ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ο "πολεμιστής" της Νορμανδίας και πλοία που αγαπήθηκαν στην Άνδρο πεθαίνουν στον Σαρωνικό!
Νεκροταφεία πλοίων σε περιοχές όπως το Πέραμα, η Σαλαμίνα, η Ελευσίνα. Ξαχασμένα καράβια περήφανε που κάποτε όργωσαν τις θάλασσες. Τώρα παρατημένα στην φθορά του καιρού και της αλμύρας... (φωτ. Newsbeast).
Είναι πλοία που αγαπήσαμε και ταξιδέψαμε μ’ αυτά τα όνειρα μας. Παλιά ποστάλια της ακτοπλοΐας, που μας πήγαν κάποιο καλοκαίρι σ ένα γραφικό νησί. Φορτηγά και γκαζάδικα που πήραν μακριά αγαπημένα πρόσωπα και μείς βουρκωμένοι στο μουράγιο κουνώντας τα χέρια, τα βλέπαμε να χάνονται στον ορίζοντα.
Ανάμεσα τους το παλιό αγαπημένο "Πηνελόπη" που χρόνια μάς ταξίδεψε στην Άνδρο. Και αγαπήθηκε έτσι καλοτάξιδο και θαλασσοβάπορο που ήταν. Περιμένει κι αυτό την τύχη του.
Μερικά στην "ντάνα" Μισοκατεστραμένα. Άλλα σε καλύτερη κατάσταση. Χωρίς όμως προορισμό. Δεμένα αρόδο περιμένουν χρόνια μια μοίρα που δεν φτάνει...
Ανάμεσα τους πλοία με μεγάλη ιστορία, όπως το Evgenia P., που στα νιάτα του, μετέφερε Αμερικανούς πεζοναύτες στην αιματοβαμμένη ακτή Ομάχα της Νορμανδίας, στην μεγάλη συμμαχική απόβαση τον Ιούνιο του 1944 γράφοντας ιστορία.
Ο ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑΣ: Το Ferry Boat της παραπάνω φωτογραφίας κατασκευάστηκε το 1944. Συμμετείχε στην απόβαση στη Νορμανδία στην αιματοβαμένη ακτή Ομάχα. Μετά τον πόλεμο ήρθε στην Ελλάδα Ήταν το πρώτο Ferry Boat - παντόφλα στην Ελλάδα, το οποίο έκανε τη γραμμή Ρίο – Αντίρριο, με καπετάνιο τον Κυριάκο Τσαγκάρη. Αρχικά ήταν ιδιοκτησία της συνεταιριστικής ΚΥΔΕΠ, η οποία στη συνέχεια χρεοκόπησε. Έως το 1982 έφερε το όνομα Σωκράτης Ιασεμίδης. Μετονομάστηκε σε ΕΥΓΕΝΙΑ Π. όταν πωλήθηκε σε νέο ιδιοκτήτη και συνέχισε να πλέει στο Αιγαίο ως φορτηγό πλοίο. Από το 2011 έως και σήμερα παραμένει παροπλισμένο και εγκαταλειμμένο στην περιοχή Καλυμπάκι Ελευσίνας (φωτ. Newsbeast).
Εκεί και μικρά βαποράκια, που τους μανιασμένους χειμωνιάτικους καιρούς, αυλάκωναν σαν άγρια σκυλιά το Αιγαίο, για να μεταφέρουν τρόφιμα και εφόδια στους μικρούς βράχους της άγονης γραμμής. Ξεχασμένα κι αυτά εκεί στην εγκατάλειψη και στην λησμονιά.
Πίνακες μιας όμορφης μελαγχολικης εγκατάλειψης ενός άγνωστου ζωγράφου που κάθε χρόνο αλλάζει κάτι από το χρώμα και την μορφή τους...
Σκουριασμένα από την αλμύρα, μισοβυθισμένα, ρημαγμένα αργοπεθαίνουν σιωπηλά, στα νεκροταφεία της Ελευσίνας, της Δραπετσώνας, της Σαλαμίνας και του Περάματος. Ξεχασμένοι απόμαχοι της θάλασσας κάνουν κουράγιο το ένα στο άλλο μέχρι να λιώσουν οι λαμαρίνες τους.
Φτάνουν σ' ένα άδικο τέλος, που, μα το Θεό, δεν τους αξίζει!...
X.
