Το "θαύμα" του κυπαρισσιού στην κολόνα του τρούλου στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο στο Κόρθι (φωτ. Εν Άνδρω).  Αγαπημένε φίλε, παντοτινέ μου Δήμαρχε. καλό σου ταξίδι Αγαπημένε φίλε, γλυκέ άνθρωπε, παντοτινέ μου Δήμαρχε, στιβαρέ συνομιλητή, πεπαιδευμένε σχολιαστή των πάντων Γιάννη, καλό σου ταξίδι. Άργησα να μάθω νέα σου και άγγελος κακών ο Βασίλης Νίνος με τον οποίο συνομιλήσαμε τηλεφωνικά εν μέσω κοινών αναφιλητών πόνου και ισχυρών αναμνήσεων. Σε γνώρισα το 1988, τότε που πρωτοέφερνα τα παιδιά μου στο Κόρθι και μαζί με τη μάνα μου, το Μιλανακέικο, τη νονά και το νονό μου, τη Ροζίτα και την Ιρέν τους δείχναμε τα μονοπάτια του Όρμου, που πρωτο-περπάτησα κι εγώ όταν ήμουν δέκα χρονών.... Έφυγαν όλοι πια και τελευταίος εσύ, τρυφερέ μου σύντροφε των νυχτερινών μας συζητήσεων, από τους πέντε-δέκα πρώτους που με είχαν συγχαρεί όταν είχα εκλεγεί βουλευτής. Σου χρωστάω ένα προσκήνυμα στους μύλους του γιαλού και στο Καντούνι. Καλό κατευόδιο. Δημήτρης Κωνσταντάρας   Σε ευχαριστώ που με τίμησες με την φιλία σου... Δεν γράφω από υποχρέωση ή γιατί  έτσι είθισται όταν φεύγει κάποιος ιδιαίτερα σημαντικός άνθρωπος. Δεν είναι πρόθεση μου να φτιάξω μια αγιογραφία, αναφερόμενος στις αρετές ή στα χαρίσματα και στην προσφορά στο νησί μας, του Γιάννη Γλυνού. Θέλω μόνο να εκφράσω την αγωνία μου γιατί σιγά-σιγά στερεύει ο τόπος από ανθρώπους με τη μεγαλοσύνη, το ανυστερόβουλο χαμόγελο και τη ζεστή καρδιά του Γιάννη. "Γεια σου παλήκαρε " με προσφωνούσε στις τακτικές συναντήσεις ή συνομιλίες μας, παραμερίζοντας τα προβλήματα υγείας που τον βασάνιζαν, χωρίς ποτέ ενα παράπονο, μιά βαρυγκώμια, σαν έτοιμος από καιρό για τη χαμένη μάχη, σαν το Διγενή στο μαρμαρένιο αλώνι... Πολλές φορές  αναρωτιόμουν πού βρίσκει το κουράγιο και την όρεξη, να εξακολουθεί να σχεδιάζει και να ονειρεύεται έργα, υποδομές και παντός είδους παρεμβάσεις στο νησί και να συζητάμε ατελείωτα, παρέα και με τον αγαπημένο του φίλο και συνεργάτη Ισίδωρο, τί μπορεί να γίνει ώστε να πάρουν σάρκα και οστά, συνθέτοντας και αξιοποιώντας τις γνώσεις και την εμπειρία του εκάστοτε συνομιλητή του.  Κι άλλες φορές πολιτικές αναλύσεις, κοινωνικούς προβληματισμούς, λογοτεχνία. Μια αστείρευτη ποικιλία θεμάτων στα οποία είχε πάντα θέσεις και άποψη που διατύπωνε με παρρησία αλλά και σεβασμό στον συνομιλητή του. Η αδυναμία του όταν πολιτικά ήταν ενεργός και ασκούσε διοίκηση ήταν μια, η υπερβολική του καλοσύνη, η μεγαλοκαρδία και η ανεκτικότητα σ´ αυτούς που δεν άξιζαν και που πρώτοι τον ξέχασαν, μόλις εγκατέλειψε τον δημαρχιακό θώκο. Δυστυχώς δεν ήταν στο χαρακτήρα του το όχι. Δεν ήθελε να κακοκαρδίσει ή να θίξει κανένα. Αναρωτιέμαι αν θα έχω πια λόγο όταν βρίσκομαι στην Άνδρο, να επισκέπτομαι τόσο τακτικά το Κόρθι. Με ποιον να κανείς παρέα; Τι να συζητήσει; Με ποιόν να συζητήσει; Γιάννη σε αποχαιρετώ με ευγνωμοσύνη γιατί με τίμησες με τη φιλία σου. Και πες χαιρετισμούς στον φίλο μας το Νίκο… Γιώργος Γιαννίκος Στενιές Άνδρου  

Έχουν ήδη αρχίσει να καταφθάνουν στην ιστοσελίδα μας ψηφίσματα και αποχαιρετισμοί για τον εκλιπόντα Γιάννη Γλυνό. Στη στήλη αυτή θα προσθέτουμε κάθε νέο ψήφισμα ή ανακοίνωση και θα γίνεται και σχετική ανάρτηση στον τίτλο και α;ντίστοιχη κοινοπόίηση στο f/b του ΕΝ ΑΝΔΡΩ.

