Μπατσί: τέλος εποχής...
Μπατσί. (α) Η σεζόν τελειώνει. (β) Για μερικούς βιαστικούς έχει ήδη τελειώσει. (γ) Για κάποιους άλλους όμως απλώς αλλάζει εποχή. Οι πρώτοι είναι αυτοί που είναι ακόμα εκεί και δίνουν την μάχη των οπισθοφυλακών. Οι δεύτεροι είναι αυτοί που... την έχουν κάνει πρώτοι! Εγκατέλειψαν το Μπατσί πριν τους εγκαταλείψει αυτό! Και πάνε για άλλα. Οι τρίτοι είναι αυτοί που θα είναι εκεί και τον χειμώνα. Άλλοι ολόκληρο κι άλλοι τον μισό. Καθημερινά οι πρώτοι, Σαββατοκύριακο οι δεύτεροι. Μπατσί, λοιπόν, στο τέλος της εποχής...
Πρώτος-πρώτος ο "Σταμάτης". Με κόσμο λες και είναι τέλη Ιουνίου! Τα μισά τραπέζια γεμάτα. Τα γκαρσόνια πηγαινοέρχονται. Οι παραγγελίες τρέχουν. Καθόλου τυχαίο γιατί η ποιότητα, αλλά και η συνεχής παρουσία επιβραβεύονται...
Ρωτάνε μερικοί περίεργοι τύποι: γιατί προβάλλουμε συχνά-πυκνά τον Σταμάτη; Γιατί δεν ρωτάνε τον εαυτό τους ποιος έχει ανοικτό εστιατόριο ολοχρονίς στο Μπατσί; Ποιος μπορεί να βρει κάποιο άλλο εστιατόριο ανοικτό το Νοέμβριο, τον Δεκέμβριο, τον Ιανουάριο, τον Φεβρουάριο; Όταν όλοι έχουν κλείσει κι έχουν αριβάρει για άλλους ουρανούς; Αυτά γιατί περίσσεψαν τα ερωτήματα...
Κατά τα άλλα ο κόσμος ακόμα είναι εκεί. Και απλώνει και στα άλλα μαγαζιά μιας και το Μπατσί είναι το τουριστικό στέκι της Άνδρου και η ποιότητα των καταστημάτων του γνωστή...
Κόσμος όμως απλωμένος αυτή την τελευταία εβδομάδα (14-20 Σεπτεμβρίου) και στις πιτσαρίες, στις ταβέρνες και στα σουβλατζίδικα της παραλίας. Που κι αυτά δίνουν την μάχη μέχρι τέλος και ορισμένα και μετά το τέλος μένοντας ανοικτά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου.
Η τελευταία εβδομάδα κράτησε κόσμο. Να δούμε η επόμενη με την οποία κλείνει και ο Σεπτέμβριος. Για την ώρα και την μέρα η παραλία φαντάζει άδεια. Όμως στο μικρό παλιό λιμανάκι ο κόσμος απλώθηκε και στα άλλα μαγαζιά. Και είναι όλα αυτά τα μικρά κομψά ανοικτά μαγαζιά που ακόμα επιμένουν τα οποία δίνουν χρώμα στη νύχτα και δείχνουν πως το Μπατσί αντέχει ακόμα μέχρι και το τέλος της σεζόν. Γιατί ως γνωστό το Μπατσί πρώτο ανοίγει και τελευταίο την κλείνει κάθε χρόνο τουριστικά την σεζόν...
Μια τελευταία εικόνα στην άκρη του μικρού λιμανιού. Η εικόνα εντελώς διαφορετική. Το σκοτάδι διαδέχεται το φως. Εδώ αυτοί που έκλεισαν πρώτοι και έφυγαν. Το θεοσκότεινο Μπούκα, αφού έδωσε την μάχη της μικρής πλατείας και την μάχη της πελατείας, έκλεισε πρώτο. Δίπλα του το Chile, που έδωσε κι αυτό την μάχη της μικρής πλατείας και της πελατείας, αλλά στέκει εκεί μέχρι και την τελευταία εβδομάδα (14-20 Σεπτέμβρη) με αναμμένα φώτα. Η έκταση του σκοταδιού, αλλά και το περιορισμένο του φωτισμού προσδιορίζουν το τι χώρο καταλαμβάνουν τα δύο μπαρ. Κάτι 75-25 (ή μήπως 70-30) η διαφορά υπέρ του σκοτεινού Μπούκα! Και παρ' όλες αυτές τις διαφορές η κόντρα μερικών - που την τραβάνε μέχρι τέλος - καλά κρατεί. Τι να πει κανείς;
"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"