Το ότι είναι εντυπωσιακοί οι καβαλάρηδες του Ιππικού Ομίλου Άνδρου το ξέραμε. Γίνονται όμως ακόμα πιο εντυπωσιακοί όταν έχουν μαζί τους και αμαζόνες.

Και η σχετική αφιέρωση από τους Μπαχαμέζους Ανδριώτες προς τους Ανδριώτες των Κυκλάδων: "Για όλους τους Ανδρόσιανς (τοπικούς κατοίκους/λαούς της Άνδρου)" Πρωί-πρωί ο αναγνώστης μας Χρήστος Παπαχρήστος μάς έστειλε ένα βίντεο με ένα τραγούδι για την Άνδρο. Όχι όμως για την δική μας Άνδρο, αλλά για την Άνδρο στις Μπαχάμες!!! Τι; Δεν το ξέρατε πως ένα από τα μεγαλύτερα νησιά στο αρχιπέλαγος στις Μπαχάμες το λένε Andros; 

Κυριακή πρωί. Το κρύο πολύ. Η μέρα γαλανή. Μια ξαστεριά που... ξυρίζει! Η θέα - από το Υψηλού - προς την Χώρα εξαιρετική. Ανάμεσα από τις ελίές και τα κυπαρίσσία της πλούσιας γης της Άνδρου η βενετσιάνικη Χώρα και το γαλάζιο Αιγαίο. Κυριακή στην Άνδρο και αναζητάμε το ξωκλήσι του Αγίου Βασιλείου μετά το τηλεφώνημα του πατέρα Φιλάρετου (φωτ. Εν Άνδρω).   

Πρωινό Σαββάτου. Μια μικρή στάση για καφέ στο "παραδοσιακό καφενείο - του Ζοζέφ" στον Πιτροφό. Πρώτη παρατήρηση: το "παραδοσιακό καφενείο - του Ζοζέφ" στον Πιτροφό... δεν είναι καφενείο!!! Βεβαίως και σερβίρει καφε και γλυκό του κουταλιού - περγαμόντο. Όμως καφενείο δεν είναι, είναι αραδοσιακή ταβέρνε. Από εκείνες του παλιού καιρού που η κουζίνα και τα τραπέζια ήταν σε ένα χώρο. Όπου ο μάγερας-ιδιοκτήτης μίλαγε με τους πελάτες πίσω από τον πάγκο. Και ο πάγκος ήταν ένα πανηγύρι χρωμάτων, λεπτομερειών, εντυπώσεων. Αυτό είναι του Ζοζέφ στον Πιτροφό. Και όχι μόνο. Στην φωτογραφία ο μοναδικά διακοσμημένος χώρος της κουζίνας που κοσμεί το μαγαζί... (φωτ. Εν Άνδρω).   Δεύτερη παρατήρηση: Το "παραδοσιακό καφενείο - του Ζοζέφ" δεν το έχει ο Ζοζέφ, αλλά η Κατερίνα Ρεμούνδρου. Κάποτε μάνατζερ σε media και δημοσιογράφος. Τα παράτησε και γύρισε στο χωριό του παππού Ζοζέφ στον ορεινό και "διαβατάρικο" Πιτροφό. Χωριό με ρίζες πάνω στο ψηλό βουνό της Άνδρου, το Πέταλο. Εκεί ρίζωσε. Κι έφτιαξε το ριζικό της!!! Μια κουκλίστικη ταβέρνα παραδοσιακού στυλ. Να θυμίζει τον παππού και μια άλλη ηλικία και εποχή. Σκηνικό η ταβέρνα. Μόνο που το σκηνικό έχει τα αυθεντικά υλικά της παράδοσης, το αυθεντικό φαγητό της παράδοσης. Και γευστικά κεντρίσματα που μόνο μια κοσμοπολίτισα όπως η Κατερίνα ξέρει. Και λέμε κοσμοπολίτισα γιατί "παραδοσιακό" με βιβλιοθήκη στον χώρο μόνο σε κάτι παλιές παραδοσιακές κεντρο-απόκεντρες PUB του Λονδινου - που πηγαίνουν πίσω στον 18ο αιώνα - έχουμε δει. Στη φωτογραφία ο χώρος του "καφενείου/εστιατόριου" και η Κατερίνα με την βοηθό της (φωτ. Εν Άνδρω).   Και μια και ο λόγος για παραδοσιακά την ώρα που φτάσαμε άρχισαν να βγαίνουν τα καρβέλια από τον φούρνο. Μιλάμε για τόσο παραδοσιακά πράγματα. Εδώ δύο καρβέλια με φόντο έναν παραδοσιακό δίσκο εποχής με μια εξωτική γυναίκα ζωγραφισμένη. Τέτοιους έφερναν οι παλιοί καμιά φορά στο σπίτι και μια τέτοια κοπέλα θα θυμούνται μερικοί πως είχε ένα πακέτο τσιγάρα μιας άλλης εποχής πάνω στο κουτί. Νομίζω το "Sante" (φωτ. Εν Άνδρω).  Και βέβαια τι ανδριώτικο θα ήταν το μαγαζί αν δεν είχε για όσους επιθυμούν και το πρώτο εμφιαλωμένο ανδριώτικο κρασί: "το Εν Χώναις θαύμα" του Μάστορη. Εδώ θέλουμε να επισημάνουμε δύο θαύματα. Το πρώτο είναι το κρασί! Το πρωτοδοκιμάσμε στην γιορτή της Πανάχραντο... και είναι θαύμα! Το δεύτερο η ετικέτα! Δεν είναι θαύμα να υπάρχει και κάποος άλλος στην Άνδρο - μαζί με το "Εν Άνδρω - να χρησιμοποιεί την λόγια γλώσσα μιας εποχής για να αποδώσει της εξαιρετικότητα και την διαφορετικότητα - με εκείνο το υπέροχο "Εν Χώναις"; Μια δοτική χαμένη στην αχλύ του μύθου που κάποιοι την βάζουν μυστικά - και από το παράθυρο - στις ζωές των ανθρώπων. Μπράβο στον Μάστορη που εκτός από το κρασί μαστορεύει και την γλώσσα. Στη φωτογραφία η Κατερίνα ποζάρει με δύο μπουκάλια κρασί: ένα ροζέ και ένα άσπρο. Εν Χώναις λοιπόν. (φωτ. Εν Άνδρω).  Και το κλασικό χειροποίητο περγαμόντο. Ίσως το πιο ωραίο γλυκό του κουταλιού κατά την γνώμη μας. Συνοδεία στο τέλος μιας γευστικής διαδρομής για κατευόδιο. Παραδοσιακό κι αυτό όσο και η χειρονομία της προσφοράς του... (φωτ. Εν Άνδρω).  Και τι παραδοσιακό θα ήταν ένα μαγαζί εποχής χωρίς ξυλόσομπα, χωρίς μια κόκκινη ζωγραφιστή τσαγερα εποχής και μια κοιμισμένη γάτα δίπλα στη ζεστασιά, ενώ έξω έκανε ένα ψόφο, μα ένα ψόφο... Η Άνδρος του χειμώνα και ιδίως αυτή του Πιτροφού έχει κρύο μερικές φορές. Γι' αυτό χρειάζεται μια ζεστή γωνιά με οικεία διακόσμηση και φιλική διάθεση για να νοιώσεις υπέροχα... (φωτ. Εν Άνδρω). Και βεβαίως μέρα που είναι στο μαγαζί δεν ξεχνάνε το άνοιγμα του Τριωδίου. Ήρθαν οι Απόκριες του 2018 για όσους δεν το κατάλαβαν. Και η σχετική διακόσμηση για να το θυμίζει στους διαβατάριδες πελάτες. Είπαμε παραπάνω πως ο Πιυτροφός ήταν και είναι διαβατάρικο χωριό ασχέτως αν πανε  στου Ζοζέφ εκτός από τους περιπατητές των μονοπατιών και όι μόνιμοι  (φωτ. Εν Άνδρω). Φεύγοντας πήραμε ένα κουλτουριάρικο μενού ως αναμνηστικό. Και βεβαίως εκτός από τα φαγητά βρήκαμε και παροιμίες της Άνδρου! (φωτ. Εν Άνδρω).   ΕΝ ΑΝΔΡΩ              