Του Διαμαντή Μπασαντή Ο Γιάννης Γλυνός στη Λιθοδομή στο Κόρθι (φωτ. Εν Άνδρω). Αδύνατον να πιστέψω πως ο Γιάννης Γλυνός έφυγε. Αν και τον έβλεπα να φεύγει καιρό τώρα, δεν μπορώ να αποδεχτώ την φυγή του. Πώς να αποδεχτώ πως δεν θα ξανακούσω στο τηλέφωνο εκείνη την βαθιά φωνή να λέει με ζεστό φιλικό ύφος: «ξέρεις…»

Ηλιόλουστο πρωινό 28ης Οκτωβρίου. Η Άνδρος μαζί με την υπόλοιπη Ελλάδα γιόρτασε την μέρα. Παρατάχθηκε. Απέδωσε τιμές. Στην κεντρική πλατεία Γηροκομείου της Χώρας μπροστά στο κτίριο του παλιού δημαρχείου παρατεταγμένα τα σχολεία, τα σώματα ασφαλείας, οι τοπικοί άρχοντες, για την καθιερωμένη τελετή και την παρέλαση (φωτ. Εν Άνδρω).

 Στενιές Άνδρου: η μέρα υπέροχη, η εποχή γλυκύτατη, οι Στενιές καταπράσινες. Στο κτήμα Καμπάνη έχουν χοιροσφάγια και υπάρχει πρόσκληση. Αλλά και πρόκληση. Πρώτη φορά θα παρακολουθήσουμε την όλη διαδικασία από την αρχή. Από την σφαγή μέχρι την κατάληξη του χοίρου σε λουκάνικα! Μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαμε βρεθεί από το δεύτερο ή το τρίτο μέρος της διαδικασίας. Αυτή την φορά θα παρακολουθούσαμε από την πρώτη στιγμή που άρχισε το απόγευμα της προηγουμένης και θα ολοκληρωνόταν με το γεύμα του μεσημεριού της επομένης... (φωτ. Εν Άνδρω). 

Το σχολείο του Γαυρίου (φωτ. Εν Άνδρω). Αγαπητέ κύριε Μπασαντή, Επικοινωνώ μαζί σας γιατί κάτι πολύ σπάνιο - ίσως και μοναδικό - στην Ελλάδα, που  έγινε στο σχολείο μας και μπορείτε να το  δείτε και  στη σελίδα μας: Τα αστεράκια του Γαυρίου Άνδρου.

Του Διαμαντή Μπασαντή  Κάποιος μίλησε μια φορά για ένα "οικολογικό" λιοτρίβι στο Βαρίδι. Έχοντας παρουσιάσει ένα ελαιοτριβείο στην Σταυροπέδα κι ένα στο Απροβάτου ήταν η ώρα να ξεκινήσουμε για το Βαρίδι. Γιατί η Άνδρος που αγαπάμε είναι μια ενιαία και αδιαίρετη. Με αυτή την σκέψη κατά νου μια συννεφιασμένη μέρα του Οκτώβρη τραβήξαμε βόρεια. Πριν τον Αμόλοχο διασταυρωθήκαμε με τον Πέτρο που ρώτησε έκπληκτος: "που πας εδώ πάνω;" "Στο Βαρίδι. Για το λιοτρίβι" απάντησα. Η έκπληξη του διπλασιάστηκε: "Μα έκανες τόσο δρόμο" ξαναρώτησε. "Ταξιδεύω και ανακαλύπτω όλη την Άνδρο φίλε μου. Και μαζί μου την ανακαλύπτουν οι περισσότεροι ανδριώτες που δεν κουνάνε από την περιοχή τους" απάντησα. Και συνέχισα. Στη φωτογραφία εικόνα από το μικρό Βαρίδι, το αγροτικό προπύργιο της Άνδρου... (φωτ. Εν Άνδρω) 

Πήγαμε για να δούμε τι γίνεται στον βιολογικό της Χώρας. Πόσο έχει πρασινίσει ο περιβάλλον χώρος και τι φυτά έστειλε το Επαρχείο για να φυτέψουν τα σχολεία της Χώρας και να μάθουν τα παιδιά και για τον βιολογικό - που απάλλαξε τον Νειμποριό από τα λύμματα. Και πέσαμε πάνω σε... θερμοκήπιο με ντομάτες! Που ήδη έχουν κοκκινίσει και όπου νάναι θα γίνουν!!! Μαζί λοιπόν με τπ πράσινο της πλαγιάς που προχωρά κάναμε κι ένα ρεπορτάζ για τις... βιολογικές ντομάτες του... βιολογικού (φωτ. Εν Άνδρω). Η άνυδρη πλαγιά γύρω από τον βιολογικό της Χώρας Άνδρου ήταν κάτι μεταξύ κυκλαδικού τοπίου και ερημοποιημένου τόπου. Με την δημιουργία του βιολογικού βρέθηκε… νερό! Και λίπασμα!

  Φωτογραφίες του Γ.Π. για το Εν Άνδρω από το πρωινό συμβάν. Μετα τις 8:30, με σχετική καθυστέρηση, κατάφερε να αποπλεύσει για Σύρο σήμερα το πρωί το πλοίο Άρτεμις, που κάνει το ενδοκυκλαδικό δρομολόγιο. Ο λόγος ο ξαφνικός δυνατός αέρας που οι ριπές του, τα ξημερώματα στο Γαύριο, ξεπερνούσαν τα οχτώ μποφόρ! Το Άρτεμις δίπλα στην προβλήτα Πιο συγκεκριμένα, κατά τον απόπλου, κάνοντας την καθιερωμένη μανούβρα προς τα δεξιά για να μαζέψει τις άγκυρες, το πλοίο δυσκολεύτηκε να φύγει από την προβλήτα πλησιάζοντας την στο πίσω δεξί του μέρος. Το πλήρωμα αμέσως έριξε κάβους και το ακινητοποίησε για να αποφευχθεί ζημιά. Έπειτα, με συντονισμένες κινήσεις, το απομάκρυναν. Και απέπλευσε στις 8:35. Έμεινε ο φόβος πως κόντεψε να πάθει ζημιά στην δεξιά πρύμη. (Γαύριο, 25/10/18 - του ανταποκριτή μας Γ.Π.)