Εν Άνδρω

Μεσημέρι Τρίτης, 14 Ιουλίου. Το τηλέφωνο χτυπά. Συνεργάτης του Εν Άνδρω στην άλλη άκρη: "Είμαι Κόρθι. Ερημιά. Όμως κάποιος φοβερός τύπος κάνει windsurfing μόνος του στον Όρμο. Είναι απίστευτος. Καβαλάρης των κυμάτων. Κι έχει 7αρι πατημένο. Δεν το πιστεύω. Μόνο στην τηλεόραση τα βλέπεις αυτά. Σου στέλνω μια σειρά φωτογραφίες με το κινητό. Έχω μείνει εδώ και ώρα και θαυμάζω από ένα ωραίο σημείο..."  Γελώ βλέποντας με το νου την εικόνα κι απαντώ: "Μπορεί να μην είναι καβαλάρης των κυμάτων, αλλά καβαλάρισσα. Μπορεί να είναι γυναίκα. Για δες καλύτερα. Νομίζω πως μπορεί να είναι η Κάτια Σαραβάνου αυτή που δαμάζει τα κύματα..." 

 Οι φωτογραφίες άρχισαν να φτάνουν σε λίγο. Μέχρι νάρθουν είχα τσεκάρει με ένα τηλεφώνημα πως όντως ήταν η Κάτια Σαραβάνου. Έτσι στο επόμενο τηλεφώνημα του εξήγησα: "Ήταν η 20χρονη αθλήτρια του Ναυτικού Ομίλου Κορθίου Άνδρου Κάτια Σαραβάνου. Έκανε για μια και πλέον ώρα προπόνηση. Την πέτυχες πάνω στα καλύτερα της. Οι φωτογραφίες καλές. Σπουδάζει αθλητισμό στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Σε εντυπωσίασε γιατί είναι πάρα πολύ καλή, έχει βγει τρεις φορές πανελληνιονίκης κι έχει τρέξει και στο παγκόσμιο του 2017..."

Στη συνέχεια η Κάτια Σαραβάνου έστειλε δύο λόγια, που ζητήσαμε, για την εμπειρία της το πρωί της Τρίτης με 7 μποφόρ να δαμάζει τα κύματα στον Όρμο Κορθίου. Η Κάτια, που εκτός από εξαιρετική αθλήτρια είναι εξαιρετική και στο γράψιμο, έστειλε το βράδυ το παρακάτω πολύ ενδιαφέρον σημείωμα:

"Έχοντας περάσει αρκετές μέρες που οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές για το windsurf, χθες το πρωί (14/7) ο αέρας έγινε πιο σταθερός, στα 7 μποφόρ. Ήταν οι κατάλληλες συνθήκες έτσι ώστε να δοκιμάσω τις δυνατότητες μου μετά από αρκετό καιρό, αφού τον περισσότερο χρόνο βρίσκομαι στην Σπαρτή όπου και σπουδάζω.

Το αίσθημα που μου προκαλεί το windsurf παραμένει το ίδιο έντονο από την ημέρα που ξεκίνησα μέχρι και σήμερα. Την Τρίτη το πρωί οι συνθήκες ήταν αρκετά απαιτητικές και μου προκαλούσαν δέος γιατί δεν ήμουν σίγουρη για το αν μπορούσα να αντεπεξέλθω. Παρόλα αυτά από την στιγμή που ανέβηκα στην σανίδα αισθάνθηκα την απόλυτη ελευθερία. Τίποτα δεν με περιόριζε. Ήμουν εγώ και η ιστιοσανίδα μου.

 

 Οι διαδρομές πάνω στα κύματα έχουν τελειώσει. Η Κάτια βγαίνει στη στεριά όπου την περιμένει η προπονήτρια της.

Η αδρεναλίνη σε αυτές τις καιρικές μεταβολές είναι απίστευτη. Υπήρξαν στιγμές που ένιωσα ότι είχα φτάσει στα όρια μου αφού ο αέρας είχε δυναμώσει αρκετά. Αυτό είναι και το πιο όμορφο σημείο γιατί γνωρίζεις καλύτερα εαυτό σου, όχι μόνο αθλητικά, αλλά και γενικότερα. Το windsurf, όπως και η ιστιοπλοΐα γενικότερα, είναι μοναδική εμπειρία ζωής. Σου αλλάζουν ολοκληρωτικά τον τρόπο σκέψης και κατ’ επέκταση την ζωή σου."

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"