Εν Άνδρω

 

Μια εικόνα καλοκαιρινή. Την άλλη εικόνα την περιγράφει με λόγια ο δήμαρχος Σικίνου. Είναι το άλλο Αιγαίο: των 7-8 μηνών τον χρόνο!!!

(Απόσπασμα από ομιλία του Δημάρχου Σικίνου Βασίλη Μαράκη, σε εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής. Η ομιλία του εκφράζει όλους τους Κυκλαδιτες. Απευθύνεται σε αυτούς που βολεμένοι στα πόστα της εξουσίας «ξέχασαν» το πιο ευαίσθητο κομμάτι της Ελλάδας: τα νησιά του Αιγαίου. Ο Δήμαρχος αυτής της μικρής κουκίδας στον χάρτη σήκωσε όλες τις Κυκλάδες στους ώμους του. Κοίταξε την κυβέρνηση και τους πολιτικούς θαρραλέα στα μάτια και τους είπε σκληρές αλήθειες, που δεν θέλουν να ακούνε. Δεν μάσησε τα λόγια και δεν φοβήθηκε να πάει κόντρα στα ψεύτικα λόγια και την αδιαφορία. Μικρό το νησί του, μεγάλο το ανάστημα του. Περιέγραψε μια πραγματικότητα που όσοι δεν την έχουν ζήσει δεν μπορούν να την αντιληφθούν. Τουλάχιστον ας διαβάσουν το τι βιώνουν όσοι "φυλάνε Θερμοπύλες". Σίγουρα θα σοκαριστούν…   Κ.Χ.)

Η ΟΜΙΛΙΑ

Ο δήμαρχος Σικίνου είπε σκληρές αλήθειες και έξω από τα δόντια... Αλήθεια οι βουλευτές των Κυκλάδων: οι 3 του ΣΥΡΙΖΑ και ο 1 της ΝΔ που είναι άραγε;

«Μόλις έλαβα την πρόσκληση με χαρά και χωρίς δεύτερη σκέψη μπήκα στο πλοίο της γραμμής και κάνοντας το ταξίδι των 12 ωρών - γιατί τόσο χρειάζεται για να έρθουμε εμείς, ειδικά το χειμώνα, από τη Σίκινο στον Πειραιά, ήρθα εδώ δίπλα σας.

Ξέρετε, η Σίκινος είναι ένα μικρό, πανέμορφο νησί, όχι τυχαία αγαπημένο από τον Ελύτη. Μία ξεχωριστή, μικρή κουκίδα στο Αιγαίο. Ένα νησί, που τόσο οι μόνιμοι κάτοικοι όσο και οι επισκέπτες το σέβονται, διατηρούν ήθη, έθιμα, παραδόσεις και την Ιστορία του. Θα λέγαμε ότι είναι από τους τελευταίους αναλλοίωτους, αυθεντικούς τόπους, τόσο στο Αιγαίο όσο και στον ελλαδικό χώρο.

Όμως, όπως τα περισσότερα νησιά, δυστυχώς υπάρχουν δύο διαφορετικές πραγματικότητες. Τα καλοκαίρια, όλα πανέμορφα, φώτα, κόσμος, διασκέδαση, δουλειά, εργασία, προβολή, προσωπικότητες στο νησί μας, αισθήματα χαράς.

Ολοφώτεινο το καλοκαίρι στην μικρή Σίκινο. Για 2-3 μήνες όλα καλά. Μετά όμως τι γίνεται; Διακόσιες ψυχές μόνο στο νησί για 7-8 μήνες. Και το καράβι 12 ώρες. Και το ΦΠΑ 24%!!!

Μόλις όμως τελειώσει ο Σεπτέμβριος και μπούμε στον Οκτώβριο, η εικόνα αλλάζει άμεσα: ο κόσμος φεύγει, τα φώτα σβήνουν - κάθε μέρα μετράω λάμπες που σβήνουν, στο λιμάνι πρέπει να έχουν μείνει καμία δεκαριά σπίτια αυτή τη στιγμή, τα περισσότερα μαγαζιά κλείνουν, τα δρομολόγια λιγοστεύουν - δεν μιλάμε πια για γρήγορα πλοία, έχει τελειώσει η σεζόν.

