Ο πατέρας Καλλίνικος απαντά στο Εν Άνδρω
Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου φωτισμένη δεσπόζει πάνω από το Γαύριο (νυχτερινή λήψη: Εν Άνδρω)
Χτες βράδυ στα σχόλια, κάτω από το ρεπορτάζ «Υπάρχει ελπίδα για ένα κέντρο πολιτισμού στο Γαύριο», υπήρχε μια ενδιαφέρουσα παρέμβαση του πατέρα Καλλίνικου, εφημέριου της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου. Ο πατέρας Καλλίνικος κατέθεσε τις προτάσεις της εκκλησίας στην συνάντηση του Γαυρίου για χρήσεις του παλιού Δημοτικού Σχολείου. Με χαρά, λοιπόν, φιλοξενούμε την άποψη του, όχι μόνο στα σχόλια, αλλά και στο κεντρικό site ώστε να διαβαστεί από όλους.
Απ' ότι βλέπουμε με την επιστολή του ο πατέρας Καλλίνικος, πέρα από τις αντιρρήσεις που εκφράζει, επιβεβαιώνει βασικά σημεία της συζήτησης γύρω από την πολλαπλή χρήση του προαύλιου χώρου και παραμονή προς χρήση του υπάρχοντος κοντέινερ/τάξη. Επίσης εξηγεί με ειλικρινεια πως δεν ήξερε πως έπρεπε να απευθυνθεί πρώτα και στο Τοπικό Συμβούλιο και απευθύνθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Εδώ μια παρατήρηση: πολύ λογικό να μην ήξερε ο πατέρας Καλλίνικος. Πιθανόν όλοι μας ίσως να μην ξέραμε. Όμως ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, που ήξερε (και όπως αποκάλυψε χτες γνωριζει το πόσο πολλές είναι οι ανάγκες), πως πέρασε από το ΔΣ μια τόσο βιαστική και αποσπασματική απόφαση χωρίς την σωστή διαδικασία;
Ευχαριστούμε τον πατέρα Καλλίνικο για την επιστολή του με την οποία ολοκληρώνεται σε αυτή την φάση ο δημόσιος διάλογος για ένα θέμα πολύ σημαντικό για την ζωή και την πρόοδο του Γαυρίου. Είμαστε ανοικτοί στην συζήτηση που προτείνει ο π. Καλλινικος. Και φυσικά δημοσιεύουμε ολόκληρη την επιστολή παρακάτω θεωρώντας πως "υπάρχει ελπίδα για ένα κέντρο πολιτισμού στο Γαύριο" μέσα από έναν ολοκληρωμένο διάλογο - Διαμαντής Μπασαντής.
Η επιστολή του πατέρα Καλλίνικου στο Εν Άνδρω
Αγαπητέ κ. Μπασαντή
Επιτρέψτε μου να σας πω ότι μάλλον επικρατεί σύγχυση στο κεφάλι εκείνων οι οποίοι σας ενημέρωσαν για το τι ειπώθηκε και τι διημείφθη μεταξύ εμού και των άλλων παρισταμένων στη συνάντηση της 20ης Φεβρουαρίου ε.έ. και αυτή η σύγχυση μεταφέρθηκε, δυστυχώς, και στο άρθρο σας. Εγώ ούτε άκουσα, ούτε μου είπαν, ούτε ζήτησα να τους πουν. Ήμουν παρών στη συνάντηση και ευθαρσώς δήλωσα πως δεν είχα ούτε έχω καμιά αντίρρηση για τη δημιουργία πολιτιστικού κέντρου. Ότι δεν έχω καμία απαίτηση για να συμμετάσχω στην διαχείριση του κτηρίου! Ούτε ζήτησα τη δημιουργία χώρου στάθμευσης.
Όσα γράφετε ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας και δεν ειπώθηκαν ποτέ! Παρεκάλεσα, ανεξάρτητα από το ποιος θα διαχειρίζεται το χώρο, να επιτρέπεται η ΟΛΙΓΟΩΡΗ στάθμευση των αυτοκινήτων στους ενορίτες που θα ήθελαν να συμμετάσχουν στις ακολουθίες που τελούνται στο ναό (Θ. Λειτουργία, κηδεία, γάμος, βάπτιση, κ. ά.). Παράκληση την οποία θεώρησαν λογική και δέχτηκαν να τη συζητήσουν οι παριστάμενοι!
Ο χώρος του προαυλίου του πρώην Δημοτικού Σχολείου, κ. Μπασαντή, δεν είναι προϊόν «παρθενογένεσης». Ερευνήστε και θα διαπιστώσετε ότι προαύλιος χώρος δυτικά του «νεοκλασικού» κτηρίου δεν υφίστατο. Δημιουργήθηκε ύστερα από παραχώρηση και εκ μέρους του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ιερού Ναού, τμήματος του προαυλίου της εκκλησίας.
Διαβεβαίωσα τους παρισταμένους πως η ενορία θα συνδράμει εκείνους που θα αναλάβουν τη διαχείριση του κτηρίου. Αυτά για δείτε πως η ενορία δε στέκεται απαθής μπρος στα προβλήματα και τις ανάγκες της κοινότητος του Γαυρίου. Είναι, πράγματι, κρίμα που δεν καταγράφηκαν αυτά που ειπώθηκαν από όλους τους προσκεκλημένους για να βλέπατε, εκτός των άλλων, το ήθος και τον πολιτισμό ενίων εκ των παρισταμένων.
Ειπώθηκαν και άλλα πολλά στη συνάντηση τα οποία χρήζουν περαιτέρω διευκρινήσεων. Ειλικρινά, θα χαρώ να σας δω να συμμετέχετε σε μελλοντικές συναντήσεις και να καταθέσετε και τη δική σας άποψη.
Για την αίθουσα υπέβαλα αίτημα παραχώρησης απευθείας στο Δημοτικό Συμβούλιο διότι δεν γνώριζα πως έπρεπε να το υποβάλλω δια του Τοπικού Συμβουλίου της κοινότητος Γαυρίου. Αυτή και μόνον αυτή είναι η αλήθεια. κ. Μπασαντή.
Όταν γύρω μας συντελείται μια «κοσμογονία» η οποία δεν ξέρουμε τι αλλαγές θα επιφέρει και τι επιπτώσεις θα έχουν αυτές στο έθνος μας, είναι πολυτέλεια να δημιουργείται και να συντηρείται ένα διχαστικό κλίμα το οποίο να είστε βέβαιος πως δε θα συνεχίσω να τροφοδοτώ.
Αρχιμ. Καλλίνικος Τσούσης