμούσαν πολεοδομικές ρυθμίσεις, οι οποίες δεν ολοκληρώθηκαν. Έτσι, μετά από πολλές αναβολές, χτες μετά από εισήγηση των αρμοδίων υπηρεσιών της Περιφέρειας διακόπτεται προσωρινά η λειτουργία της ΣΑΡΙΖΑΣ που βρίσκεται στον οικισμό Αποίκια της Άνδρου.

Σύμφωνα με την απόφαση η οποία εκδόθηκε την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου, πρόβλημα είναι οι εγκαταστάσεις της ΣΑΡΙΖΑ Α.Ε. που δεν θεωρούνται επαρκείς για την πλήρη λειτουργία όλου του εξοπλισμού του εργοστασίου. Η απόφαση ανακαλεί την άδεια λειτουργίας της μονάδας. Θα ισχύσει μέχρι να αρθούν όλοι οι λόγοι έκδοσης της. Θα χρειαστεί πιστοποίηση της Γενικής Δ/νσης Ανάπτυξης και σχετική γνωμάτευση της αρμόδιας υπηρεσίας της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.

Το εργοστάσιο που εμφιαλώνει το διάσημο νερό της Άνδρου και ένα από τα καλύτερα στην Ευρώπη περνά δεύτερη φορά κρίση σε διάστημα 22 χρόνων. Το 1997 το νερό ΣΑΡΙΖΑ είχε αποσυρθεί για ένα διάστημα από την αγορά με απόφαση του υπουργείου Υγείας γιατί υπήρξε πρόβλημα με τον εντοπισμό ψευδομονάδας στο νερό.

 

Η εταιρία έκανε όλες τις σχετικές βελτιώσεις και επέστρεψε ανανεωμένη το 2011, εξασφάλισε άδεια λειτουργίας και εδώ και αρκετά χρόνια ξανοίχτηκε στην παραγωγή εμφιαλωμένου νερού και ανθρακούχων προϊόντων. Ήδη προμηθεύει μεγάλα σουπερμάρκετ και αλυσίδες των Αθηνών με το εξαιρετικής ποιότητας νερό. Η ζήτηση συχνά ήταν τόσο μεγάλη που δεν επαρκούσε στην Άνδρο για διανομή όλο το καλοκαίρι.

Ωστόσο, οι πολεοδομικές ρυθμίσεις που εκκρεμούσαν αρκετά χρόνια δεν προχώρησαν κυρίως μετά από ένα μεγάλο ατύχημα του ιδιοκτήτη της Μάκη Βουτσινά. Όλα αυτά έφεραν την σημαντική για την Άνδρο παραγωγική επιχείρηση πίσω. Κάπως έτσι τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ομαλά και το εργοστάσιο οδηγείται ξανά στην αφαίρεση της άδειας λειτουργίας. Κανείς δε γνωρίζει για πόσο χρονικό διάστημα θα παραμείνει κλειστό. 

Μιλώντας σήμερα Σάββατο 21/9 στο Εν Άνδρω ο ιδιοκτήτης Μ. Βουτσινάς εξέφρασε την απογοήτευση του για την απόφαση της Περιφέρειας και δήλωσε πως θα προσπαθήσει το συντομότερο δυνατό να βρεθεί λύση και να επιστρέψει η ΣΑΡΙΖΑ και η έξοχη ποιότητα του νερού της στην αγορά.

«ΕΝ ΑΝΔΡΩ»

 

 ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΗΓΗΣ ΣΑΡΙΖΑ

Η ακριβής χρονολογία ανακαίνισης της μαρμάρινης κρήνης της πηγής παραμένει άγνωστη, όμως είναι γνωστό ότι η πηγή Σάριζα ιδρύθηκε το 1787 με έξοδα και εποπτεία του Μακάριου Πολέμη. Η πηγή χρησιμοποιούταν για τρεις λογούς, την ύδρευση των κατοίκων, για πότισμα των κτημάτων, και για το πλύσιμο των ρούχων από τις γυναίκες του χωριού. Πιο συγκεκριμένα, υπήρχε άτομο που “ξετάπωνε” και “τάπωνε” την πηγή έτσι ώστε να γεμίζουν τα αυλάκια που υπάρχουν στο χωριό με νερό και να ποτιστούν οι κήποι.

Το 1932, κατόπιν βασιλικού διατάγματος, αποφασίστηκε ότι το νερό της πηγής είναι ιαματικό και καταπολεμά τις νεφρικές παθήσεις. Μια επιγραφή κοντά στην πηγή αναφέρει επίσης το εξής: “Χαίρε ξένε θυμήσου οπότε γυρίσεις στην πατρίδα σου ότι πρώτα την ζωή σου σε μένα οφείλεις “, υπογραμμίζοντας τη σημασία της πηγής ως ζωοδότριας του οικισμού.

Η εμπορική εκμετάλλευση του νερού έχει αρχίζει από το 1929 από την “Ανώνυμος Εμπορική Εταιρία ΣΑΡΙΖΑ”, που κατασκεάζει κι εργοστάσιο εμφιάλωσης κοντά στην πηγή. Το 1940, αποκτά νέους ιδιοκτήτες που ανακαινίζουν τις εγκαταστάσεις, εκσυγχρονίζουν τον εξοπλισμό και καθιερώνουν νέο σύστημα διανομής. Τώρα, νέο εργοστάσιο εμφιάλωσης βρίσκεται επί του επαρχιακού δρόμου, λίγο δυτικότερα της πηγής, που χρονολογείται από το 1967. Παράγει σόδα κι ανθρακούχο νερό, εκτός από το επιτραπέζιο. Αποτελεί κύριο μέσο βιοπορισμού ποσοστού του πληθυσμού του χωριού.

Χάρη στην πηγή και το θαυματουργό νερό της, τα Αποίκια απέκτησαν και διατηρούν μέχρι σήμερα τουριστικό ενδιαφέρον. Γι αυτό και υπάρχουν οικήματα με ιδιαίτερη κάτοψη, που χρησιμοποιούνταν ως πανδοχεία και πλέον έχουν μετατραπεί σε κατοικίες. Το πρώτο χτίστηκε από έναν καπετάνιο, που, τελειώνοντας τη ναυτική του σταδιοδρομία, επέστρεψε στο χωριό κι αποφάσισε να παράσχει στέγη στους ταξιδιώτες που έρχονταν για θεραπεία μέσω κατανάλωσης του ιαματικού νερού. Ο καπετάνιος έφερε μαζί του μηχανικό που σχεδίασε παρατεταγμένα δωμάτια εκατέρωθεν ενός διαδρόμου, κάτοψη εντελώς ξένη για τα δεδομένα του τόπου.

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ | ΣΧΟΛΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ - ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΚΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΩΝ