ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΝΑΣΙΑΣ ΘΕΟΛΟΓΟΥ Με ανάρτηση ενός ποιήματος του Λορέτζου Μαβίλη η Νάσια Θεολόγου αποχαιρετά τον σύντροφο της ζωής της Νίκο Θεολόγου.  Στο Νίκο μου Λήθη Καλότυχοι οι νεκροί, που λησμονάνετην πίκρια της ζωής. Όντας βυθίσειο ήλιος και το σούρουπο ακλουθήσει,μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και να 'ναι! Τέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνεστης Λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση·μα βούρκος το νεράκι θα μαυρίσει,α στάξει γι' αυτές δάκρυ, όθε αγαπάνε. Κι αν πιουν θολό νερό, ξαναθυμούνται,διαβαίνοντας λιβάδι' απ' ασφοδίλι,πόνους παλιούς, που μέσα τους κοιμούνται. Α δεν μπορείς παρά να κλαις το δείλι,τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν·θέλουν – μα δε βολεί να λησμονήσουν. Λορέτζος Μαβίλης, Τα ποιήματα. - Το ποίημα είναι σονέτο και δημοσιεύτηκε το 1899. O Μαβίλης καλοτυχίζει τους νεκρούς, γιατί έχουν πιει το νερό της λησμονιάς και δε θυμούνται τα βάσανα της επίγειας ζωής, ενώ τους συγκρίνει με τους ζωντανούς που υποφέρουν, επειδή δεν μπορούν να λησμονήσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα. ΓΙΑΝΝΑ ΘΕΟΛΟΓΟΥ Κανείς δεν διαλέγει αν και πότε θα φύγει- είναι η μόνη μάχη που δεν κερδίζεται. Διαλέγει όμως το πώς: όρθιος, με το κεφάλι ψηλά, μετά από μάχη λυσσασμένη... Στο καλό μπαμπά μου, δεν έπαψες ούτε θα πάψεις να είσαι δίπλα μας...  Το παλληκάρι που `πεσε με ορθή την κεφαλή του δεν το σκεπάζει η γης ογρή σκουλήκι δεν τ’ αγγίζει Φτερό στη ράχη του ο σταυρός κι όλο χυμάει τ’ αψήλου και σμίγει τους τρανούς αϊτούς και τους χρυσούς αγγέλους. Επιτύμβιο- Γιάννης Ρίτσος   Από παλαιότερο δημοτικό συμβούλιο ο Ν. Θεολόγου με συνεργάτες του (φωτ. Εν Άνδρω). Ωσεί παρών Κάτι μου λέει ότι από μια γωνίτσα παρατηρεί τον θρίαμβό του στην μικρή μας κοινωνία. Δεν υπήρξε Δήμαρχος κι όμως οι πάντες γνωρίζαμε ότι για τουλάχιστον τρεις θητείες διοικούσε, δεν ήταν ο μοναδικός γιατρός κι όμως στα πολύ μεγάλα ζόρια όλοι σε αυτόν απευθυνόταν, κατάφερε όπως ο ίδιος διαχώριζε την πολιτική από την ιατρική του υπόσταση να κάνουν το ίδιο και οι ασθενείς - όχι ψηφοφόροι του. Σήμερα οι πάντες του αναγνωρίζουμε την κυριαρχία και δεν είναι μικρό πράγμα αυτό αφού όσο φανατικούς φίλους είχε άλλο τόσο είχε σοβαρές αντιπαλότητες με σημαντική μερίδα Ανδριωτών. Το ισοζύγιο όπως όλα δείχνουν είναι θετικό γι΄αυτό όλοι μετά το σοκ της δυσάρεστης είδησης (δεν μας είχε συνηθήσει να μην τα καταφέρνει ακόμα και σ' αυτόν τον άγριο αγώνα) ο προβληματισμός για την επαύριο των χώρων