Εν Άνδρω

ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜ ΜΑΖΙ! ΑΛΛΑ ΠΩΣ;

Του Μάριου Μπέγζου

 

(Ο Μάριος Μπέγζος, ανδριώτης (Απροβάτου) την καταγωγή και κάτοικος Χώρας σήμερα είναι πρώην Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και καθηγητής  Συγκριτικής Φιλοσοφίας της Θρησκείας (1975 - 2019). Σήμερα προσφέρει σειρά 12 μαθημάτων μέσω διαδικτύου ΖΟΟΜ [Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.] κάθε Τετάρτη 7.00-9.00 μμ που επίσης παρέχονται σε σύνδεσμο (link) για κατ ιδίαν παρακολούθηση ανεξαρτήτως χρόνου κατ' οίκον με θέμα ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΖΙ, ΑΛΛΑ ΠΏΣ;

Αφορμή των μαθημάτων είναι η πρόσφατη κρίση στην Μέση Ανατολή  που έδωσε κίνητρο στον συγγραφέα να εκδώσει δυο σύντομα κι ευανάγνωστα βιβλία που τιμήθηκαν από τους κριτικούς (ΝΕΑ, ΒΗΜΑ, ΕΣΤΙΑ, ΔΙΑΣΤΙΧΟ κλπ) κι εκτιμήθηκαν από το αναγνωστικό κοινό ετοιμάζοντας επανέκδοση. Το πρώτο είναι ΙΣΛΑΜΙΚΑ. ΑΚΟΗ ΚΑΙ ΥΠΑΚΟΗ (2023) και το άλλο τιτλοφορείται ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΑ. Ο ΙΣΡΑΗΛ ΠΡΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ (2024) στις Εκδόσεις Λειμών - ΕΝ ΑΝΔΡΩ)

 

Ο σιδερένιος θόλος

Η αιμάσσουσα επικαιρότητα του πολέμου στη Μέση Ανατολή και η τραγικές εξελίξεις εδώ και ένα χρόνο στη Μέση Ανατολή φέρνει στο φως το καίριο και κύριο ερώτημα: Γιατί οι θρησκείες φέρνουν τον πόλεμο, ενώ κηρύττουν την ειρήνη; 

Καθεμία πλευρά του μεσανατολικού προβλήματος έχει το δίκιο της και το άδικο της. Οι Παλαιστίνιοι έχουν δίκιο όταν νιώθουν πως με την ξενόφερτη ίδρυση εβραϊκού κράτους στα εδάφη τους γίνονται ξένοι στον τόπο τους κι από οικοδεσπότες υποβιβάζονται σε φιλοξενούμενους. Άδικο όμως έχουν όταν εξ αρχής (1947) απορρίπτουν την εύλογη και δίκαιη λύση των δύο κρατών επί του εδάφους τους αφού οι Εβραίοι ήταν κατατρεγμένοι από το ναζιστικό Ολοκαύτωμα μη έχοντας στον ήλιο μοίρα. 

Οι Ισραηλινοί έχουν δίκιο ζητώντας επιτέλους ένα καταφύγιο του κατατρεγμένου λαού τους μετά το τότε πρόσφατο Ολοκαύτωμα και μάλιστα επιλέγοντας όχι τυχαία κι ούτε αυθαίρετα την πατροπαράδοτη  Γη της Επαγγελίας των προγόνων τους που ιστορικά τους ανήκει. Άλλωστε δικαιώθηκαν διεθνώς από τον ΟΗΕ το 1947 κι αγωνίστηκαν για το κράτος του λαού τους επανειλημμένα σε αλλεπάλληλους αμυντικούς πολέμους (1948, 1967, 1973 κλπ). Άδικο όμως έχουν όταν απορρίπτουν την λύση των δύο κρατών, επιβάλλονται με βίαιους κι αυθαίρετους εποικισμούς, την στρατοκρατική σχεδόν αποικιοκρατική κακομεταχείριση των αυτοχθόνων Αράβων. 

Δεν είναι άμοιρο σημασίας το γεγονός ότι οι εκάστοτε ειρηνοποιοί και των δύο πλευρών δολοφονούνται από τους ομόδοξους ομοεθνείς τους, όπως ο Ισραηλινός Γιτζάκ Ράμπιν (1995) και ο Αιγύπτιος Ανουάρ Σαντάτ. Κοινός εχθρός τους είναι ο φονταμενταλισμός της θρησκευτικής Ακροδεξιάς υπερορθοδοξίας ισλαμιστών και σιωνιστών, που δυναμιτιχουν την ειρήνη και διαιωνίζουν την εχθροπάθεια. Το "Επί γης ειρήνη" είναι η ευχή που αποκρίνεται στον χαιρετισμό "Σαλόμ" (ειρήνη) κι αποτελεί ζωτική ανάγκη αμοιβαίας αυθυπερβασης.

Το μέγα ερώτημα των ημερών που πηγαίνει πίσω 8 δεκαετίες είναι πώς μπορεί να συμβιώσουν Ισλάμ και Ισραήλ στην Μέση Ανατολή σήμερα; Τέτοια ζητήματα θίγονται στην σειρά των 12 διαδικτυακών μαθημάτων σε διάλογο με τους συμμετέχοντες οι οποίοι από απλοί ακροατές γίνονται ενεργοί συζητητές προηγούνται με την διασταύρωση των ιδεών κι όχι απλά την διακίνηση προπαγανδιστικών ή ιδεολογικών κι ιδεοληπτικών επιχειρημάτων. Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να ενημερωθούν για τους όρους συμμετοχής διαδικτυακά από την επιμελήτρια των μαθημάτων κ. Άννα Πάβλοβα στο λινκ Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.