Εν Άνδρω

 Ξεκίνησε το 5ο Φεστιβάλ Άνδρου. Με τον Πλούτο του "παππού Αριστοφάνη" και την Λαϊκή Σκηνή Άνδρου. Ξεκίνησε με πολύ κόσμο και αποχαιρετιστήριους λόγους! Ο κόσμος ήρθε για μια ακόμα φορά να δει Αριστοφάνη. Να δει έναν ανδριώτικο θίασο: την Λαϊκή Σκηνή αυτή τη φορά. Επί σκηνής στην αρχή απερχόμενος δήμαρχος και η απερχόμενη υπεύθυνη πολιτισμού για να παραδώσουν την σκυτάλη στην επόμενη διοίκηση όπως είπαν. Μόνο μια λεπτομέρεια: την σκυτάλη μετά τον πρώτο χρόνο την είχαν πάρει από τον Δήμο... μόνοι τους οι χορηγοί! Ο Δήμος έκανε και συνεχίζει κι εφέτος να κάνει μόνος του παράλληλες εκδηλώσεις πέρα από το φεστιβάλ. Άρα αυτό που παραδίνουν οι δύο απερχόμενοι που μίλησαν είναι οι επί τετραετία πρόλογοι και οι επίλογοι τους στο φεστιβάλ! Αυτά για να είμαστε και λίγο ακριβείς σε ότι ακούμε...

 Το έργο του Αριστοφάνη κλασικό. Η απόδοση του από τους ερασιτέχνες ηθοποιούς της Λαϊκής Σκηνής στιγμές-στιγμές πολύ καλή. Το βάρος κράτησαν οι δύο πρωταγωνιστές - που κι άλλες φορές προηγουμένως σε παραστάσεις αρχαίου θεάτρου έχουν καταφέρει να αποδώσουν πολύ καλά τους ρόλους τους. Ο λόγος για τον Βασίλη Πομόνη (Χρεμύλος) και τον Γιώργο Μαλταμπέ (Πλούτος). 

 Και αυτή την φορά στο πρώτο μέρος ήταν οι στυλοβάτες της παράστασης...

 Βοηθούμενοι όμως και από τους δεύτερους ρόλους που είχαν πολύ καλή απόδοση. Εδώ η Φτώχεια σε μια πολύ καλή εμφάνιση και παραστατικότητα ανέδειξε τα επιχειρήματα του Αριστοφάνη... 

Βασικός ο ρόλος του δούλου του Χρεμύλου. Η ζωντάνια του, η παραστατικότητα του, η εξαιρετική κίνηση του, κράτησαν την παράσταση σε όλη τη διαδρομή της. Εδώ με την πολύ καλή στο ρόλο της γυναίκα του Χρεμύλου...

 Ο χορός καλοστημένος και με πολύ καλή κίνηση και διάθεση. 

 

 Στους άλλους ρόλους οι συμμετέχοντες απέδωσαν με εναλλαγές τα πρόσωπα κρατώντας την ροή του έργου...  

 Το φινάλε βρήκε όλους επί σκηνής. Ευτυχείς για την εξέλιξη της υπόθεσης, αλλά και την εξέλιξη της παράστασης. Για την ιστορία: στο πρώτο μέρος η παράσταση είχε μεγαλύτερη ένταση σε σχέση με το δεύτερο. Σε αυτό συνέβαλε κυρίως συνολικά το παίξιμο του Χρεμύλου και του Πλούτου και η απόδοση και κίνηση του Καρίωνα, του δούλου του Χρεμύλου. 

 Συνολικά η παράσταση - πέρα από όλα τα άλλα - άρεσε. Άρεσε στο κοινό. Άρεσε στους ηθοποιούς. Ήταν μια παράσταση που έδειξε πως η Άνδρος του χειμώνα μπορεί και υπάρχει και το καλοκαίρι. Πως οι καθημερινοί άνθρωποι που ζουν ολοχρονίς στο νησί μπορούν να "σπουδάζουν" και να διδάσκονται θέατρο στις πιο υψηλές εκφάνσεις του. Και με την βοήθεια του ανοιχτού θεάτρου που τους δίνει χώρο να στήνουν χρόνο με τον χρόνο και καλύτερες και αρτιότερες παραστάσεις. Από αυτή την άποψη η παράσταση αυτή, μαζί και αυτή της Σαλώμης, υπογράμμισαν πως η Άνδρος είναι εδώ...

 Το ζεστό χειροκρότημα στο τέλος από το κοινό ήταν η ανταμοιβή του σκηνοθέτη, του σκηνογράφου, του μουσικού επιμελητή και των μουσικών που έδωσαν στίγμα στην παράσταση. Καθώς και των ηθοποιών και όλων όσων δούλεψαν δίπλα τους επί μακρό χρονικό διάστημα αποδεικνύοντας πως το θέατρο στην Άνδρο έχει ριζώσει για τα καλά στις ζωές των ανθρώπων της...

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για την ιστορία. Έπαιξαν: Καρίωνας - Χρήστος Κωτσαρίνης, Χρεμύλος - Βασίλης Πομόνης, Πλούτος - Γιώργος Μαλταμπές, Βλεψίδημος - Γιώργος Ελευθερίου, Πενία - Αγγελική Στρατή, Χορός - Κορυφαίοι: Θανάσης Καρπούζης, Βαρβάρα Πατέστα και οι: Έλλη Περτέση, Γκέλυ Χαλά, Νίκη-Φαίδρα Πομόνη, Λεονάρδος Δήμας, Βαγγέλης Χαλάς, Τάσος Χαζάπης. Γυναίκα Χρεμύλου - Δέσποινα Μάνεση, Δίκαιος - Γιώργος Καΐρης, Συκοφάντης - Ταξιάρχης Στρατομήτρος, Γριά - Βιβή Δανιόλου, Νεανίας - Μάριος Αντώνιος Κωνσταντόπουλος, Ερμής - Ευθυμία Κουλούρη, Ιερέας - Γιάννης Δουλγερίδης. Σκηνοθεσία: Νίκος Ψαριανός. Μουσική επιμέλεια: Νίκος Ψαριανός. Μουσικοί επί σκηνής: Βαγγέλης Χαλάς - βιολί, Θανάσης Καρπούζης - τσαμπούνα, λαούτο.