που σημάδεψε με την δράση του είναι διάχυτος. Ο τελικός θρίαμβος του ανθρώπου... Ανώνυμος στο «Εν Άνδρω» ΔΗΜΟΣ ΑΝΔΡΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ  ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝ-ΘΕΟΛΟΓΟΥ Με αφορμή την αναγγελία του θανάτου του Νικολάου Καπετάν–Θεολόγου, ο Δήμαρχος Άνδρου Θεοδόσιος Σουσούδης και το Δημοτικό Συμβούλιο Άνδρου σε έκτακτη συνεδρίαση σήμερα Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016 και ώρα 13:00 αποφάσισαν ομόφωνα: Εκφράζουν τη βαθιά τους οδύνη και θλίψη για το θάνατο του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝ-ΘΕΟΛΟΓΟΥ Ενός ανθρώπου τόσο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, πρώην Αντιδημάρχου Άνδρου, Προέδρου Δημοτικού Συμβουλίου και Επικεφαλής της Μείζονος Μειοψηφίας Δήμου Άνδρου, όσο και Επιστήμονα Ιατρού που από τη θέση του στο Κέντρο Υγείας Άνδρου βοήθησε στον τομέα της υγείας επί πολλές δεκαετίες την Άνδρο.   Εγκρίνουν την έκδοση του παρόντος ψηφίσματος : Να εκφράσει τα ειλικρινή συλλυπητήρια στους συγγενείς του εκλιπόντος. Το Δημοτικό  Συμβούλιο  να παραστεί στην νεκρώσιμη ακολουθία Να κατατεθεί στεφάνι στη σορό του. Να διατεθεί στη μνήμη του ποσό 1.000€ στο Κέντρο Υγείας Άνδρου για την κάλυψη αναγκών του. Το παρόν ψήφισμα να δημοσιευτεί στον τοπικό τύπο και να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Δήμου. Αιωνία του η Μνήμη Ο Δήμαρχος Άνδρου Θεοδόσιος Σουσούδης Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Ελευθέριος Μπάλλας Τα μέλη του Δ.Σ. Δήμου Άνδρου Συλλυπητήρια ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΚΥΚΛΑΔΩΝ για το θάνατο του Νίκου Θεολόγου Η Περιφερειακη Ενότητα Κυκλάδων και ιδιαίτερα η κοινωνία της Άνδρου αποχαιρετουν ένα άξιο μέλος τους, μια εξαίρετη προσωπικότητα, έναν αυτοδιοικητικό ιδιαίτερα δυναμικό, έναν διακεκριμένο επιστήμονα που υπηρέτησε το δημόσιο συμφέρον με σθένος, με εντιμότητα, ανιδιοτέλεια, σεμνότητα, υπευθυνότητα, αξιοπρέπεια και συνέπεια, κερδίζοντας τον σεβασμό όλων. Ο Νίκος έδωσε "μάχες" αφήνοντας σημαντικές παρακαταθήκες. Ας είναι ελαφρυ το χωμα που θα τον σκεπάσει. Kαλή ανάπαυση να έχει η ψυχή του και εκ Θεου παρηγοριά οι οικείοι του. Γιώργος Λεονταρίτης Aντίο στο Νίκο Θεολόγου από τον Έπαρχο Άνδρου Δημητρη Λοτσάρη Στην κοπή της πίτας του Επαρχείου το 2015 Πάντα δούλευες για το υπέρτατο κοινό καλό του τόπου που τόσο αγάπησες και τίμησες . Την Άνδρο μας !!! Ο διττός σου ρόλος ως αυτοδιοικητικού και γιατρού στην κοινωνία μας υπήρξε δημιουργικός. Ουσιαστικός, πρωτοπόρος, ρομαντικός, οργανωτικός και ευαίσθητος!!! Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝ ΘΕΟΛΟΓΟΥ, ο ακούραστος γιατρός και αυτοδιοικητικός ξεκουράστηκε τελειώνοντας μαχόμενος όπως πάντα έκανε!!! Σ’ ευχαριστούμε για όλα ΓΙΑΤΡΕ. Το πάθος σου για δημιουργία και η εργατικότητα σου θα  μας εμπνέει!!! Δημήτριος Λοτσάρης, Έπαρχος Άνδρου Για τον Νίκο Θεολόγου της Άνδρου και της αυτοδιοίκησης Με βαθειά συγκίνηση άκουσα πριν λίγο για τον χαμό του Νίκου Θεολόγου. Του Νίκου με τον οποίο ποτέ δεν βρεθήκαμε στο ίδιο πολιτικό μετερίζι. Οφείλω, όμως, να αναγνωρίσω ότι με πάθος υπηρέτησε την Τοπική Αυτοδιοίκηση του Νησιού τις τελευταίες 2 δεκαετίες. Μπορεί να διαφωνούσε κανείς με τις  απόψεις του, όμως πάντα αναγνώριζε πως είχε απέναντί του έναν παθιασμένο άνθρωπο, που υπερασπίζονταν τις θέσεις του με πολιτικά επιχειρήματα, έχοντας πάντα καταφέρει να διαχωρίσει τις πολιτικές από τις επαγγελματικές και τις προσωπικές του σχέσεις. Τα τελευταία 2,5 χρόνια ως επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης προσπάθησε με μεστό πολιτικό λόγο – πέρα από παρατάξεις - να συμβάλει αποφασιστικά στην επίλυση των τεράστιων προβλημάτων του Νησιού μας. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι από σήμερα φτωχότερη. Στην οικογένεια του εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια. Θα τον θυμόμαστε πάντα. Κυριάκος Θωμάς ΑΝΔΡΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Ένας μεγάλος Έλληνας έφυγε από τα εγκόσμια για την αθανασία. Με απέραντη ευγνωμοσύνη αποχαιρετά η Ανδριακή Ενότητα τον Επικεφαλής Σύμβουλό της στο Δημοτικό Συμβούλιο Άνδρου, τιμώντας τον Άνθρωπο, τον Επιστήμονα, τον Αυτοδιοικητικό πολίτη που έδωσε απόλυτα την αγάπη του στους Ανδριώτες για 30 και πλέον χρόνια. Η απώλειά του δεν αναπληρώνεται στον ανθρωπιστή ιατρό και ικανότατο στέλεχος της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η αναγνώριση του πολύπλευρου έργου του και της προσφοράς του ακόμα και από τους μέχρι πρόσφατα υβριστές μας είναι η καταλληλότερη συνθήκη, να γίνει η μνήμη του αιώνια και βάση για τους σύγχρονους και τις επόμενες γενιές ανδριωτών ώστε να μην επαναλάβουν τα λάθη του διχασμού τους και της εξαιτίας του διχασμού διαρκούς οπισθοδρόμησης του νησιού μαq. ΙΩΑΝΝΗΣ Α. ΜΑΛΤΑΜΠΕΣ In memoriam...    Οι παραπάνω φωτογραφίες με τον Νίκο Θεολόγου είναι από τη γλυκιά διετία του αγροτικού μου 1991-1992 - Φαίδων Βασιλειάδης "Έφυγε" ο γιατρός Νίκος Θεολόγου. Ο γιατρός που υπηρέτησε για πολλά χρόνια την Άνδρο και τους Ανδριώτες.