Aνάμνηση από την δεκαετία του 1960!...

Του Ι.Π. Άλκη

      Ακούγοντας από το πρωί αγαπημένες μελωδίες να πλημυρίζουν το σπίτι μου, όλη την γειτονιά μου, αλλά και όλες τις πόλεις σ' όλη την Ελλάδα μου ήρθε oλοζώντανη  στην μνήμη μια εικόνα...

      Την 10ετία του΄60, με τον συμφοιτητή και φίλο μου τον Σπύρο,  πηγαίναμε τακτικά σε συναυλίες στο θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, κάθε Δευτέρα βράδυ και πολύ συχνά σε περίπατους στην παλιά παραλία της Θεσσαλονίκης, στον Λευκό Πύργο .

      Ένα απόγευμα βρεθήκαμε περπατώντας μπροστά στον Λευκό Πύργο και μου πρότεινε μια έκπληξη:  να πάμε σε μια δωρεάν υπαίθρια συναυλία που σίγουρα θα μου άρεσε. Ξεκινήσαμε με τα πόδια για το γήπεδο του «ΑΡΗ» στου Χαριλάου.  Στα μισά του δρόμου είχε απαγορευθεί η προσπέλαση αυτοκινήτων προς το γήπεδο, αλλά και των θεατών. Πολύ κόσμος έκανε πως έφευγε και μετά έπαιρνε ένα στενό και συνέχιζε.

      Όταν φτάσαμε, αφού περάσαμε πολλά μπλόκα από βλοσυρούς εύσωμους άντρες, μπήκαμε στο γήπεδο. Είδαμε πως είχε κόσμο στην μισή μόνο κερκίδα, αυτή που ήταν προς τον δρόμο. Στις υπόλοιπες κερκίδες ήταν ακροβολισμένοι πολλοί "βλοσυροί εύσωμοι" άνδρες, οπότε κανείς δεν πλησίαζε . . .

      Στο κέντρο του γηπέδου ήταν μια «εξέδρα» με παλέτες. Δεν υπήρχαν μεγαφωνικές εγκαταστάσεις. Όλο το γήπεδο ήταν άδειο. Στη εξέδρα στέκονταν 4 μουσικοί και ένας ψηλός.

      Ρώτησα τον φίλο μου τι συμβαίνει και αυτός μου εξήγησε, ότι ήταν ένας μουσικός που έχουν απαγορευθεί τα τραγούδια του. Επιτρέπονταν μόνο σε κλειστούς χώρους.

      Όταν άρχισε να παίζει μουσική και να τραγουδά ο "Μίκης" όπως τον αποκαλούσαν, όλοι οι παρευρισκόμενοι ακολούθησαν. Γνώριζαν και τα λόγια και την μουσική. Ήταν μουσική άλλοτε γλυκιά, άλλοτε επαναστατική κι άλλοτε ρυθμική.

      Σε μια στιγμή ο φίλος μου με πλησίασε και μου ζήτησε να φύγουμε, γιατί οι βλοσυροί και εύσωμοι άντρες είχαν αρχίσει να πλησιάζουν. Και η συνέχεια θα ήταν στις κλούβες, που περίμεναν στα διπλανά στενά...

      Πράγματι, δεν πρόλαβα να βγω από το γήπεδο, και από μέσα σταμάτησε η συναυλία και άρχισε ένας πανικός...

      Αργότερα έμαθα ότι η συναυλία ήταν ενός μουσικού, που τον έλεγαν Μίκη Θεοδωράκη και τον λάτρευε η νεολαία...

2/9/2021

 

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

  1. Σχολιάζετε ως επισκέπτης.
Attachments (0 / 3)
Share Your Location
There are no comments posted here yet