Τα πυροσβεστικά οχήματα μετά το τέλος της φωτιάς σε μερική επιφυλακή επιβλέπουν τον χώρο (φωτ. για Εν Άνδρω Χ.Κ>Π.) 27/1/2018 – Σάββατο ώρα - Υπό έλεγχο η φωτιά στην Βουρκωτή. Σε επιφυλακή για αναζωπυρώσεις. Υπό έλεγχο η φωτιά στην Βουρκωτή ανακοίνωσε η πυροσβεστική. Η φωτιά που ξέσπασε λίγο μετά τις 17:00 τέθηκε υπό έλεγχο λίγο μετά τις 20:00. Επί τρεις ώρες κατέκαψε 20 στρέμματα θαμνώδους έκτασης.

Το πελώριο και όμορφο δέντρο σωριασμένο στον κήπο του δημαρχείου (την φωτογραφία έστειλε αναγνώστης χωρίς όνομα). Έπεσε από τον άερα ο φοίνικας - νεοκλασικό σύμβολο μιας άλλης εποχής - που στεκόταν όρθιος επί δεκαετίες μπροστά στο διατηρητέο νεοκλασικό δημαρχείο στην Χώρα. Άντεξε δεκαετίες όρθιος και γερτός μπροστά στην οικία Βούλγαρη. Άντεξε μια δεκαετία από το 2002 μέχρι το 2012 όταν το κτήριο προοριζόταν για νέο δημαρχείο. Άντεξε μπροστά στο δημαρχείο της της ενιαίας διοικητικά Άνδρου από το 2012 μέχρι το 2018. Όμως σήμερα μια ριπή του ισχυρού ανέμου το σώριασε κάτω.

Το "Πηνελόπη" έχει σπάσει τους κάβους κι έχει "αποδράσει" φύγει από την ντανα επιχειρώντας να ταξιδέψει...   Όταν ένα πλοίο με τεράστια θαλασσινή ιστορία δεν θέλει να «πεθάνει», κάνει ότι μπρορεί για να μην πεθάνει! Όσο καλά και να το δέσεις, όσο καιρό και αν το εγκαταλείψεις, όσο και αν το τρώει η σκουριά, κάποια στιγμή θα βρει την ευκαιρία να «δραπετεύσει» και να ξανοιχθεί στα πέλαγα…

Τα δύο οχήματα της πυροσβεστικής στον τόπο της φωτιάς στον Φελλό (φωτ. Χ.Κ.Π. για το Εν Άνδρω) Άλλο ένα σκόπιμο χτύπημα δέχθηκε η Άνδρος. Αυτή τη φορά σειρά είχε ο Φελλός. Άγνωστοι έβαλαν φωτιά λίγο πριν τα μεσάνυχτα με ανέμους σχεδόν κατηγορίας τυφώνα! Φυσικά τα περί ανεμογεννητριών (που ακούγονται κατά καιρούς) δεν μπορούν να λεχθούν στην συγκεκριμένη περίπτωση ούτε για αστείο. Η φωτιά ήταν κοντά σε κατοικίες στην περιοχή του Άνω Φελλού.