Η 5η Λευκή Νύχτα που γιορτάζεται στην Άνδρο. Ξεκίνησε το 2014. Ήταν μια ιδέα του νέου τότε δημάρχου, που θεώρησε πως με τον θεσμό αυτό (που είχε εξαπλωθεί σε πολλές πόλεις του εξωτερικού και είχε έρθει και στην Ελλάδα) θα μπορούσε να φέρει τους Ανδριώτες της Αθήνας για ένα χειμωνιάτικο Σαββατοκύριακο στην Άνδρο. Για να γιορτάσουν και στην Άνδρο. Φιλοδοξία ομολογημένη να γίνει η Άνδρος και "χειμερινός προορισμός". Φωτογραφία από τη χτεσινή Λευκή Νύχτα στην Χώρα. Το δέντρο που άναψε τα λαμπάκια του έδωσε μια χαρούμενη νότα στην πλατεία Γηροκομείου...  

Και νέο σημερινό μήνυμα του Κωνσταντίνου Τομαρά. "Καλημέρα. Τώρα μπήκα με το πυροσβεστικό στο καράβι. Ήταν δύσκολα να βγάλω φωτογραφίες. Μέσα στο καράβι έβγαλα αυτή με το πανό. Το ζήτησε η ΑΝΕΚ επειδή ήταν δωρεάν το εισιτήριο πρόσφορα τής εταιρείας, ήθελαν μια φωτογραφία με το πανό." Το Εν Άνδρω δημοσιεύει την φωτογραφία ευχαριστώντας και αυτό δημόσια την ΑΝΕΚ για την προσφορά της στον ΣΕΔΑ και στην Άνδρο.

Στα όρια της δεκαετίας του 1980. Η γραμμή ίδια, τα πλοία και τα λιμάνια διαφορετικά. Μια εποχή στο τέλος του ασπρόμαυρου και στις αρχές του έγχρωμου φιλμ των αναμνήσεων μας...

Τέσσερις Άγιοι Νικόλαοι γιόρτασαν σήμερα σε όλη την Άνδρο. Ένας σε κάθε κεντρικό οικισμό του νησιού. Από το Γαύριο και το Μπατσί μέχρι το Ναυτικό Όμιλο στη Χώρα και στο Κόρθι. Φωτογραφικό στιγμιότυπο από την λιτάνευση του Αγίου Νικολάου στο Νειμποριό μέχρι το λιμάνι της Χώρας.

  Εικονογράφηση από το κυνήγι του Μόμπι Ντικ  (Είναι γνωστό πως σε όλους αρέσουν οι θαλασσινές ιστορίες και ο καφές. Ιδίως όταν πρόκειται για ναυτικές ιστορίες σε άγριες θάλασσες με παράξενους ναυτικούς και εμπόρους που διασχίζουν ωκεανούς. Κάπως έτσι σκέφτηκε η Starbucks και πήρε το όνομα της από τον δεύτερο καπετάνιο του σπουδαίου ναυτικού μυθιστορήματος του Χέρμαν Μελβίλ "Μόμπι Ντικ" και μετά συνέδεσε το σήμα της με ένα αρχαίο σκανδιναβικό ξύλογλυπτο μιας σειρήνας και με τις διαδρομές των εμπορών καφέ στους ωκεανούς. Έφτιαξε έτσι την δική της ιστορία. Γιατί ως γνωστό κάθε τι για να αγαπηθεί χρειάζεται και μια καλή ιστορία. Ιδίως ο καφές που η ιστορία του ιστορία είναι βασισμένη σε μακρινές και εξωτικές διαδρομές - Εν Άνδρω).

 Ο χειμώνας είναι η εποχή των έντονων χρωμάτων, των απότομων φωτοσκιάσεων και των ισχυρών συναισθημάτων. Χειμωνιάτικο Σαββατοκύριακο στην Άνδρο μετά μέρες απουσίας. Στιγμές χρωματιστές στην κρύα γαλήνη, στην ζεστή παρουσία, στις μικρές παρέες. Αλλά και σε μερικά ξεχωριστά γεγονότα που σημάδεψαν τον πρώτο Σαββατοκύριακο του εφετεινού χειμώνα. Ξεκινάμε την περιπλάνηση μας με την εικόνα της χειμωνιάτικης δύσης στο Κάβο Ντόρο... (φωτ. Εν Άνδρω). 

 Κυριακή πρωί 2.12.18 ώρα 09:10 και η Χώρα της Άνδρου ξυπνά με ένα συνεχές σφύριγμα πλοίου. Επί ώρα πολύ το πλοίο "Papayiannis" της εταιρείας Πολέμη πλέει αργά στο ένα μίλι ανοιχτά της Χώρας χαιρετώντας την πατρίδα. Ο ανδριώτης καπετάνιος (ακούσαμε πως είναι από Συνετί) τιμούσε μια παλιά ναυτική παράδοση. Τότε που δεν υπήρχε διαδίκτυο και οι επικοινωνίες ήταν δύσκολες και ένα πέρασμα από την πατρίδα ενός ανδριώτικου ήταν ένα πέρασμα πλοίου από τις ζωές των ανθρώπων όλου του νησιού (φωτ. Εν Άνδρω).

Πάνε πέντε χρόνια από την πρώτη φορά που βρεθήκαμε στην λειτουργία του Αγίου Ανδρέα των Καθολικών της Άνδρου. Ήταν 30 Νοεμβρίου 2013. Το "Εν Άνδρω" είχε ξεκινήσει πειραματικά ήδη ένα μήνα. Μας είχε καλέσει να πάμε και να γράψουμε δύο λόγια ο Γιάννης Δαλέζιος, από τους τελευταίους μιας μακράς διαδρομής των καθολικών της Άνδρου. Στη φωτογραφία στιγμιότυπο από την λειτουργία του Αγίου Ανδρέα που έγινε χθες στον τελευταίο εν λειτουργία καθολικό ναό της Άνδρου στην Χώρα (φωτ. Εν Άνδρω).

 To Blue Star Delos με τρικυμία (φωτ. αρχείου) Πέμπτη 29/11. Ταξιδεύω με απαγορευτικό με το πλοίο-θωρηκτό BLUE STAR DELOS. Με 10 Μποφόρ κι είναι σαν κρουαζιέρα στο Αιγαίο! Κατευθυνόμαστε από Νάξο προς Πειραιά...