Εν Άνδρω

 

"Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα"! Και οι καρποί της Άνδρου κυριαρχούσαν και στον κήπο και στη θάλασσα. Κι όταν λέμε για καρπούς στην Άνδοο μιλάμε για καρπούς μοναδικούς και σπάνιους. Όπως αυτή η γιγάντια κολοκύθα. Τουλάχιστον 85 πόντους μήκος και 8-10 κιλά βάρος! Ένα "μνημείο" της ανδριώτικης φύσης. Την αποτυπώσαμε για να την θυμόμαστε. Και να θυμόμαστε αυτήν ξεχασμένη γη, που πια την βλέπουμε κι εμείς σαν τουρίστες στον τόπο μας! Αποτυπώνουμε τις ιδιες και τις ίδιες εικόνες στερεότυπα. Κάτι σαν ολιγοήμεροι επισκέπτες στο νησί μας... (φωτ. Εν Άνδρω).

 

 Ανδρος. Ανοιξιάτικο πρωινό. Μπροστά ορθάνοικτο το Κεντρικό Αιγαίο. Ο ήλιος χρυσοκόκκινος κυνηγά τις σκιές της νύχτας. Ο κήπος - μέσα από τον φακό - μοιάζει να κυκλώνει το πέλαγος. Ή, όπως έγραψε ο Ελύτης στις Μικρές Κυκλάδες - "ο κήπος έμπαινε στην θάλασσα"...  (φωτ. Εν Άνδρω).

 Και καθώς "ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα" τα υπέροχα λεμόνια του Αντώνη Λιοπύρου, ενός από τους τελευταίους καλλιεργητές της γης της Άνδρου, άπλωναν κατακίτρινα πάνω από στο πράσινο και το γαλάζιο. Τα χρώματα της γης και ο καρπός της γης. Τα λεμόνια που επί εκατοντάδες χρονια χαρακτήρισαν την Άνδρο. Σήμερα τα κοιτά ένα ολόκληρο νησί και αναζητά - και μέσα από αυτά - κάτι από τις χαμένες ταυτότητες του (φωτ. Εν Άνδρω).

 Και τα τελευταία περγαμόντα της χρονιάς. Καρποί κι αυτά της λησμονημένης γης. Την οποία παινεύουμε. Και δοξάζουμε. Σαν τουρίστες κι εμείς! Ελάχιστοι πια ασχολούνται μαζι της. Μιλάμε για γεωργική παραγωγή, αλλά έχουν χαθεί οι γεωργοί από την Άνδρο! Ας δούμε τι γίνεται στα αλλα νησιά κι ας σκεφτούμε τρόπους να αξιοποιήσουμε στ΄αλήθεια και πάλι τους καρπούς της γης μας (φωτ. Εν Άνδρω).

Όλα μαζι στη τα εσπεροδοειδή. Οι καρποί της ανδριώτικης γης. Περιμένουν τους εραστές αυτής της γης. Για να τους αξιοποιήσουν και να ζήσουν περισσότερο. Αλλά και για να μάς ζήσουν περισσότερο. Από αριστερά προς δεξιά: πορτοκάλια ζουμερά όσο δεν πάει, μανταρίνια-γίγαντες, λεμόνια τεράστια και περγαμόντα. Ας τα κρατήσουμε όσο γίνεται περισσότερο στη ζωή μας. Ας τα απολαύσουμε όσο γίνεται περισσότερο στην καθημερινότητα μας... (φωτ. Εν Άνδρω).

 Δύο εντυπωσιακά χρώματα της ανδριώτικης γης... στις κατσαρόλες μας! Αριστερά μαρμελάδα-περγαμόντο. Δεξιά μαρμελάδα-λεμόνι. (Με ανάλογη ποιότητα και χρώμα ζάχαρη - καφέ και ανοικτή καφέ). Οι ειδικοί λένε πως οι μαρμελάδες "ζουν" ευτυχισμένες ένα χρόνο. Άρα κάτι μένει από το υπέροχο πέρασμα αυτών των μοναδικών χρωμάτων, μυρωδιών, γεύσεων, μέχρι να έρθουν οι καρπόι της επόμενης χρονιάς... (φωτ. Εν Άνδρω).

 Και από τις κατσαρόλες χρώματα κι αρώματα στα βάζα! Αριστερά είναι το περγαμόντο. Δεξιά το λεμόνι... (φωτ. Εν Άνδρω).

 "Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα"! Και τα χρώματα του μαγικού πρωινού μπήκαν στις κατσαρόλες και στα βάζ μας. Δέστε πάλι τα χρώματα του περγαμόντου και του λεμονιού και στις κατσαρόλες και στα βάζα. Και μετά δέστε τα χρώματα αυτής της μαγικής ανατολής της Άνδρου στο Αιγαίο. Και απαντήστε στο διπλό ερώτημα: Πως έγινε και τα υπέροχα έντονα χρώματα της μαγικής ανατολής ήρθαν κι άπλωσαν στις κατσαρόλες μας και μετά κλείστηκαν στα βάζα μας; Η απάντηση μια: Άνδρος, Αιγαίο 2018...

Δ. Μπ.