ΑΠΑΤΟΥΡΙΑ: Η Άνδρος του χειμώνα...
Στην Ελλάδα οι περισσότεροι είναι καλοκαιρινοί τύποι. Τους αρέσει το καλοκαίρι. Απλώνονται και χάνονται μέσα του. Η απεραντοσύνη του ήλιου τους θέλγει και τους ταξιδεύει. Σε κάποιους όμως αρέσει και η μαγεία του χειμώνα. Τα χρώματα γίνονται πιο σκούρα κι έντονα. Η γη αποκτά μια διαφορετική ομορφιά. Τα νερά τρέχουν. Οι χείμαρροι ζωντανεύουν. Το βουητό των νερών σμίγει με το πράσινο κυριαρχεί. Οι αποχρώσεις γήινες. Είναι η ώρα των βουνών και των ρεματιών. Και η Άνδρος έχει πολλές. Την μια πιο εντυπωσιακή από την άλλη, την μια πιο ζωντανή από την άλλη. Αυτή τη φορά θα σας ταξιδέψουμε στα Απατούρια...
Αυτές τις μέρες με τις βροχές αποφασίσαμε να συνταξιδέψουμε στα "γνωστά άγνωστα" Απατούρια. Λίγο πιο κάτω από τ' Αποίκια, Λίγο πιο πάνω από τις Στενιές. Εκεί του τα νερά από τις Εβρουσιές και την Πυθάρα αποκτούν μια άγρια βουερή ορμή. Πριν απλώσουν και ηρεμήσουν πάλι μέσα στο πιο ήρεμο ρέμα των Στενιών.
Κατηφορίσαμε στη ρεματιά. Τα νερά με βουή κατέβαιναν με ορμή από τ΄Αποίκια στις Στενιές. Μικροί "θυμωμένοι" καταρράκτες ανάμεσα σε τεράστια αιωνόβια πλατάνια. Στιγμές μια φύσης ξεχωριστής κι εντυπωσιακής. Βρείτε ένα νησί των Κυκλάδων με αυτή την οργιαστική φύση χειμωνιάτικη κι αυτά τα τρεχούμενα νερά. Κάπου ανάμεσα στη βουή των νερών σαν ν' άκουγες το βαλς Νο 2 του Σοστακόβιτς...
Αρκούν δύο φωτογραφίες και το παραπάνω βίντεο για να χαθείτε σε μιαν άλλη Άνδρο. Σε μια Άνδρο που κάποτε αξίζει να την ζήσετε πέρα από την καλοκαιρινή χαλάρωση. Τον χειμώνα. Ένα νησί με τη δική του ιδιαίτερη χειμερινή ομορφιά, τα δικά του γήινα χρώματα, τη διαφορετική σιωπηλή ατμόσφαιρα...
Ο χειμώνας των νερών. Των χαμηλών σύννεφων και της ελαφριάς ομίχλης. Ο χειμώνας μέσα στις βουερές ρεματιές. Κι ανάμεσα τους να ξεχωρίζει η ρεματιά στα Απατούρια...
Αν ακόμα κάτι ξεχωρίζει είναι ο τσιμεντένιος δρόμος που έγινε με τα χρόνια. Ευτυχώς δεν διαμαρτυρήθηκε κάποιος "οικολόγος" και έτσι οι κάτοικοι ή και παραθεριστές σ' ένα μισοξεχασμένο και ελάχιστα γνωστό χωριό - εκτός της περιοχής - μπόρεσαν να φτάσουν στα σπίτια τους χωρίς ζώα ή ποδαρόδρομο. Κάθε εποχή έχει τις ανάγκες της...
Αν κάτι ξεχωρίζει ιδιαίτερα στην διαδρομή στα Απατούρια είναι ο πύργος του Αγαδάκη. Προσφορά στην Καΐρειο Βιβλιοθήκη. Ανασκευάστηκε από ευρωπαϊκό πρόγραμμα και έγινε βοτανικός κήπος χάρη στη συνεργασία με το πρόγραμμα LIFE. Κάπως έτσι απέκτησε η Άνδρος τον δικό της βοτανικό κήπο. Έναν βοτανικό κήπο που έχοντας πρόσβαση μπόρεσε να αξιοποιηθεί και να αξιοποιήσει και το ανακαινισμένο πυργόσπιτο του Αγαδάκη.
Πήραμε τον τσιμεντένιο δρόμο για το πυργόσπιτο Μπίστη-Μουβελά. Είχαμε χρόνια να πάμε. Ο χωματόδρομος έχει γίνει πια τσιμεντόδρομος. Πιθανόν από τους κατοίκους. Γιατί η ρεματιά είναι είναι γεμάτη σπίτια και καλοχτισμένες μάντρες. Πως θα γίνονταν όλα αυτά χωρίς δρόμο; Δεν θα γίνονταν. Και η πλαγιά θα εγκαταλείπονταν. Στη φωτογραφία μας που φαίνονται τα Απατούρια διακρίνεται κάτω αριστερά ο πύργος με την σιδερένια σκαλωσιά...
Δυστυχώς ο πύργος Μπίστη-Μουβελά στο σημείο που οροθετούνται οι Στενιές με τα Απατούρια είναι αφημένος στη λήθη και στον καιρό. Έπεσε η οροφή κι άρχισαν να πέφτουν και οι τοίχοι. Πρόπερσι το υπουργείο Πολιτισμού ανταποκρίθηκε σε εκκλήσεις περιοίκων και των μηχανικών και έδωσε κάποια χρήματα για να στηριχτούν με σιδερένια σκαλωσιά τα ετοιμόρροπα πέτρινα ντουβάρια. Τι θα γίνει; Άγνωστό.
Και να που σήμερα ξαφνικά βρήκαμε ένα τσιμεντένιο τεχνικό έργο, ένα γεφυράκι, κι έναν φαρδύ σχετικά τσιμεντόδρομο που συνέχιζε την διαδρομή μέχρι τον Άγιο Τρύφωνα. Ρωτήσαμε και μάθαμε πως έγινε μόλις πριν ένα μήνα από τον Δήμο Άνδρου στα πλαίσια των συνεχιζόμενων μικρών έργων που γίνονται στις Στενιες μετά την περσινή καταστροφή. Είναι θετικό που η διοίκηση δεν τους ξέχασε και συνεχίζει μαζί με τα γνωστά έργα στη Χώρα και στις γύρω περιοχές και τα μικρά έργα που έχουν ανάγκη τα μικρά χωριά για να υπάρξουν κι αυτά...
Μια τελευταία ματιά στην μοναδική ρεματιά Ίσως την πιο πράσινη στην Άνδρο. Ένα τοπίο από το Πήλιο που αρχίζει από την Πυθάρα και τελειώνει στα Γιάλια. Και στη μέση της τα Απατούρια. Ότι πιο απίστευτο στην Άνδρο και στις Κυκλάδες. Αξίζει τον κόπο να πάτε χειμώνα-καλοκαίρι. Μα αν ποτέ βρεθείτε στην Άνδρο χειμώνα η όλη διαδρομή με το αυτοκίνητο είναι πανέμορφη. Και με τα πόδια από το μονοπάτι Νο 8 θα σας μείνει αξέχαστη. Κι είναι και ιδιαίτερα εύκολη για περίπατο τώρα που έγιναν πολλά μέρη από τα πιο δύσκολα μέρη του παλιού μονοπατιού δρόμοι...
"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"
