Του Αγίου Χαραλάμπους: Στο Υψηλού και... στην Χάγη!…
Ξημέρωμα του Αγίου Χαραλάμπους στην Άνδρο.
Η ΕΙΔΗΣΗ: Το πρωί του Σαββάτου 10 Φεβρουαρίου 2024 στο γραφικό ξωκκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους στο Υψηλού τελέστηκε από τον εφημέριο π. Φιλάρετο Όρθρος και πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετ’ Αρτοκλασίας με τη συμπροσευχητική παρουσία εικοσιπέντε κατοίκων του οικισμού, αλλά και από άλλες όμορες περιοχές.
Ο ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ: Το να λείπω σήμερα, μέρα της γιορτής του Χάρη από την Άνδρο, αλλά από το λιτό και απέριττο εκκλησάκι, που εορτάζει και να είμαι μακριά είναι σπάνιο. Αλλά το ταξίδι σε μέρες σημαδιακές μου θυμίζει κάτι από τα ταξίδια του πατέρα. Κι αυτός σε μακρινά ταξίδια. Και πέρναγε τις γιορτές κάτω από άλλους ουρανούς...
Ο Άγιος Χαράλαμπος στο Υψηλού. Εξωκλήσι 130-140 χρόνων. Ανακαινίσθηκε το 2007 στη μνήμη του Χάρη...
Κατά περίεργο τρόπο όμως η εφετινή απουσία - χρονιάρα μέρα - με φέρνει πιο κοντά στον Χάρη. Είναι παράξενο το πως η απόσταση μερικές φορές γεφυρώνεται από τις αλλοτινές μνήμες. Όσο μακριά όμως κι αν βρίσκεσαι αρκεί μια αφορμή, ένα ερέθισμα της μνήμης, για να σε οδηγήσει σε σκέψεις και συναισθήματα, που καταργούν τις αποστάσεις.
Τι αλλόκοτο συναίσθημα κι αυτό; Όσο πιο μακριά φεύγω, τόσο πιο πολύ επιστρέφουν οι αλλοτινές μνήμες από ανθρώπους και εποχές ανεξερεύνητες μιας φευγάτης νιότης. Ένα ταξίδεμα η ζωή σε τόπους και ανθρώπους.
Η Μεγάλη Εκκλησία και ο πύργος στην Χάγη. Τον 13ο αιώνα ήταν ξύλινη, τον 14ο έγινε πέτρινη. Και τον 15ο πήρε τη σημερινή της μορφή...
Αυτές τις παράξενες σκέψεις έκανα μιλώντας με τον π. Φιλάρετο. Ήταν απομεσήμερο Σαββάτου. Μου έλεγε στο τηλέφωνο για την λειτουργία, που τέλεσε το πρωί . Ο λόγος για το μικρό εξωκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους στο Υψηλού. Την ίδια στιγμή εγώ βρισκόμουν σε ένα μακρινό και συνάμα παράλληλο σύμπαν: μπροστά στην Μεγάλη Εκκλησία της Χάγης, με την επόμενη γενιά, την Μυρτώ και τον Γουλιέλμο...
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΑΝΤΗΣ
