Οι γονείς της Άνδρου διαμαρτύρονται για την κατάργηση της αριστείας
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΧΩΡΑΣ ΑΝΔΡΟΥ
Κύριοι,
Με την παρούσα επιστολή θα θέλαμε να εκφράσουμε ως Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων την ανησυχία μας σχετικά με τη νέα ρύθμιση για τις μαθητικές παρελάσεις του Δημοτικού, η οποία καταργεί το κριτήριο της επίδοσης για την επιλογή́ σημαιοφόρων, παραστατών και υπευθύνων κατάθεσης στεφάνου και εισάγει την κλήρωση ως τρόπο επιλογής. Επίσης στο νέο Προεδρικό Διάταγμα αφαιρέθηκε η εξής πρόβλεψη:
“Ο σημαιοφόρος με τη σημαία του σχολείου και οι παραστάτες παρίστανται στη δοξολογία”.
Ως θεσμός, ο Σύλλογός μας, που πλαισιώνεται από τους γονείς των μαθητών και επιδιώκει να αφουγκράζεται τις ανησυχίες αυτών, αποτελεί δίαυλο αυτών προς την εκπαιδευτική κοινότητα.Οφείλουμε λοιπόν να σας μεταφέρουμε κάποιες από αυτές, που πυροδότησε η εν λόγω ρύθμιση:
« Hζωή του σύγχρονου γονέα είναι γεμάτη προκλήσεις και ανησυχίες.
Είμαστε υποχρεωμένοι να συμβαδίζουμε με την εποχή μας και να αναθρέψουμε τα παιδιά μας παρέχοντάς τους σταθερότητα και μεταδίδοντας διαχρονικές αξίες που θα τα στηρίξουν σε ολόκληρη τη ζωή τους.
Τελικά σημαιοφόρος δεν θα ναι ο καλύτερος μαθητής αλλά ο πιο τυχερός…
Το θέμα της σημαίας είναι μία παράδοση στην εκπαιδευτική κοινότητα και μία επαινετική πράξη για έναν ευγενή ανταγωνισμό μεταξύ μαθητών! Αν είναι λάθος να την κρατά ο καλύτερος μαθητής γιατί να μην είναι λάθος η κλήρωση;
Μέσα απ’ τα χρόνια του σχολείου, τα παιδιά μας αποκτούν γνώσεις, αναπτύσσουν κοινωνικές δεξιότητες , αποκτούν εμπειρίες ,ηθικές αρχές και αξίες……. που θα αποτελέσουν τις βάσεις για σπουδές αλλά και ισορροπημένες συναισθηματικές, κοινωνικές και επαγγελματικές σχέσεις.
Σκοπός του άριστου μαθητή σε αυτές τις ηλικίες δεν είναι η σημαία σαν έμβλημα , αφού τους συμβολισμούς που αποπνέει θα τους κατακτήσει (ή όχι) κανείς στη ζωή του. Οι σημαιοφόροι στις παρελάσεις είναι ταυτισμένοι με την αριστεία και την πρόοδο και η σημαία είναι η επιβράβευση της πολιτείας, του σχολείου και των δασκάλων στον άριστο μαθητή, είναι η ισορροπία της στέρησης άλλων παιδικών δραστηριοτήτων προκειμένου να γίνει κανείς άριστος, είναι το κίνητρο για τους λοιπούς μαθητές να γίνουν αποδοτικότεροι, είναι η υπερηφάνεια και η τιμή που βιώνει όποιος τη φέρει
Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς σαν γονείς όταν το παραπάνω έρχεται σε σύγκρουση με αξίες και δεδομένα που μας γαλούχησαν;
Να πείσουμε τα παιδιά μας ότι ………
…….δεν υπάρχει υγιής ανταγωνισμός;
…….δεν χρειάζεται προσπάθεια και προσωπικός αγώνας για την επιτυχία, αλλά τύχη ;
……η σημαία σαν έμβλημα δεν συνοψίζει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της χώρας ;
Να επιβραβεύσουμε την εργατικότητα των παιδιών μας με υλικά και κληρώσεις που συμβαδίζουν με την σημερινή κοινωνία και όχι με επαίνους που βασίζονται σε αξίες όπως η ελευθερία , η ισότητα , η δικαιοσύνη, η ειρήνη;
Να σταματήσουμε να θαυμάζουμε τα παιδιά μας κατά τις μαθητικές παρελάσεις ;
Ας δούμε την μαθητική παρέλαση και την απόδοση της σημαίας στον άριστο μαθητή σαν ‘’συμβολικές’’ κινήσεις που το να επιβραβεύουμε τους άριστους μαθητές επιλέγοντάς τους ως σημαιοφόρους δεν σημαίνει ότι απαξιώνουμε τους υπόλοιπους. Αλλά το να φτάνουμε σήμερα στην απόρριψή τους παρερμηνεύοντας το πραγματικό περιεχόμενο της λέξης ισότητας προκαλεί μεγάλη ανησυχία και ανασφάλεια σε μας τους γονείς……..»
Όλα τα παραπάνω είναι σκέψεις και προβληματισμοί που αφουγκραστήκαμε σε μια πολύ μικρή κοινωνία μιας Χώρας, ενός νησιού των Κυκλάδων, που θέλουμε όμως να φθάσουν πιο ψηλά, πιο κεντρικά, ίσως στη διαδρομή συναντήσουν και άλλες ανάλογες, και γιατί όχι να βάλουν σε περισυλλογή όλους αυτούς που επεξεργάζονται το εκπαιδευτικό σύστημα της ελληνικής κοινωνίας μας.
Το χρωστάμε στα παιδιά μας!
ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ: ΣΟΥΛΙΩΤΗ ΕΙΡΗΝΗ, ΖΑΝΝΑΚΗ ΑΝΔΡΙΑΝΝΗ, ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ, ΜΑΥΡΙΚΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ, ΜΑΝΔΑΡΑΚΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ, ΜΠΛΑΝΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΚΟΛΥΔΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