Μυτιληνιός στη καταγωγή, που ερωτεύτηκε το νησί και το παντρεύτηκε μεταφορικά και κυριολεκτικά! Είχα την τύχη και την τιμή να συνεργαστώ μαζί του, όταν έκανα το αγροτικό μου (1991-1992) στην Άνδρο. Υπήρξε για μένα και για όλα τα παιδιά (τους αγροτικούς) αρωγός, συμπαραστάτης και φίλος. Παρ'όλες τις πολιτικές μας διαφορές, η συνεργασία μας υπήρξε πάντα άψογη. Όπως είπε κι ο Diamantis Bassantis, ο Νίκος ποτέ δεν μπέρδεψε την πολιτική με την προσφορά στον άνθρωπο. Οι Ανδριώτες νοιώθουν ήδη, πολύ έντονα την απουσία του. Αιωνία σου η μνήμη Νίκο! Φαίδων Βασιλειάδης, Ιατρός ΛΑΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΑΝΔΡΟΥ Φίλε καλέ και συμπαραστάτη της καθημερινής ζωής σχεδόν όλων, όσων ζούμε στο νησί, συνοδοιπόρε με άλλους στην πολιτική πορεία, σύντροφε για όσους από εμάς προσπαθήσαμε μέσα από το Θέατρο να δώσουμε στον τόπο μας αυτό το κάτι άλλο στο χώρο του πολιτισμού, θα είσαι πάντα μαζί μας. Και μ’ αυτούς, που με τον Αφανή Ναύτη ξεκίνησαν, και με το Θ.Ο.Α. όσοι συνυπήρξαμε και με τη Λαϊκή Σκηνή, που επίσης ήσουν πάντα κοντά μας, ακόμα και σε πρόβες, επικροτώντας την προσπάθεια και βοηθώντας για την ενότητα στο χώρο των θεατρικών μας σχημάτων. Σε χαιρετούμε και σε βεβαιώνουμε ότι για Ανθρώπους σαν και σένα η αυλαία δεν πέφτει ποτέ. Καλό σου κατευόδιο.                                                                ΨΗΦΙΣΜΑ Σήμερα το πρωί ο Θεατρικός Όμιλος Άνδρου έχασε έναν αγαπημένο του άνθρωπο. Ο Νίκος θα είναι για πάντα στη μνήμη μας ένας πρωτεργάτης του πολιτισμού στο νησί μας. Ιδρυτικό μέλος του πρώτου θεατρικού σχήματος με την προσωνυμία ''ΑΦΑΝΗΣ ΝΑΥΤΗΣ'', από το 1983 μέχρι σήμερα προσέφερε στο χώρο όσα μπορούσε, όπως μπορούσε, με όποια ιδιότητα και αν είχε. Το Δ.Σ του συλλόγου συνεδρίασε έκτακτα και αποφάσισε: 1.Να παραστεί σύσσωμο στην νεκρώσιμη ακολουθία . 2.Να διαβαστεί το ψήφισμα στην εκκλησία. 3.Αντί στεφάνου να δοθεί ένα ποσό για φιλανθρωπικό σκοπό. 4.Να δημοσιευθεί το ψήφισμα στον ηλεκτρονικό και έντυπο. ΤΟ Δ.Σ του Θ.Ο.Α   O σύλλογος ΑΓΙΑ ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ εκφράζει τα συλλυπητήρια του... Ο Πρόεδρος Γ.ΚΟΝΤΟΣ και το ΔΣ του συλλόγου ενοικιαζομένων δωματίων -διαμερισμάτων Η ΑΓΙΑ ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ εκφράζουν την βαθιά τους θλίψη για τον θάνατο του Ν. Θεολόγου ενός ανθρώπου που επί χρόνια πρόσφερε στον σύλλογο μας. Πνεύμα ανήσυχο και δημιουργικό, για αρκετά χρόνια στο ΔΣ,  άφησε σημαντικό έργο. Η διάθεση προσφοράς στον τόπο μας θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στην μνήμη μας. Ευχόμαστε ο Θεός να αναπαύσει την ψύχη του και να δίνει δύναμη στην οικογένεια του. Μετά από έκτακτη συνεδρίαση του ΔΣ αποφασίστηκε εις μνήμη του εκλιπόντος να αποσταλεί στεφάνι και να παραστεί σύσσωμο  το ΔΣ στο τελευταίο αντίο.  