Εν Άνδρω

Ήταν η πιο καλοκαιρινή μέρα του χειμώνα. Ή, μάλλον ήταν μια μέρα που δεν θυμιζε με τίποτα πρωτοχρονιά. Μια λαμπρότητα ανοιξιάτικη. Μια διαύγεια απίστευτη. Η Χώρα αποτυπώθησε στην φωτογραφία σχεδόν... ανάγλυφη!!!.Με όλες τις λεπτομέρεις μέσα σε ένα υπέροχο μπλε-ρουαγιάλ!!!  Τι άλλο να δεις για να πιστέψεις πως από χτες μέχρι σήμερα άλλαξε ο χρόνος; Ο παλιός έφυγε με σύννεφα και βροχές και ο μπαγάσας ο καινύριος μπήκε χαμογελάστός και ανοιξιάτικος, αν κα είμαστε στην καρδιά του χειμώνα. Νέος χρόνος...νέα εποχή!!! Λίγες πρωτοχρονιές θυμομαστε σαν την σημερινή. Ή μήπως δεν θυμόμαστε; Θα σας γελάσουμε. Τι μπορεί να θυμόμαστε μέσα σε μια τέτοια δοξαστική μερα που... ξεχνάς τα πάντα (φωτ. Εν Άνδρω). 

 

Ο μκρός να φωνάζει στον κήπο: "μπαμπά, μπαμπά να η Ικαρία, να και η Χίος, φαίνονται τα βουνά τους". Όντως φαινόντουσαν τα βουνά των νησιών του ανατολικού Αιγαίου!!! Ξαφνικά η Άνδρος φάνηκε να περιβάλλεται από νησιά!!! Δεν ήταν οφθαλματή. Ήταν τόση η διαύγεια που ακόμα και μεσημέρι - η ώρα ήταν μια - διαγράφονταν στον οριζοντα τα βουνά της Χίου και της Ικαρίας. Η παραπάνω φωτογραφία της οροσειράς της Ικαρίας μέσα στο καταμεσημερο αποδεικνύει του λόγου το αληθές (φωτ. Εν Άνδρω). 

Κατεβαίνοντας για Λειβάδια η πρώτη σκηνή που σου φτιάχνει την διάθεση ακόμα περισσότερο στο γωιακό "Del Arte". ;Ένα καινούριο καταστημα που επιμένει ολοχρονίς και πετυχαινει. Οι πελάτες απολαμβάνουν τον μεσημεριάτικο ολόλαμπρο ήλιο της.... πρωτοχρονιάς. Ένας ζεστός καφές μπροστά στην ακύμαντη θάλασσα είναι σκηνή που ούτε στην φαντασία του δεν μπορεί να ονειρευτούν πρωτοχρονιάτικα σε άλλα μέρη (φωτ. Εν Ανδρω).

Η ίδια σκηνή φυσικά και στο επί 24ώρου βάσεως ανοικτό Swell. Οι μεσημεριανοί πελάτες απολάμβαναν τον καφέ τους με ένα ήλιο ονειρεμένο. Μερικοί με κοντομάνικα!!! Μάλλον θα είχαν ξεχάσει το μαγιό τους και δεν βούτηξαν (φωτ. Εν Άνδρω).

Στον κήπο ή μάλλον στον μπαξέ του Γιώργου Μανάλη στα Λειβάδια. Η μέρα φωτεινή και ο μπαξές τόσο πράσινος και τόσο γεμάτος λεμόνια. Μια εικόνα ζωής. Και στο τέλος μερικά λειβαδιανά λεμόνια για "πεσκέσι" μετά την βόλτα με παρέα τον Δημήτρη Μανάλη (φωτ. Εν Άνδρω).

Στο μπαξέ της Μαίρης Λαμπριάδου. Κάποτε εδώ ήταν του παππού μου. Και εδώ και το πατρικό του πατέρα μου. Ευτυχώς που η Μαίρη είναι νοικοκυρά και διατηρεί τον μπαξέ με τα λεμόνια. Όπως τα διατήρησε και τα φρόντισε πριν από αυτή ο πατέρας της. Έτσι υπάρχουν ακόμα τα περίφημε λειβαδιανά λεμόνια για τα οποία θα μιλήσουμε σε άλλη ανάρτηση (φωτ. Εν Άνδρω).

Μια τελευταία εικόνα μιας εντελώς ξεχωριστής πρωτοχρονιάς. Ενός νέου χρόνου που μπήκε έτσι παιχνιδιάρης. Η καταπράσινη πανοραμική θέα από τα Περα Χωριό των Λειβαδίων - από την βεράντα του ξάδελφου επίσης Γιώργου Μανάλη. Διακρίνονται τα Λειβαδια, η Μεσαριά, το Υψηλού και οι Στραπουριές (φωτ. Εν Άνδρω).  

Διαμ. Μπασαντής