Τα αισθήματα που κυριαρχούν είναι της μοναξιάς, της απομόνωσης και πολλές φορές του φόβου, εξαιτίας των δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε. Ας μη μιλάμε εδώ πλέον για νοσοκομεία και κρατικές υπηρεσίες, αναφερόμαστε σε 200 μόνιμους, ηρωικούς κατοίκους, που στηρίζουν το νησί χειμώνα -καλοκαίρι. Και βέβαια το κράτος για να επιβραβεύσει αυτούς τους κατοίκους όπως και των άλλων μικρών νησιών, από 1/1/2017 ανεβάζει και σε εμάς το ΦΠΑ από 17% σε 24%. Είναι στήριξη αυτή;

Ο κάθε δήμαρχος λοιπόν που σέβεται και αγαπά τον τόπο, πρέπει να φροντίζει να κάνει τη ζωή των κατοίκων όσο καλύτερη γίνεται. Να κάνει τη διαβίωσή τους πιο ευχάριστη και πιο ασφαλή κατά τους χειμερινούς μήνες, αλλά και να προετοιμάζει το νησί ώστε να λειτουργήσει πιο σωστά και οργανωμένα την επόμενη τουριστική σεζόν, με έργα υποδομής και άλλες δράσεις.

Ενώ όμως υπάρχει πάρα πολύ καλή διάθεση και γίνεται πάρα πολύ καλή δουλειά και τώρα και από τις προηγούμενες διοικήσεις - και στα άλλα νησιά με τους δημάρχους που μιλάω - οι δυσκολίες είναι πάρα πολλές και τις περισσότερες φορές ανυπέρβλητες.

Ανάμεσα στη Φολέγανδρο και στην Ίο, η Σίκινος. Ξεχασμένη από όλους. Δεν την ξέχασε όμως ο ΦΠΑ μιας κυβέρνησης που κυβερνά άτσαλα χωρίς πρόγραμμα και χωρίς μέριμνα για τους ακρίτες!!!

Όπως γνωρίζετε, το οικονομικό περιβάλλον είναι ζοφερό. Οι χρηματοδοτήσεις στους δήμους είναι ελάχιστες, αλλά και μειωμένες κατά 70% σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν.

Πέρα από την δραματική έλλειψη πόρων, είναι πολύ έντονη και η υποστελέχωση. Μιλάμε για δήμους χωρίς τεχνικές υπηρεσίες. Χωρίς μηχανικούς, χωρίς εξειδικευμένους υπαλλήλους ώστε να διεκδικηθούν προγράμματα ΕΣΠΑ ή άλλα μεγάλα έργα. Ουσιαστικά μιλάμε για δήμους χωρίς προσωπικό.

Οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις του κράτους αντί να μειώνονται, αυξάνονται, δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερα εμπόδια, στην ουσία αναχώματα στο έργο μας.

Το κράτος και η υποστήριξη είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Νιώθεις μόνος και παλεύεις για τα πάντα. Δήμαρχος, αντιδήμαρχος, να κάνεις το μηχανικό - και να τον κάνεις και καλά, τον πυροσβέστη, τον τραυματιοφορέα - με όποιο ρίσκο ενέχει αυτό, τον οδηγό όλων των οχημάτων, τον ψυχολόγο και πολλά άλλα. Και απεγνωσμένα πρέπει να ζητάμε βοήθεια και οικονομική στήριξη από παντού. Ελάτε να δείτε πως ζούμε…»

Υ.Γ. Η Σίκινος είναι ένα μικρό κυκλαδίτικο νησί του Αιγαίου Πελάγους. Βρίσκεται μεταξύ των νήσων Φολέγανδρου και Ίου. Σε απόσταση 14 μιλίων από την πρώτη και 10 μιλίων από την δεύτερη. Από τον Πειραιά απέχει 102 μίλια. Η Σίκινος  στην απογραφή του 2011 είχε πληθυσμό 260 άτομα.