Μάθημα αυτογνωσίας από την απεργία…
Πρωινό στη Ραφήνα. Αρκετοί πειβάτες. Αρκετά ΙΧ. Φορτηγά λίγα... (φωτ. Εν Άνδρω).
Αν η αναχώρηση της πρώτης μέρας (10/12) μετά την απεργία ήταν «στην τούρλα του Σαββάτου» όπως γράψαμε η δεύτερη μέρα Κυριακή (11/12) έδειξε τα μεγέθη και τα δεδομένα του νησιού μας.
Μπαίνοντας στο Γαύριο... (φωτ. Εν Άνδρω).
Έτσι το Superferry που τελικά έφυγε πρώτο και για Άνδρο (περικόπηκε η πρωινή 07:05 προσέγγιση στην Άνδρο του Androsκαι πήγε κατευθείαν Τήνο, Μύκονο) είχε 606 επιβάτες, 121 ΙΧ και 14 φορτηγά.
Αποβιβαζόμενοι στο Γαύριο... (φωτ. Εν Άνδρω).
Για Άνδρο ήταν 340 επιβάτες, 78 ΙΧ και 11 φορτηγά. Όμως εκτός από 1-2 τα άλλα μικρά. Απέναντι το Andros έφυγε με 35 νταλίκες για Τήνο-Μύκονο. Τα παραπάνω μας λένε πως το νησί δεν κρατάει τον κόσμο του τον χειμώνα. Και αυτό είναι πρόβλημα…
Ήταν και καμιά 80αρία αυτοκίνητα και μερικά μικρά φορτηγά... (φωτ. Εν Άνδρω).
Ευτυχώς το νησί παραμένει λόγω απόστασης ενεργό τα Σαββατοκύριακα. Αυτό λένε οι αριθμοί των επιβατών και των ΙΧ που σε σχέση με τα άλλα νησιά ήταν σαφώς μεγαλύτεροι.
Μπατσί-Λαγουδέρα. Ήλιος εκθαμβωτικός. Θάλασσα παιχνιδιάρα. Μια άσπρη γλάστρα με ένα γεράνι αντικρύ του πελάγου... (φωτ. Εν Άνδρω)...
Κάτι είναι κι αυτό. Και μάλιστα μια Κυριακή δοξαστική σαν αυτή που δεν σου έκανε καρδιά να πας σπίτι σου. Καθίσαμε λοιπόν αρκετές ώρες στο Μπατσί, στη Λαγουδέρα με φίλους. Μπροστά μας ένα εκθαμβωτικός ήλιος πλημμύριζε τον μικρό κόλπο… Ας αξιοποιήσουμε τουλάχιστον τουριστικά αυτό το θετικό στοιχείο μας…
Τι μέρα κι αυτή;…
«Εν Άνδρω»