Στέρνο αντίο από την Λέσβο στο Νικόλα Θεολόγου Φαίδων Βασιλειάδης, Γιάννης Γλυνός, Νίκος Θεολόγου σε παλαιότερη γιορτή στην Άνδρο (φωτ. Φ, Βασιλειάδης). (Λάβαμε την παρακάτω δημοσίευση από την εφημερίδα "Εμπρός" με την οποία οι Μυτιλινιοί αποχαιρετούν τον Νίκο Θεολόγου και την αναδημοσιεύουμε - Εν Άνδρω). Ας κράταγες λίγο ρε Νικόλα. Μας το είχες υποσχεθεί, στο τελευταίο τηλεφώνημα απ’ το Νοσοκομείο πριν 10 μέρες: «Θα τα καταφέρω κι αυτή τη φορά και θ’ ανταμώσουμε γρήγορα να πούμε τα δικά μας…».Έλα όμως, που δεν άντεξες ρε Νικόλα …το έβδομο ή όγδοο χειρουργείο… Και μας άφησες χρονιάρες μέρες. Το πάλεψες όμως σα θηρίο. Επί 6-7 χρόνια. Από χειρουργείο σε χειρουργείο. Γιατί έτσι ήσουν πάντα. Ένας μεγάλος μαχητής, που δεν το έβαζε κάτω με τίποτα. Από τα μαθητικά χρόνια στην Αγία Παρασκευή και στο Γυμνάσιο Καλλονής. Μαζί κάθε μέρα 16 χιλιόμετρα με το ποδήλατο, με βροχή και κρύο, μέχρι την αποφοίτηση απ’ το Γυμνάσιο. Στα 1971-72. Στη συνέχεια στην Αθήνα, σε μια υπόγεια γκαρσονιέρα στου Ζωγράφου, δουλεύοντας ένα χρόνο στην οικοδομή, και κάνοντας φροντιστήρια ταυτόχρονα, για να τα καταφέρεις στις Πανελλήνιες εξετάσεις. Εισαγωγή στην Ιατρική Αθηνών κι εγώ στη Νομική, το 1972. Κρατώ ακόμα τη φωτογραφία μας, τη μέρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων… Στα δύσκολα χρόνια της Δικτατορίας. Και σαν ανήσυχο πνεύμα και γνήσιος αγωνιστής της Δημοκρατίας, μπήκαμε μαζί στον αντιδικτατορικό αγώνα. Ταράτσα της Νομικής, Πολυτεχνείο 1973, και στη συνέχεια στο φοιτητικό κίνημα της μεταπολίτευσης. Στο φοιτητικό Σύλλογο της Σχολής και από τα πρώτα μέλη της Λεσβιακής Ένωσης Σπουδαστών. Εκεί όπου οι συντοπίτες Λέσβιοι σπουδαστές σε ανέδειξαν Πρόεδρο στο Δ.Σ.. Του συλλόγου με την εξαιρετική σπουδαστική και κοινωνική δραστηριότητα. Εκεί που «δενότανε τ’ ατσάλι» και που τόσες δυνατές φιλίες και δεσμοί δημιουργήθηκαν ανάμεσα στους συντοπίτες φοιτητές. Πόσοι και πόσοι Μυτιληνιοί φοιτητές, δεν πέρασαν απ’ το φοιτητικό διαμέρισμα του Νικόλα, εκεί στον Άγιο Γεράσιμο στα Ιλίσια. Με τις αξέχαστες συναθροίσεις. Συνδικαλιστικές, κομματικές, αλλά και παρέες για ουζοποσία, κάθε φορά που η μανούλα σου, η Ραλλούδα, έστελνε τα δέματα με τα καλούδια απ’ το χωριό. Μαζί και η αξέχαστη αδελφούλα σου, η Ελένη, που με απαράμιλλη φροντίδα και καλοσύνη, φρόντιζε να μη μας λείψει τίποτα στο φοιτητικό τραπέζι. Στρατευμένος