Για να μην πούμε "χαιρέτα μας τον πλάτανο"...
Από την άνοιξη ο πλάτανος είχε τελειώσει. Το καλοκαίρι απλώς επιβεβαιώθηκε. Η αντικατυάσταση του μια λύση. Ήταν και πρέπει να παραμείνει σύμβολο της πλατείας Καΐρη.. (φωτ. Εν Άνδρω).
Η συζήτηση ξεκίνησε ένα μεσημέρι – μέσα Αυγούστου – στην Πανάχραντο. Κάποια στιγμή ένας της παρέας στο τραπέζι γύρισε κι είπε σε παριστάμενο καπετάνιο/πλοιοκτήτη: "Καπετάνιε δεν βάζεις τα χρήματα για έναν καινούριο πλάτανο στην πλατεία Καΐρη γιατί ο παλιός, που μας συντρόφεψε για αιώνες έσβησε. Το δέντρο πήρε τα κάτω του μετά τις αλλεπάλληλες τομές που έγιναν στην πλατεία για την υπογειοποίηση των καλωδίων και για το νέο αποχετευτικό δίκτυο του βιολογικού…"
Ο καπετάνιος χαμογέλασε περιπαικτικά και ζήτησε πληροφορίες. Μετά είπε: «ΟΚ, θα πω του δημάρχου να προχωρήσει…»! Το ίδιο βράδυ πήρε τηλέφωνο τον δήμαρχο. Η πρόταση ξεκάθαρη: «δήμαρχε φτιάξε προϋπολογισμό του έργου και προχώρα στην αλλαγή του πλατάνου. Θα πληρώσω τον λογαριασμό…»
Ο δήμαρχος έδειξε να αιφνιδιάζεται. Είπε πως το είχε σκεφτεί. Εξήγησε για ένα πλατάνι 3 μέτρα ύψος και 30 πόντους κορμό. Για εκσκαφή της πλατείας να βγει ο ξεραμένος πλάτανος, να μπει νέο χώμα με βιολογική λάσπη και σύστημα ποτίσματος και να πλακοστρωθεί εκ νέου η πλατεία. Και κατέληξε: «μόλις μπει ο Σεπτέμβριος θα το ξεκινήσω…». Ο καπετάνιος σύμφωνος σε όλα: «προχώρα εσύ κι εγώ θα πληρώσω…»
Ήδη πέρασε κοντά μήνας από τότε. Πέρασαν και οι πρώτες 15 μέρες του Σεπτέμβρη. Κι ο καπετάνιος δεν έχει λάβει "χαμπέρι" από τον δήμαρχο κι αναρωτιέται: «δεν έχει στείλει προϋπολογισμό, δεν έχει στείλει κάποιο μήνυμα, λες να χαιρέτισε τον πλάτανο και να το ξέχασε…»
Γράφουμε εδώ την μικρή αυτή ιστορία για να υπενθυμίσουμε στον δήμαρχο πως εκκρεμεί μια δέσμευση του για ένα έργο/δωρεά. Για ένα έργο ιδιαίτερα συμβολικό για την Χώρα και την πιο παλιά πλατεία της Άνδρου.
Ο πλάτανος τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια...
Πρέπει να αντικατασταθεί ένας πλάτανος που έγραψε ιστορία. Κάτω από τις φυλλωσιές του κάθισαν και σχεδίασαν ή αποτίμησαν διαδρομές τους γνωστοί καραβοκύρηδες της Άνδρου. Κάτω από την σκιά του έγραψαν και συζήτησαν μεγάλοι δημιουργοί του νησιού μας. Και ακόμα τόσοι και τόσοι τον χάρηκαν, ήπιαν τον καφέ και το ουζάκι τους από κάτω από τα κλαδιά του. Τόσοι και τόσοι τον φωτογράφησαν και τον ζωγράφισαν.
Το τέλος της διαδρομής του - εφέτος - έθλιψε πολλούς. Η πλατεία μοιάζει άδεια και θλιβερή χωρίς το κεντρικό πλατάνι της. Το παρακείμενο κεντράκι, ο «Πλάτανος», είναι ορφανό χωρίς… πλάτανο!
Η αντικατάσταση του θα χαροποιήσει περισσότερους. Αφού βρέθηκε δωρητής ας ξεκινήσει το έργο. Ήδη ο Σεπτέμβρης προχώρησε. Επέστρεψε από τις διακοπές και ο δήμαρχος. Καιρός να προχωρήσει κι αυτός. Για να μην πούμε στο τέλος το γνωστό και πολύσημο: «χαιρέτα μας τον πλάτανο…»
«ΕΝ ΑΝΔΡΩ»