Εν Άνδρω

Γράφει ο Ι.Π.- Άλκης

 

(Κατά καιρούς διαβάζοντας για ακραία καιρικά φαινόμενα που μπορεί να επιφέρει η κλιματική αλλαγή σκέφτομαι την άνοδο της στάθμης των θαλασσών που «προβλέπουν» κάποια σενάρια ειδικών. Κοιτώ την πανέμορφη παραθαλάσσια Χώρα της Άνδρου και σκέφτομαι τι καταστροφές θα επιφέρει μια άνοδος της στάθμης κατά 7 μέτρα όπως λένε. Θα χαθεί ο Νειμποριός, θα «πνιγεί» το υπέροχο ακρωτήρι που πάνω του είναι χτισμένη. Σκέφτομαι το Γαύριο και το Μπατσί, που θα χαθούν… και σταματά ο νους! Μετά κοιτώ την υπέροχη κοσμική ανατολή στο Κεντρικό Αιγαίο και την μαγευτική δύση στον Κάβο Ντόρο και όλα γυρίζουν στη θέση τους.

Ξαφνικά στις 21/1 ο Άλκης έστειλε ένα διήγημα επιστημονικής φαντασίας, που άπτεται φόβων πολλών ειδικών που μιλούν για ακραία φυσικά φαινόμενα και την κλιματική αλλαγή. Ή, για κάποιους που λένε για τις μεγάλες τεκτονικές ανακατατάξεις, μετά από εκρήξεις ηφαιστείων ή σεισμών. Όπως συνέβη στην μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης το 1500 π.Χ. Το σενάριο που έστειλε μιλούσε για έναν τρομερό σεισμό 8,7 ρίχτερ στο Κεντρικό Αιγαίο, που θα άλλαζε την Άνδρο όπως την ξέρουμε και την ζούμε κι όπως την αγαπάμε.

Εντάξει σενάριο είναι. Αλλά σκεφτείτε για μια στιγμή τον κόσμο και το νησί που ζούμε και τον κόσμο και το νησί μας μετά από μια τρομερή καταστροφή. Και νοιώστε ανακουφισμένοι που είμαστε στο πεδίο των σεναρίων κι όχι μέσα σε μια καταστροφή. Δείτε μετά το ξημέρωμα στο Αιγαίο και τη δύση στον Κάβο Ντόρο σαν από την αρχή και νοιώστε ευλογημένοι που ζείτε σε αυτόν τον μαγικό τόπο έστω με πολλές δυσκολίες στην εποχή της πανδημίας, που κανείς δεν περίμενε όμως ήρθε και μας κύκλωσε από παντού – ΕΝ ΑΝΔΡΩ)

Διήγημα επιστημονικής φαντασίας - Χρονολογία 21/1/2042

Όταν άνοιξα τα μάτια τάβλεπα όλα θαμπά. Μια παράξενη μυρωδιά γέμιζε το περιβάλλον και ακαθόριστοι θόρυβοι και ομιλίες έφταναν στ' αυτιά μου. Προσπάθησα να ανασηκωθώ αλλά οι δυνάμεις μου δεν με βοηθούσαν. Κάποια στιγμή άκουσα μια φωνή να φωνάζει   «หมอตื่นแล้ว», που εκ των υστέρων έμαθα ότι σημαίνει «γιατρέ ξύπνησε» στα Ταιλαινδέζικα. Άκουσα τρεχάματα και με πλησίασε ένας νεαρός  γιατρός  ανακουφισμένος και είπε: «Επιτέλους! Έκανες 2 χρόνια και 3 μήνες να συνέλθεις»!!

Από κουβέντα σε κουβέντα έμαθα τι είχε συμβεί. Πρώτα από όλα ο γιατρός όταν ήταν φοιτητής πριν από 11 χρόνια είχε έρθει στην Ελλάδα διακοπές για 2 μήνες, γι’ αυτό και μιλούσε Ελληνικά καλούτσικα. Πριν από 27 μήνες είχε γίνει στο Αιγαίο ένας μεγάλος σεισμός  με ένταση  8,7 ρίχτερ, με τεράστιο τσουνάμι, που άλλαξε την φυσιογνωμία της περιοχής. Έπληξε κυρίως τις Κυκλάδες και λιγότερο, αλλά σημαντικά και την Αττική. 

Ήρθε βοήθεια από όλες τις χώρες του Κόσμου. Εμένα με περιμάζεψε ένα Ταιλανδέζικο απόσπασμα του αεροπλανοφόρου  Chakri Naruebet, που είχε μετατραπεί σε Νοσοκομείο. Ύστερα από 45 μέρες από την στιγμή που συνήλθα, ο γιατρός μου επέτρεψε  να επισκεφθώ την Άνδρο. 