στην Αριστερά, αλώνισες ως φοιτητής, όλα τα νησιά, καθοδηγητής της ΚΝΕ στο Νότιο Αιγαίο. Κυκλαδονήσια, Σάμο, Ικαριά… Άλλο μεγάλο σχολειό κι αυτό, που άφησες κι εκεί το στίγμα σου. Όμως παράλληλα έτρεχαν και οι σπουδές, μέχρι που ήρθε το πτυχίο της Ιατρικής Σχολής Αθηνών. Και η αγαπημένη συντρόφισσα της ζωής σου, η Νάσια, σε έφερε γιατρό στο νησί της Άνδρου. Εκεί που έμελλε να στεριώσεις για την υπόλοιπη ζωή σου. Την οικογενειακή, την επιστημονική, την κοινωνική. Με ατέλειωτη προσφορά σε όλους τους τομείς. Ο αγαπημένος γιατρός του νησιού. Όποιον κάτοικο της Άνδρου κι αν συναντούσες στην Αθήνα και του έλεγες πως εκεί έχεις έναν καλό σου φίλο Μυτιληνιό, δεν υπήρχε περίπτωση να μη σου πει αμέσως:«Το Νικόλα το γιατρό θα εννοείς!». Κι αμέσως ν’ ακολουθούν τα παινέματα για την ανθρωπιά και την κοινωνική προσφορά του Νικόλα. Που έκαναν κι εσένα να περηφανεύεσαι για τον καλό σου φίλο. Αυτή την κοινωνική προσφορά και ανθρωπιά, που εκτίμησαν με τον καλύτερο τρόπο οι Ανδριώτες και τον εξέλεξαν τόσες τετραετίες στο Δημοτικό Συμβούλιο της Άνδρου. Πλειοψηφών Δημοτικός Σύμβουλος, Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου της Άνδρου, χρόνια αρκετά και με προσφορά αξιοζήλευτη στα δημοτικά και κοινωνικά πράγματα της Άνδρου. Εκεί που η φιλόξενη γη του νησιού, έμελλε Νικόλα να γίνει η τελευταία σου κατοικία… 28 του Δεκέμβρη 2016, στα 63 χρόνια σου… Στον τελευταίο χαιρετισμό, συγχώρεσέ μας ρε Νικόλα, κι εμένα και τους πολλούς σου φίλους, συγχωριανούς, συναγωνιστές, συντρόφους απ’ τη Λέσβο, που δεν θα μπορέσουμε να βρεθούμε εκεί, για να σου πούμε το στερνό αντίο. Οι φουρτουνιασμένες θάλασσες και οι δύσκολες μέρες στέκονται εμπόδιο ανάμεσά μας. Όμως απ’ τις καρδιές μας και τη μνήμη μας, δεν πρόκειται να φύγεις ποτέ. Θα σε θυμόμαστε για πάντα ρε Νικόλα. Καλό σου ταξίδι και καλό κουράγιο στη συντρόφισσα της ζωής σου, τη Νάσια, και στα τέσσερα αξιαγάπητα παιδιά σου. Τη Γιάννα, την Έφη, την Ισμήνη και το Στρατή. Που θα είναι όλοι τους περήφανοι για σένα. Όπως κι εμείς, που σε είχαμε φίλο κι αδελφό και σύντροφο. Α.Κ.

Του Διαμαντή Μπασαντή Το μισοβουλιαγμένο πλοίο στον Καμπανό με το ρυμουλκό δίπλα του. Πίσω μακριά πλησιάζει αργά και δεύτερο ρυμουλκό (φωτ. Εν Άνδρω). Το πλοίο Cabrera καρφώθηκε και μισο-βυθίστηκε ξημερώματα παραμονής Χριστουγέννων του 2016 στις άγριες ακτές της βόρειας Άνδρου κοντά στο βορειότερο ακρωτήρι του νησιού τον Καμπανό. Δύο μέρες μετά, την Δευτέρα των Χριστουγέννων, ξεκινήσαμε να φτάσουμε στον Καμπανό να δούμε τι συνέβη και να έχουμε εικόνα της κατάστασης. 

