Εν Άνδρω

Στην είσοδο ενός από τους καλύτερους φούρνους στην Άνδρο.

Φίλος και συνεργάτης στο Εν Άνδρω θεωρεί διαφήμιση να γράφουμε καλά λόγια για ένα μαγαζί, που δουλεύει σωστά και προσφέρει καλά πράγματα, χαμογελαστή παρουσία και φιλική εξυπηρέτηση. Εμείς πάλι πιστεύουμε πως κάθε καλή παρουσία και κάθε αγώνας ενός καλού επαγγελματία αξίζει την προσοχή και τον καλό μας λόγο. Τα λέμε αυτά γιατί σήμερα θα μιλήσουμε για έναν φούρνο στο Μπατσί. Απ' έξω η ταμπέλα λέει "Παραδοσιακός Φούρνος - Τούντας". Οι νέοι ιδιοκτήτες του εδώ και καιρό με την ποιότητα, την χαμογελαστή παρουσία τους, την συνεργασία και την προσφορά τους έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου και των επαγγελματιών της γειτονιάς τους.

Απόγευμα στον φούρνο ενός από τους πιο χαμογελαστούς φουρνάρηδες της Άνδρου. 

Μια γειτονιάς με την πιο ωραία θέα στο Μπατσί. Φούρνος με θέα λοιπόν. Οι ιδιοκτήτες του εργατικοί και συνεργατικοί ελάχιστα απολαμβάνουν την θέα και περισσότερο συνεργάζονται με το διπλανό μπαρ το Capritcio, καθώς τα καλοκαιρινά βράδια χαμηλώνουν τα φώτα και ο χώρος μπροστά στο κατάστημά τους γεμίζει από τη νεολαία του γειτονικού μπαρ. Αυτό σημαίνει "συνεργατικοί" άνθρωποι. Κάτι που το επιβεβαιώνουν και τα καλοκαιρινά Σάββατα όταν ξεφουρνίζουν ζεστές τυρόπιτες για τους ξενύχτηδες του Capritcio. Όλα τα παραπάνω μας τα είπαν δύο ανδριώτες, ένας της Αθήνας κι ένας της Άνδρου, παραδοσιακοί ξενύχτηδες, Ο ένας τηλεφωνικά από Αθήνα και ο άλλος στο βενζινάδικό του. Προχτές ο πρώτος και χτες ο δεύτερος. Και οι δύο μίλησαν με τα καλύτερα λόγια για τον φούρνο του Γιάννη στο Μπατσί...

Έχουμε ξαναγράψει γι' αυτόν τον φούρνο. Τυχαία βρεθήκαμε στο Μπατσί το απόγευμα της Παρασκευής 2 Απριλίου. Είδαμε τον Γιάννη χαμογελαστό στην πόρτα και θυμηθήκαμε πως θέλουμε ψωμί! Μπήκαμε να πάρουμε κι ο άνθρωπος διάλεξε ότι πιο φρέσκο και καλοψημένο με ένα τεράστιο χαμόγελο κάτω από την μάσκα. Φεύγοντας του ζητήσαμε από την πόρτα να κατεβάσει την μάσκα να φανεί το μεγάλο χαμόγελο του. Συνεσταλμένα δέχθηκε.

Και μερικά από τα "έξτρα" φουρνιστά εδέσματα του χαμογελαστού φούρναρη στο Μπατσί.

Φύγαμε με μια ωραία αίσθηση. Ο καλόκαρδος φούρναρης με το ωραίο ψωμί μας είχε ανοίξει την καρδιά. Πήραμε τον φίλο μας στην Αθήνα και αυτός μας είπε όλα όσα γράψαμε στην αρχή. Περπατώντας προς το αυτοκίνητο αναλογιστήκαμε ένα περιστατικό σε φούρνο διαβατάρικο πριν λίγες μέρες σε άλλο μέρος της Άνδρου. Κι εκεί αργά το απόγευμα σκεφτήκαμε να πάμε για ψωμί. Ο φούρναρης σκυθρωπός και αξύριστος. Κάναμε ένα σχόλιο για τις δυσκολίες της εποχής στο νησί και την γειτονιά του. Και ξαφνιαστήκαμε όταν απάντησε με απίστευτα "κοσμητικά επίθετα" κατά πάντων! Αντιτείναμε πως δεν είναι σωστό να μιλά με αυτόν τον απίστευτο τρόπο. Και συμπεριέλαβε κι εμάς στο "ρεπερτόριο" του!

Οδηγώντας προς Χώρα θυμηθήκαμε πως πριν μερικά χρόνια ο ίδιος μας προσκάλεσε όλο ρεβεράντζες να βοηθήσουμε σε μια μεγάλη πανανδριακή εκδήλωση για σημαντική προσωπικότητα της περιοχής του. Ανταποκριθήκαμε. Τώρα ο ίδιος άνθρωπος απέδιδε με αυτόν τον άξεστο τρόπο την "ευγνωμοσύνη" του. Κι όλα αυτά σε ένα νησί που θέλει να ζήσει από τον τουρισμό και τους επισκέπτες του!... 

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"