Εν Άνδρω

Καθισμένος για μεσημεριανό Τετάρτη 20 Ιουλίου στο Αρχιπέλαγος του Βαγγέλη Μενδρινού βλέπεις τα κύματα να έρχονται εντυπωσιακά στην ακτή του Νειμποριού. Ο καιρός από την Τρίτη μέχρι την Πέμπτη φρεσκάρει και τα μποφόρ είναι μεταξύ 7-8 και οι ριπές φτάνουν στιγμές-στιγμές και τα 9. Η θάλασσα είναι... για να την βλέπεις!!! Εντυπωσιακή, αλλά ελάχιστοι οι τολμηροί να βουτήξουν...  

Την επομένη Πέμπτη πρωί τα ίδια και πιο δύσκολα με τον αέρα. Η Άνδρος η καταπράσινη και ανεμόεσα, η Άνδρος των ανέμων και των αιμασιών απλώνει εντυπωσιακή, μοναδική, αλλά και απαγορευτική για κολύμπι στο Νειμποριό. Όπως και σε άλλες ανατολικές παραλίες. Αυτή είναι η Άνδρος των ανέμων. Όμως δεν είναι όλη η Άνδρος έτσι τις μέρες των αέρηδων και των καλοκαιρινών δροσιστικών μελτεμιών. Υπάρχει και μια άλλη Άνδρος απάνεμη και ήσυχη κάπου αλλού που σας περιμένει να την "ανακαλύψετε" και να ζήσετε μια παράξενη καλοκαιρινή... νηνεμία!!! 

Είναι η Άνδρος των δυτικών ακτών και παραλιών. Είναι η Άνδρος του Χαλκολιμιώνα και των Αποθηκών. Είναι η Άνδρος που οι ορεινοί όγκοι της κατεβάζουν ανέμους πέρα από την παραλία. Ιδίως στον Χαλκολιμιώνα που δημιουργείται ένα μοναδικό φαινόμενο. Ο βορειοανατολικός άνεμος απλώνει από ψηλά και κατεβαίνει με δύναμη από τον μεγάλο ορεινό όγκο του νησιού προς την θάλασσα. Δυσκολεύει την κατάβαση. Κι όμως κοιτώντας κάτω την θάλασσα αντικρύζεις ένα περίεργο και μοναδικό φαινόμενο. Στον όρμο του Χαλκολιμιώνα η θάλασσα είναι... λάδι!!! Όλος ο όρμος τυρκουάζ και ήρεμος. Και μόνο έξω στα βαθιά, στο μπλε χρώμα, βλέπεις τα άσπρα αφρισμένα κύματα.  

 Μια κοντινότερη ματιά πιστοποιεί αυτό που βλέπεις καλύτερα. Μπορεί η θάλασσα να ρυτιδιάζει στιγμές-στιγμές, όμως κύματα δεν υπάρχουν. Και στην παραλία ελάχιστος αφρός σε ένα δυό σημεία υποδηλώνει μια θάλασσα με ανοιχτή την αγκαλιά για κολύμπι...

Η παραλία του Χαλκολιμιώνα πριν 10-12 χρόνια ήταν έρημη. Ελάχιστοι έφταναν μέχρι εδώ για μπάνιο. Κυρίως κάτοικοι από τον Πιτροφό ή και τα γύρω ορεινά χωριά. Από Χώρα ελάχιστοι. Κυρίως έρχονταν νέα ερωτευμένα ζευγάρια και κάποιοι γονείς με μικρά παιδιά. Τοπίο άνυδρο. Κυκλαδίτικο 100%. Καμία σχέση με την καταπράσινη ανατολική Άνδρο. Ήλιος εκτυφλωτικός και συχνά ανελέητος. Δεν μπορούσες να κάτσεις πάνω από 1-2 ώρες.  Άρκεσε η πρωτοβουλία κάποιων νέων ανθρώπων κι ενός επενδυτή που δημιούργησαν ένα beach-bar και μέσα σε λίγα χρόνια έγινε πόλος αναφοράς και τουριστικό κέντρο. Κάπως έτσι εξελίχθηκαν και οι διπλανές Αποθήκες. 

Φυσικά υπάρχουν κι εκείνοι που προτιμούν την παραλία πέρα από τα όρια του beach-bar. Μένουν λιγότερο. Φέρνουν τις δικές τους προμήθειες. Και πιάνουν τις σκιές γύρω από τον μεγάλο βράχο. Η ατομική κατασκήνωση θέλει ατομική οργάνωση και περιορίζεται σε χρόνο παραμονής. Αλλά φυσικά δεν έχει κόστος. Εξαρτάται τι θέλει κανείς να απολαύσει. Μίση μέρα μέσα και δίπλα στη θάλασσα με όλες τις ανέσεις. Ή, ένα απλό μπάνιο κι επιστροφή στο κατάλυμα (ή στο σπίτι) για τα περαιτέρω... 

Σήμερα εκατοντάδες άνθρωποι από πολλά μέρη της Άνδρου φτάνουν μέχρι εδώ όλες τις μέρες του καλοκαιριού. Και ιδίως τις μέρες που ο καλοκαιρινός άνεμος φυσά ασταμάτητα. Εδώ η θάλασσα είναι... λίμνη!! Και το κολύμπι είναι διασκέδαση. Μόνο κάποιες ριπές αέρα φτάνουν στιγμές-στιγμές απλώς για να θυμίζουν πως τα καλοκαιρινά μελτέμια είναι στην Άνδρο. 

Και το κυριότερο υπάρχει σκιά, υπάρχει και ένα αναψυκτήριο να πιείς ή και να φως κάτι και να περάσεις μισή μέρα πλάι στη θάλασσα. Κάτι που έχει ανάγκη ο άνθρωπος των πόλεων περισσότερο από κάθε άλλο.  

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"