Εν Άνδρω

Γράφει η Κατερίνα Φ. Στρατή

Οικονομολόγος

(Το παρακάτω κείμενο έφτασε στο μέηλ μας χτες. Είναι ένα κείμενο αποτίμησης της δύσκολης κατάστασης την οποία όλοι βιώνουμε, αλλά και μια πρόταση ελπίδας από μια οικονομολόγο, που καταλαβαίνει την κοινωνία, την Άνδρο και αναζητά διέξοδο για το νησί, που μαστίζεται από εγκατάλειψη τον χειμώνα και ένα τουριστικό καλοκαίρι περιορισμένων δυνατοτήτων. Η πρόταση μιλάει για μεταφορά δραστηριοτήτων μέσω ίντερνετ στο νησί. Την ίδια πρόταση εξετάζει ο φάκελος Andros Sundbox που άφησε παρακαταθήκη ο Steve Vranakis μετά ενός χρόνου θητεία ως επικεφαλής δημιουργικού της Ελληνικής Κυβέρνησης. Ο S. Vranakis υπήρξε επικεφαλής του Google Creative Lab και ανάμεσα στις 5 προτάσεις που άφησε είναι και μια παραλλαγή αυτής που προτείνει η κ. Στρατή. Ο φάκελος Andros Sundbox κατατέθηκε στον πρωθυπουργό μετά από 4 συναντήσεις του S. Vranakis με τον δήμαρχο Άνδρου Δ. Λοτσάρη. Ελπίδα μας είναι η πρόταση της Κατερίνας Στρατή να αποκτήσει κάποια στιγμή υπόσταση – ΕΝ ΑΝΔΡΩ)

 

Σχεδόν ένας χρόνος έχει περάσει από τότε που μπήκαμε στο μάτι του κυκλώνα. Επιστήμονες, ερευνητές μπήκαν στη μάχη για την αντιμετώπιση του ιού ενώ η δημόσια διοίκηση αναζητά διάφορα μοντέλα διαβίωσης και εργασίας για τον περιορισμό της μετάδοσης.

Σε πολλούς τομείς της οικονομίας σε ελάχιστο χρόνο οργανώθηκε και εφαρμόστηκε νέο μοντέλο εργασίας βοηθούμενο από τις νέες τεχνολογίες. Αντίστοιχες λύσεις εφαρμόσθηκαν και στην εκπαίδευση.

«Τηλε εργασία» και «Τηλε εκπάιδευση» σημεία των καιρών.

Ήρθαν για να μείνουν λένε οι ειδικοί και πόσο δίκιο έχουν…

Στις επικοινωνίες με τα ξαδέρφια μου στην Άνδρο στις- χρόνια τώρα- στερεότυπες ερωτήσεις μου:

• αν έβρεξε
• αν έχει ελιές φέτος και
• αν έχει κόσμο το νησί

Φέτος οι απαντήσεις είναι ναι , ναι και ναι.

Η τελευταία απάντηση πόσο παράξενα ηχεί!

Τα τελευταία καράβια πριν το lock down έφταναν στο νησί γεμάτα έμαθα.

Λοιπόν χειμώνα καιρό έχει κόσμο το νησί.

Περπατάει κόσμος στα μονοπάτια, ψωνίζει, κινείται…. Βιώνει μια άλλη εποχή του χρόνου στο νησί που ή την είχε ξεχάσει με τα χρόνια ή δεν την είχε ζήσει ποτέ.. Στιγμιότυπα αλλιώτικων εμπειριών ανεβαίνουν διαρκώς στο facebook και το Instagram.

Αλλά τι κρίμα μόνο ντόπιοι και μεγάλοι άνθρωποι βρε παιδί μου….

Γιατί οι μικρότεροι  δεν διάλεξαν το νησί για τηλε εργασία και τηλε εκπαίδευση; Οι λάτρεις της θάλασσας και του νησιού γιατί δεν ήρθαν να δουλέψουν από το νησί; Γιατί δεν εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία;

Ας αναζητήσουμε πιθανές απαντήσεις στο ερώτημα:

Γιατί οι φίλοι ή οι συγγενείς δεν ακολούθησαν

Γιατί δεν είχαν που να μείνουν

Γιατί το σπίτι που θα μπορούσαν ίσως να μείνουν δεν είναι για χειμώνα

Γιατί δεν έχει γρήγορο internet για τηλε εργασία ή τηλε εκπαίδεση

Γιατί φοβήθηκαν ότι δεν θα είχαν σε ιατρική φροντίδα αν αυτό χρειαζόταν

Γιατί δεν είναι εύκολο να επιστρέψουν στην εργασία τους άμεσα αν χρειαστεί

Αν η αντίληψή μου είναι σωστή τα 5 από τα 6 προβλήματα λύνονται!

Μα φυσικά και λύνονται, είναι θέματα ιδιωτικών ή δημόσιων υποδομών και υπηρεσιών που στην εποχή μας λύνονται και σχετικά γρήγορα και εύκολα.

Ας το δούμε λίγο πιο αναλυτικά:

Αναζητώ λίγες μέρες τώρα την κυρίαρχη προτεραιότητα για τη λύση και καταλήγω σε μια κυκλική αναφορά του τύπου «η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα».

Με άλλα λόγια δεν έχουμε συχνή συγκοινωνία το χειμώνα γιατί δεν έχει κόσμο. Μα πως να έχει κόσμο αφού δεν έχει καράβια, γιατρούς και Internet. Μετά ακολουθεί ο συλλογισμός γιατί να ρίξω λεφτά για επιπλέον υποδομές στο πατρικό σπίτι του 1850 για μερικές μέρες το καλοκαίρι;

Όμως από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε.

Η γνώμη μου είναι να ξεκινήσουμε με το Internet.

Αν μπορούμε να δουλέψουμε από το νησί η συγκοινωνία θα πυκνώσει και οι υπηρεσίες υγείας θα ακολουθήσουν με την κατάλληλη πίεση από την τοπική αυτοδιοίκηση. Και αν μπορούμε να περνούμε 6 μήνες το χρόνο στον παράδεισο γιατί να μη φτιάξουμε το σπίτι; Και γιατί να μη το φτιάξει και ο γείτονας για να το νοικιάσει σε αυτούς που θα μας ακολουθήσουν; Και γιατί να μην έχει κόσμο το νησί  και του χρόνου και τα χρόνια που θα ακολουθήσουν; Γιατί να μη δουλεύει η τοπική οικονομία όλο το χρόνο;

Ας το σκεφτούμε λίγο αυτό. Γιατί υπάρχει μια αξία εδώ για εμάς και δεν δικαιούμαστε να της γυρίσουμε την πλάτη.

Είναι ευκαιρία!

Βριλήσσια 13.12.20