Με ένα 2θέσιο ελικόπτερο έκανα κατ’ αρχή μια βόλτα πάνω από το νησί. Δεν ήταν η δικιά μου  Άνδρος… Ο κάμπος του Γαυρίου  είχε μετατραπεί σε ένα λασπότοπο, διότι το τσουνάμι έφτασε μέχρι το Πάνω Γαύριο. Η παραλία είχε υποχωρήσει 800 μέτρα. Έτσι το Νέο Γαύριο χτίστηκε γύρω από την Εκκλησία  της Αγίας Σοφίας και πάνω από το Κουμάρι.

Στον Φελλό τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Το τσουνάμι ήταν μικρότερο διότι ήταν από την αντίθετη μεριά.  Όμως  όλη η Υδρούσα «βούλιαξε» 44 μέτρα και έτσι η θάλασσα  κάλυψε τον κάμπο του Φελλού και  εισχώρησε στον Κάτω Φελλό.

Με την νέα  τάξη των πραγμάτων, ο Πάνω  Φελλός  έγινε… παραθαλάσσιος! Από τη αυλή της γκρεμισμένης Ευαγγελίστριας ψάρευαν και οι ψαροντουφεκάδες βουτούσαν για να δουν από κοντά το εκκλησάκι της Υπαπαντής. Από ότι έμαθα από τα σπίτια του Πάνω Φελλού διασώθηκαν μόνο 2-3. Ένα από αυτά ήταν της κυρά-Μαρίας, που ευτυχώς δεν πρόλαβε να κατεβάσει τις αγελάδες της στον κάμπο, και έτσι τις έσωσε.

Ο Κόσης έφτιαξε απ’ αρχής - με τα  προκομένα παιδιά του - μια νέα ολοκληρωμένη επιχείρηση.  Εκτός από την γνωστή Ταβέρνα, που τώρα εκτός από κρεατικά προσέφερε και ψάρια, δίπλα έκανε μια ωραία πλαζ μεταφέροντας άμμο, έβαλε ομπρέλες και  μια σειρά από bungalows  με το όνομα «Υπαπαντή».

Όταν ρώτησα για κάτι παράξενο στην περιοχή, μου είπαν ότι στην Λειβάδιζα, στην αριστερή πλαγιά της κοιλάδας του Αγίου Συμεών, έγινε μια μεγάλη κατολίσθηση που έφερε στο φως απολιθωμένα παράξενα κόκκαλα και όστρακα, πράγμα που έως τώρα ήταν αδύνατον να υπάρχουν.

Στο Κόρθι, που ήταν δίπλα στο επίκεντρο του σεισμού, το τσουνάμι είχε ύψος 32 μέτρα το χτύπησε αλύπητα και σάρωσε τα πάντα. Η θάλασσα με την ορμή που είχε, είχε προχωρήσει 2,3 χιλιόμετρα και παρέμεινε…

Η Χώρα βούλιαξε και τα γκρεμισμένα αρχοντικά της  διακρινόταν 3 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η Νέα χώρα, που είχε χτιστεί με πολυκατοικίες στις πλαγιές, είχε διαλυθεί. Το μόνο κτήριο που είχε μείνει όρθιο ήταν  η νέα εκκλησία που είχε χτιστεί στην είσοδο της Χώρας. Εκεί κάθε μεσημέρι ένας μοναχικός σκωτσέζος που τον περιμαζέψαν τα σωστικά συνεργία  αγκαλιά με το κόντρα μπάσο του έπαιζε  θρησκευτικούς ύμνους για να ευχαριστήσει τον παντοδύναμο που μέσα στην όλη καταστροφή τον έσωσε...

Επειδή είχα αρχίσει να κουράζομαι, ο πιλότος του 2θέσιου με επέστρεψε στο αεροπλανοφόρο. Εκεί ζήτησα να μου πουν τι συνέβη στην Αθήνα. Αντί άλλης απάντησης που έδειξαν μια φωτογραφία που έδειχνε την οδό Αθηνάς και στο βάθος την Ακρόπολη, που παρόλη την ένταση του σεισμού, έμεινε όρθια στην θέση της.

Μετά ο γιατρός μου έδωσε 2  κάψουλες (μια κίτρινη και μια ροζ) για να μπορέσω να κοιμηθώ και με καληνύχτισε με την υπόσχεση ότι την άλλη ημέρα θα μου εξηγούσε γιατί και πως έγινε αυτή η καταστροφή και τα  τρομερά απίθανα αποτελέσματά της. Κι εγώ με την σειρά μου σας υπόσχομαι ότι όταν πάρω αυτές τις πληροφορίες, θα σας τις μεταφέρω με όσο το δυνατόν απλά λόγια…

Τώρα θα μου πείτε, που θα βρίσκεστε μετά από  αυτή την θεομηνία, που δεν άφησε πέτρα για πέτρα όρθια,  αυτό δεν το ξέρω, πρόβλημά σας...

*  Όλες οι φωτογραφίες της "καταστροφής" είναι  του Άλκη, εκτός από τις δύο πρώτες.