Εν Άνδρω

Γράφει ο Ι.Π. - Άλκης

   Σήμερα είναι μια διαφορετική ημέρα. Προσπαθώ ακόμη να χωνέψω τις αλλαγές που θα έχουμε από αύριο, μετά τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού. Πρώτη μου δουλειά, μετά το καφεδάκι μου, να κάνω μια μεγάλη βόλτα μέχρι το Ηρώων και συνεχίζοντας στην ανηφόρα και με την στροφή δεξιά και μετά αριστερά, μέχρι την μικρή αμμουδιά μπροστά από  το εστιατόριο με τις μουριές και επιστροφή. Μετά επίσκεψη στον  φούρνο για μια τυρόπιτα και ένα μπουκάλι σοκολάτα.

   Τα πάντα κλειστά στο Μπατσί.  Όλα τα παγκάκια δικά μου. Διάλεξα το πιο απόμακρο δίπλα στις σημαίες. Και τώρα περιμένω να έρθουν οι εφημερίδες. Έχει ένα ελαφρύ νοτιαδάκι και γενικά ο καιρός είναι ευχάριστος. Χαλάρωσα τόσο που θα με  έπαιρνε και ο ύπνος.

      Ξαφνικά βλέπω μια  κίνηση από τα αριστερά  μου. Από τα σκαλάκια κατέβαινε ένας άνθρωπος και ερχόταν προς εμένα. Ήταν ένας κύριος σοβαρός, με  άσπρα παπούτσια,  μπεζ παντελόνι με ‘’κόψη’’, σοκολατί πουκάμισο, άσπρο άνορακ και ένα καπέλο τζόκεϋ. Περπατούσε αργά απολαμβάνοντας την ηρεμία που έβγαινε από το περιβάλλον. Με πλησίασε , και ευγενικά με ρώτησε αν μπορεί να κάτσει στο παγκάκι ‘’μου’’.  Απόρησα γιατί όλα ήταν ελεύθερα και διάλεξε το δικό ‘’μου’’. Του απάντησα ‘’βεβαίως’’.  Κατάλαβα ότι ο άνθρωπος είχε όρεξη για κουβέντα, και δεν έπεσα έξω.

       Ήταν παλιός Ανδριώτης που παίρνοντας την σύνταξή του γύρισε στο νησί του, όμως ολόκληρος ήταν μια σκέτη απορία. Πολλά πράγματα δεν μπορούσε να τα χωνέψει.  Άρχισε με τον COVID-19 και τις παραλλαγές του. Είχε κάνει την πρώτη δόση του εμβολίου στην Χώρα και ήταν μια χαρά. Επειδή είχε εγγραφεί στην άυλη συνταγογράφιση, όπως μου έλεγε, του ερχόταν συνεχώς μηνύματα για υπενθύμιση τις ημέρας και ώρας του εμβολιασμού του. Με το  που έκανε το εμβόλιο, άρχισαν τα μηνύματα υπενθύμισης για την 2^η δόση!!.  Θαύμασε τον προγραμματισμό της όλης διαδικασίας, και είχε δίκαιο. Μετά καταπιάστηκε με τα δημοτικά προβλήματα!!

      Δεν μπορούσε να καταλάβει την στάση μερικών ατόμων που για όλα τα θέματα είχαν αρνητική στάση, πριν καλά καλά σκεφθούν και συζητήσουν την ουσία τους.  Σε όλα άρνηση, χωρίς δημιουργικές  βελτιωτικές προτάσεις.  Ήταν διαβασμένος  για όλα τα θέματα. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί όταν ένας κάνει μια προσφορά, θα πρέπει να την πολεμάμε.

      Μου ανέφερε την περίπτωση του δρόμου για τον Πισολιμιώνα, που μια Γαλλίδα κάτοικος εκεί ανέλαβε όλη την δαπάνη να ασφαλτοστρωθεί ο δρόμος από κάτω Φελλό μέχρι την παραλία του Πισολιμιώνα. Κάποιοι έφεραν προσκόμματα και καθυστερούν την υλοποίηση της προσφοράς. Το και χειρότερο όμως  που τον θλίβει είναι η στείρα αρνητική στάση για το θέμα της  συμμετοχής της Άνδρου στον Αναπτυξιακό Οργανισμό, που είναι το όχημα για την αλματώδη ανάπτυξή της. Μου έφερε ένα σορό άλλα παραδείγματα.

      Στο αναμεταξύ είχε σηκωθεί και είχε πετάξει το σακουλάκι που είχε τη τυρόπιτα και το μπουκάλι με το γάλα  στο καλαθάκι για τα σκουπίδια, που ήταν σε μια κολόνα αριστερά μας. Συνέχισε με την κρίση που έχουν όλα τα μαγαζιά της παραλίας, που ορισμένα καλά έκλεισαν δια παντός, κλπ.

      Σε μια στιγμή συνειδητοποίησα ότι σταμάτησε να μιλά. Γύρισα να τον δω. Δεν ήταν δίπλα μου. Σηκώθηκα και γύρισα τριγύρω. Στην έρημη παραλία δεν φαινότανε πουθενά. Ανησύχησα. Κοίταξα στο καλαθάκι των άχρηστων που ήταν στην κολόνα. Δεν είχε τίποτε μέσα…. 

Και τότε κατάλαβα τι είχε συμβεί.  Από την απόλυτη γαλήνη και ηρεμία, με είχε πάρει ο ύπνος και όλα τα άλλα ήταν ένα ωραίο ‘’ενημερωτικό’’ όνειρο …

10/2/2021