Δεν είναι μόνο τα τοπία σε μια διαδρομή. Είναι και τα πρόσωπα. Τα πρόσωπα των συνταξιδιωτών, των τουριστών, των γυναικών, των κατοίκων, των εργαζόμενων, των καλλιτεχνών, των ναυτικών και των καπεταναίων. Μερικές χαρακτηριστικές στιγμές με πρόσωπα. Από την Άνδρο στην Πάρο και από εκεί στη Σαντορίνη και στην Κρήτη. Τα πρώτα πρόσωπα που συναντάς σε μια καλοκαιρινή διαδρομή με το πλοίο για Κρήτη είναι οι τουρίστες που απολαμβάνουν το Αιγαίο, τον αέρα, τον ήλιο. Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχαν τόσα πλοία. Δεν θα υπήρχαν πολλά δρομολόγια. Και η Άνδρος δεν είχε ενωθεί με τις κεντρικές και νότιες Κυκλάδες και την Κρήτη. Εδώ φεύγοντας από το Γαύριο οι τουρίστες απολαμβάνουν το Αιγαίο... 

  Η καλοκαιρινή κίνηση αυξάνεται. Ο χρόνος πιέζει, το λιμάνι μικρό, το μελτέμι εμποδίζει την ταυτόχρονη προσέγγιση δυο πλοίων! Πρωί της Πέμπτης (25.7) δυο σπουδαίοι πλοίαρχοι - και φίλοι - του «Superferry 2» ο Τάσος Τρέσος και του «Θεολόγος» ο Μάκης Σκιαδάς, έδειξαν την ναυτοσύνη και την συναδελφικότητα τους. Με εντυπωσιακή ικανότητα έφεραν τα πλοία τους το ένα δίπλα στο άλλο στην έξοδο του λιμανιού για να μην καθυστερήσουν και ταλαιπωρηθούν οι επιβάτες.  Κινήσεις και μανούβρες σίγουρες, ζυγισμένες στον πόντο που εντυπωσίασαν τους ταξιδιώτες καθώς οι καπετάνιοι χαιρετιόντουσαν απο τις γεφύρας. Ωραίες θαλασσινές στιγμές… Κ.Ρ.

Όλες οι φωτογραφίες είναι αναγνωστών μας και είναι από την σημερινή φωτιά.  Σε εξέλιξη φωτιά στην περιοχή της Σταυροπέδας. Το πύρινο μέτωπο ξεκίνησε από την χωματερή και κατευθύνθηκε μέσω Στρόφιλα προς την θάλασσα καίγοντας και τον αρχαιολογικό χώρο.

Του Διαμαντή Μπασαντή  "Η ψυχή της Κρήτης είναι τα βουνά της", έλεγε ο κρητικός παπά-Μανώλης, στο Συνετί. Το επανέλαβε και στο τηλέφωνο, καθώς ανέβαινα για τα Ανώγεια. Το έλεγε και πριν χρόνια και ο φίλος Ολύμπιος από τον Αξό. Έτσι με το που έφτασα - με το Superferry - στην ανεξάντλητη Κρήτη έκανα στροφή κι άρχισα να ανεβαίνω προς τον Ψηλορείτη...

 "Η ζωή είναι σήμερα. Το αύριο δεν υπάρχει" έλεγαν οι χίπις. Πέρασαν από τότε πάνω από 50 χρόνια. Πέρασαν κι έγιναν μυθολογία. Οι μυθολογίες και γεννιόνται και πεθαίνουν. Για να ξαναγεννηθούν αργότερα με άλλον τρόπο σαν μια απόχρωση της πρώτης φοράς. Μάταλα. Νότια Κρήτη. Εδώ πριν 50 χρόνια έφτασε κάτι από την διεθνή ιδεολογία του χιπισμού! Σήμερα, τα Μάταλα, νοτιοδυτικά του Ηρακλείου, εξακολουθούν να προσελκύουν πλήθος κόσμου, που συρρέει ψάχνοντας κάτι από την μυθολογία μιας άλλης εποχής. 

  Η ασυνειδησία στο μεγαλείο της! Ότι ήταν άχρηστο ή περίσσευε άγνωστοι το είχαν πετάξει στην θάλασσα στο πιο κεντρικό σημείο του λιμανιού. Από σκισμένα δίχτυα, σκουπίδια, πλαστικά μέχρι καρέκλες και… λεκάνες τουαλέτας! Και ακόμα παλιά λάστιχα αυτοκινήτων, τραπέζια, υφάσματα και κάθε λογής υλικό οικιακής χρήσης.

Θωρακίστηκε ξανά το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Κυπριανού στο Κυπρί, στο οποίο το τοιχίο στήριξης είχε καταρρεύσει μερικώς, από τις κακοκαιρίες του χειμώνα και συγκεκριμένα τους σφοδρούς νοτιάδες.

Και ξαφνικά γέμισε κόσμο η γειτονιά. Στο πάνω μέρος του πεζόδρομου στη Χώρα είχε εγκαίνια το ανακαινισμένο και ανανεωμένο - στη νέα του θέση - φαρμακείο. Βγήκαν τραπέζια στο δρόμο. Ήρθε κόσμος. Και άρχισε και μια εξαιρετική συναυλία τζαζ από ένα εξαιρετικό τρίο!!! Κάτι από χρώμα Νέας Ορλεάνης στην Άνδρο!...

Συμπληρώθηκε μήνας από την ημέρα που κάηκε ολοσχερώς το ξύλινο beach-bar στις Αποθήκες! Ήταν 17/6. Κι ήταν μια φωτιά που προήλθε από εμπρησμό και έκαψε το ξύλινο σπιτάκι του μπαρ και όλα τα πράγματα της εγκατάστασης αξίας 25.000 ευρώ. Σώθηκε μόνο η γεννήτρια. Υποψίες διατυπώθηκαν στις αρχές για τον άνθρωπο που είχε περιλούσει την ξύλινη κατασκευή με πετρέλαιο και έβαλε φωτιά. Οι αρχές εξακολουθούν να ερευνούν το συμβάν. Όμως η κακότητα δεν εμπόδισε το Νίκο, τον Μιχάλη και τον Πέτρο Ζαννάκη να ξεκινήσουν και πάλι. Και οι Αποθήκες να είναι εκεί και καινούριες και με κόσμο...