Εν Άνδρω

Ο φίλος και αναγνώστης Γιώργος, άνθρωπος συμβατικός γενικά και καλοκαιρινός κάτοικος Στενιών ειδικά, αποφάσισε να κάνει μια αντισυμβατική εκδρομή σε μη οργανωμένη παραλία, από αυτές που λατρεύουν οι "οικολογούντες" και οι εξοργιζόμενοι κατά των οργανωμένων παραλιών. Σκέφτηκε: "τώρα που ο Ζόργκος έγινε επισκέψιμος από πολλούς και κάποιοι ήδη ζητούν απαγορεύσεις προσπέλασης δεν πάω εγώ ο συμβατικός σε μια αντισυμβατική παραλία ντάλα καλοκαίρι, Αύγουστο με ζέστη σε μια πλήρως ανοργάνωτη κι ανεξερεύνητη από το πλήθος παραλία..." Και πήγε στις Κρεμμύδες, στο Κόρθι!... 

 

Έτσι είναι ο Γιώργος: ή του ύψους ή του βάθους! Πήρε και την παρέα του (4 άτομα) μπήκε στο 4χ4 του (τζιπ) πέρασε τον Όρμο και σε 8 χιλιόμετρα απόσταση βγήκε στην παραλία που ονειρεύονται οικολογούντες, περιβαλλοντολόγουντες, απομονωτιστές, περιπατητές των απάτητων μονοπατιών και λάτρεις των μακρισμένων παραλιών και των γαλάζιων πόντων. Είναι αλήθεια πως ένα μέρος κάποιων χιλιομέτρων της διαδρομής χρειάζεται 4χ4. Δεν είναι για συμβατικά αυτοκίνητα.

Αλλά ο συμβατικός και μη οικολογών Γιώργος, όπως άλλωστε οι περισσότεροι ευκατάστατοι, οικολογούντες, περιβαλλοντολόγουντες, απομονωτιστές κλπ, έχει κι αυτός τζιπ. Κι αυτός όπως κι αυτοί ταξιδεύει με το τζιπ του μερικές φορές σε απάτητες παραλίες... Έφτασε μετά 8 χιλιόμετρα χωματόδρομο - ντάλα μεσημέρι στην κορύφωση του Αυγούστου - στις Κρεμμύδες σκεπτόμενος πως ο Ζόργκος είχε 1.500 την περασμένη Κυριακή να μην έχουν και οι Κρεμμύδες 100-150 που λατρεύουν τις απάτητες παραλίες. Άλλωστε ο μακρινός και βορεινός Ζόργκος έχει 5 χιλιόμετρα χωματόδρομο, οι μακρινές και μοναχικές Κρεμμύδες τέτοιες μέρες να μην έχουν 100-150. 

Η υπόθεση του αποδείχθηκε πανηγυρικά λάθος. Στην παντελώς έρημη αυγουστιάτικη παραλία ήταν οι 4 που επέβαιναν στο τζιπ του!!! Έβγαλε ομπρέλα (!), έστρωσε πετσέτες, κι έριξε μερικές βουτιές. Άντεξε τη ζέστη και την ερημία κάπου μια ώρα και μετά επιστροφή στον πολιτισμό! Στον Όρμο για φαγητό. Έφτασαν ξέπνοοί  από την ζέστη, τον ήλιο και την ερημία. Κι απορώντες πως και γιατί τόσοι λάτρεις των ερήμων παραλιών δεν σκέφτηκαν αυγουστιάτικα τις Κρεμμύδες. Πως τόσοι γράφουν και δοξάζουν τον μακρινό και μοναχικό Ζόργκο μιας άλλης εποχής της μακρινής νιότης τους και δεν κάνουν μια εκδρομή να τον θυμηθούν στις σημερινές Κρεμμύδες που έχουν ακριβώς την ίδια παραλία...

Έβγαλε μια φωτογραφία προς το μόνο μέρος (βόρεια της ερημικής παραλίας) πάνω στα βουνά που υπήρχε η μόνη ανθρώπινη αναφορά: Οι 5 ανεμογεννήτριες στο ορεινό Φραγκάκι. Ήταν ένα από τα ελάχιστα σημεία της Άνδρου που φαίνονταν. Υπέθεσε πως οι λίγοι που είναι κατά των ανεμογεννητριών δεν θα πήγαν γιατί δεν τις θέλουν και τους ενοχλούν. Όμως αναρωτήθηκε που είναι οι άλλοι που αποζητούν ερημία, μοναξιά, παραλία χωρίς νερό κι οργάνωση, παραλία χωρίς ίσκιο και ανθρώπινο ίχνος. Δεν βρήκε απάντηση. Έμεινε με την απορία. Τόσοι διαμαρτύρονται μα στο τέλος δεν πάνε. Πάνε σε πιο μοδάτα μέρη. Στα Άχλα που είναι 16 χιλιόμετρα χωματόδρομος ή στον μακρινό Ζόργκο που είναι 5 χιλιόμετρα να βρουν κόσμο. Και μετά... να διαμαρτυρηθούν για τις μνήμες τους...

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"