Εν Άνδρω

 

Στην φιλόξενη γέφυρα του SuperFerry ανακαλύψαμε κάποιες διαδρομές του Εν Άνδρω στην Τήνο και στις Κυκλάδες. Στη φωτογραφία ο Αντώνης Απέργης από την Τήνο... 

Συνήθως λέμε «το κακό συναπάντημα»! Γιατί όλοι ανησυχούμε για το κακό. Για το καλό… δεν ανησυχεί κανένας! Είναι καλοδεχούμενο. Κι όμως υπάρχει κι αυτό. Και καλό είναι να λέγεται και το… καλό!

Η σκηνή στην φιλόξενη γέφυρα του SuperFerryμε τον καπετάν Τάσο. Πρωινό. Το ταξίδι ήσυχο. Ο Κάβο Ντόρος με λίγο κύμα. Η μέρα συννεφιασμένη. Η γέφυρα άδεια. Πλησιάζουμε Άνδρο.

Ο καπετάν Τάσος γυρίζει και ρωτά πότε θα ξαναπεράσω. Η ασαφής απάντηση τον κάνει και γελά. Γυρνά και λέει: «άμα πας στο νησί δεν γυρνάς!…». Και συνεχίζει: «έτσι είναι το “εν Άνδρω “ κολλάει στην… Άνδρο»!

Ακούει την φράση ένας μοναχικός επιβάτης, που είναι λίγο πιο πέρα και σχολιάζει: «ωραίο site το “εν Άνδρω“ το διαβάζω κάθε μέρα»…  Τον ακούει ο καπετάν Τάσος και του λέει: «αυτός το διαχειρίζεται»… Ο επιβάτης γυρνά και λέει: «μαθαίνω τα νέα του νησιού, αλλά και πράγματα που δεν ήξερα. Με "ταξιδεύει" στην ιστορία, στον πολιτισμό. Από το “εν Άνδρω“ έμαθα για το μοναστήρι της Παναχράντου και τον Ευδόκιμο και θέλω να πάω…».

-       «Μα τι λέτε», ρωτώ. «Από ποιο μέρος της Άνδρου είστε και δεν έχετε πάει στην Πανάχραντο;»

-      «Από την… Τήνο» απαντά!!!

«Από την Τήνο», επαναλαμβάνω κάπως έκπληκτος. «Ήξερα πως μας διαβάζουν μερικοί στην Τήνο. Είχαν στείλει και μηνύματα. Μια φορά είχα και μια πρόσκληση και πήγα ως Εν Άνδρω στην Τήνο! Έχουμε αναγνώστες και στη Σύρο και στην Πάρο και στην Νάξο και στην Σίφνο. Μας έχουν στείλει μηνύματα. Είδα και αναγνώστες από Φολέγανδρο και εντυπωσιάστηκα!! Είναι αλήθεια πως το site με τους έμπειρους συνεργάτες του διεύρυνε την θεματολογία του. Όμως, αν σκεφτείς πως ο εστιασμός μας είναι η Άνδρος και πως οι αναφορές στις Κυκλάδες είναι περιορισμένες είναι πολύ ενδιαφέρον ότι μας παρακολουθείτε καθημερινά εσείς…».

Ο ευγενικός κύριος χαμογέλασε και συστήθηκε: «Με λένε Αντώνη Απέργη. Σας έχω στα αγαπημένα! Κι οι λόγοι είναι δύο: ο πρώτος έχω φίλους ανδριώτες – μια γειτονιά είμαστε – κι έρχομαι μια-δύο φορές τον χρόνο, ο δεύτερος γιατί μαθαίνω ενδιαφέροντα πράγματα. Έχετε πρωτότυπη ύλη. Από εσάς έμαθα για την Μονή Παναχράντου. Βρήκα και το site της Μονής και μου έκανε εντύπωση η τακτική ενημέρωση του με εκκλησιαστικά, αλλά και κοινωνικά θέματα. Τώρα το παρακολουθώ τακτικά. Από εσάς γνώρισα και τον Ευδόκιμο. Στο επόμενο ταξίδι θα πάω να τον γνωρίσω και ζωντανά…»

Στο σημείο αυτό ο καπετάν Τάσος, που είχε ήδη αρχίσει τις μανούβρες για την πρόσδεση του πλοίου, σχολιάζει: «αν δεν κατέβεις εδώ θα σε πάρω μέχρι Μύκονο με το ίδιο εισιτήριο! Και σε αφήνω στον γυρισμό! Κανένα πρόβλημα! Θα κάνουμε και παρέα…»

Βιάστηκα να κατέβω. Αλλά και να ξανανέβω πάλι. Με την κουβέντα και το καλό συναπάντημα είχα ξεχάσει την ταμπλέτα να φορτίζει στην πρίζα. Με το που με ξαναείδαν και οι δύο απόρησαν. Πήρα γελώντας βιαστικός την ταμπλέτα και σχολίασα: «την προηγούμενη φορά που την ξέχασα εδώ μου την έδωσε ο καπετάν Αντώνης στο επόμενο ταξίδι. Τώρα τα κατάφερα καλύτερα. Πρόλαβα και την πήρα…»

Δ. Μπ.