ΙΔΡΥΜΑ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ: Πλάθοντας το άυλο...
Το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή αφιερώνει στην Αλεξάνδρα Αθανασιάδη μια αναδρομική έκθεση η οποία ακολουθεί όλη την εξέλιξή της... Όλες οι θεματικές και οι επιρροές που σημάδεψαν τη διαδρομή της παρουσιάζονται και διαλέγονται μεταξύ τους, χωρίς χρονολογική σειρά. Από αυτή τη συγκέντρωση έργων της Αθανασιάδη στον ίδιο χώρο, προκύπτει μια εντυπωσιακή διαπίστωση: σε αυτήν, καθετί σμιλεμένο ή σχεδιασμένο είναι εξίσου εύγλωττο, εξίσου δυνατό με τους χώρους που έχουν μείνει κενοί, τις κοιλότητες που συμπληρώνουν τη μορφή, τις λεπτομέρειες χάρη στις οποίες «στέκεται» το σύνολο... (Από την ανάλυση της επιμελήτριας της έκθεσης Μαρίας Κουτσομάλλη-Moreau)
ΤΑ ΑΛΟΓΑ: ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟ ΚΕΝΟ
Περιγράμματα εντυπωσιακών αλόγων από ξύλο και μέταλλο.
Περιγράμματα αλόγων παιδικών ή μήπως αναφορές στον Όμηρο...
Περιγράμματα ή σμιλεμένα άλογα, που μοιάζουν και στις δύο περιπτώσεις να κινούνται με τη δύναμη που δίνει η τέχνη...
Από αυτή τη συγκέντρωση έργων της Αθανασιάδη στον ίδιο χώρο, προκύπτει μια εντυπωσιακή διαπίστωση: σε αυτήν, καθετί σμιλεμένο ή σχεδιασμένο είναι εξίσου εύγλωττο, εξίσου δυνατό με τους χώρους που έχουν μείνει κενοί, τις κοιλότητες που συμπληρώνουν τη μορφή, τις λεπτομέρειες χάρη στις οποίες «στέκεται» το σύνολο. Το άπιαστο, το άυλο, το υποσυνείδητο αποτυπώνονται ζωντανά, παραδίδονται στην αιωνιότητα. Έτσι, γεννούν ένα έργο πρόσφορο στην παρατήρηση, τον στοχασμό και, κυρίως, την ενατένιση. Η Αθανασιάδη, πλάθοντας το άυλο, μας αφήνει να διακρίνουμε τον ορίζοντα. (Από την ανάλυση της επιμελήτριας της έκθεσης Μαρίας Κουτσομάλλη-Moreau)
ΜΟΡΦΕΣ ΑΠΟ ΞΥΛΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΟ
Ο κόσμος των αλόγων, είναι βασικό θέμα στις καλλιτεχνικές αναζητήσεις της Αλεξάνδρας Αθανασιάδη. Είτε από μέταλλο είτε από χαρτί, τα άλογα εκφράζουν αυτό που η ίδια περιγράφει ως «δύο κομμάτια του εαυτού [της]. Το κομμάτι που βάζει το κεφάλι κάτω και προχωρά και κάνει αυτά που πρέπει, και το κομμάτι που είναι ατίθασο και δεν δέχεται». (Από το δελτίο Τύπου)
Αναπαραστάσεις σωμάτων από ξύλο και μέταλλο. Παραλλαγές κλασικών γλυπτών με άλλα υλικά...
ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ
Γκράφιτι. Ένας καταρράκτης λέξεων. Μια επισκέπτρια σιωπηλή μπροστά του στοχάζεται...
Μια ακόμα επισκέπτρια στοχάζεται ανάμεσα στη ζωγραφική και στην γλυπτική των σωμάτων. Ανάμεσα στο κλασικό και στον μοντερνισμό η έμπνευση...
Το κοινό περιδιαβαίνει ανάμεσα από τα έργα αποτυπώνοντας, βλέποντας, αναζητώντας...
Η έκθεση ολοκληρώνεται με την ενότητα που αποτελεί τον κεντρικό άξονα της τέχνης της Αθανασιάδη: το ανθρώπινο σώμα. Γυναικείες και ανδρικές φιγούρες, από ξύλο, μέταλλο και χαρτί, εμπνευσμένες από τη μυθολογία, την ίδια, τον πατέρα της ή τον σύζυγό της, συνυπάρχουν σε αυτόν τον χώρο, εκφράζοντας όλες τις πλευρές, ακόμα και τις πιο σκοτεινές, του έργου της. Εδώ, το βίωμά της διαπερνά την ύλη και μας αγγίζει με αφοπλιστική ειλικρίνεια, που χαρακτηρίζεται όμως πάντα από ευαισθησία και λεπτότητα. (Από το δελτίο Τύπου)
Ο ΚΑΒΑΦΗΣ ΚΑΙ Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ
Η ποίηση του Καβάφη μέρος του ζωγραφικού έργου της Αθανασιάδη.
Το ερωτικό στοιχείο έντονο στο ποίημα και στην εικονογράφηση του.
Ο αισθησιασμός του ποιητή γίνεται αισθησιασμός της ζωγράφου.
Και τέλος πάλι τα άλογα ατίθασα και ανυπόμονα εικονογραφούν το ποίημα του Καβάφη "Τα άλογα του Αχιλλέως"...
Η ευεργετική σκιά του Κωνσταντίνου Καβάφη. Αποφασίζοντας να εντάξει στην τέχνη της τα χειρόγραφα του ποιητή, η Αθανασιάδη αποτίει φόρο τιμής σε έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές. Τιμά την κοινή τους αγάπη για το αρμονικό πάντρεμα του αρχαίου με το σύγχρονο· την ανάκληση, γεμάτη λεπτότητα και χάρη, των αισθημάτων και των ορμών του· τη διεκδίκηση μιας αισθησιακής, ακόμη και ερωτικής προσέγγισης των σωμάτων· τη σπουδαιότητα του παρελθόντος, την εξερεύνησή του, την αφομοίωσή του, την αποδοχή του. (Από το δελτίο τύπου)
"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"