Διακρίνεται το σημείο που το πλοίο είχε προσαράξει στην περιοχή του Καμπανού (δορυφορική λήψη από το Marine Traffic) Το φορτηγό πλοίο Cabrera, σημαίας Αντίγκουας, σήμερα το πρωί στις 05:30 προσάραξε και βούλιαξε στην περιοχή του βόρειου ακρωτήριου της Άνδρου, τον Καμπανό. Το πλοίο ήταν φορτηγό 5.553 τόνων και μήκους 100 μέτρων και είχε πλήρωμα 9 άτομα. Και τα 9 άτομα διασώθηκαν από δύο ελικόπτερα του πολεμικού ναυτικού και πηγαίνουν Αθήνα. Οι ναυαγοί περισυλλέγησαν από την θάλασσα και τα βράχια της Άνδρου.   Βίντεο του πολεμικού ναυτικού από την διάσωση των ναυτικών και την βύθιση του πλοίου στα βράχια της Άνδρου. Το πλοίο μετέφερε σιδηρομετάλλευμα. Τα έννεα μέλη του πληρώματος ήταν Ουκρανοί και Φιλιππινέζοι. Είχε 20 τόνους καύσιμα (πετρέλαιο) που μάλλον χύθηκε στην θάλασσα. Προηγούμενη φωτογραφία του πλοίου που προσάραξε και βούλιαξε στην περιοχή του Καμπανού (από το Marine Traffic). Το πλοίο προσάραξε πήρε 45 μοίρες κλίση και υπήρξε εισροή υδάτων στο σκάφος. Τελικά το πλοίο βούλιαξε. Στην επιφάνεια έχει απομείνει μόνο το κομοθέσιο της πρύμης. Τα μέλη του πληρώματος έπεσαν στη θάλασσα και βγήκαν στα βράχια της Άνδρου κοντά στον Καμπανό όπως φαίνεται και από το σημείο προσάραξης στο Marine Traffic. Από τα τελευταία στίγματα του πλοίου λίγο έξω από την Άνδρο (από το Marine Traffic).  Πρώτη υπηρεσία που κινητοποιήθηκε ήταν το λιμεναρχείο που ειδοποίησε το πολεμικό ναυτικό, την Πολιτική Προστασία του Δήμου Άνδρου και την πυροσβεστική Άνδρου. Το ελικοδρόμιο της Χώρας σήμερα το πρωί κατάφωτο (stand by) και οι υπεύθυνοι (οδηγός και υπεύθυνος ΠΠ) από τις 05:30 σήμερα (24/12) περίμεναν τα ελικόπτερα  Τελικά γύρω στις 08:00 έμαθαν πως το ελικόπτερο θα κατευθύνονταν προς Αθηνα και έσβησαν τα φώτα (φωτ. Εν Άνδρω). Στο ελικοδρόμιο της Χώρας η Πολιτική Προστασία του Δήμου Άνδρου κινητοποιήθηκε περιμένοντας τα ελικόπτερα, ενώ η πυροσβεστική προσπάθησε με τρία οχήματα και 10 άνδρες να φτάσει στον τόπο του συμβάντος που ήταν δύσβατος και χρειάστηκε να προσεγγίσει με τα πόδια. Τα ελικόπτερα του πολεμικού ναυτικού διάσωσαν και τους 9 ναυαγούς, άλλους από την θάλασσα και άλλους από τα βράχια. Αποφασίστηκε τελικά να μεταφερθούν όλοι σε νοσοκομείο στην Αθήνα. «Εν Άνδρω»

Ο περιφερειάρχης Γ. Χατζημάρκος Προγραμματική σύμβαση με αντικείμενο τον ηλεκτροφωτισμό δρόμου και αύλειου χώρου Ιεράς Μονής Παναχράντου, υπεγράφη μεταξύ του περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου, Γιώργου Χατζημάρκου, και του δημάρχου Άνδρου, Θεοδοσίου Σουσούδη...

  Μέσα σε δυνατό άερα (8 μποφόρ) έδεσε το Andros στη Ραφήνα το μεσημέρι της 21ης Δεκεμβρίου 2016.. Αυτοκίνητα και άνθρωποι γέμισαν την προβλήτα... (φωτ. Εν Άνδρω). Η Άνδρος αδειάζει! Παραδοσιακά τέτοιες μέρες εδώ και χρόνια το νησί ερημώνει, αφού οι μόνιμοι κάτοικοι στην πλειοψηφία τους, το εγκαταλείπουν για χριστουγεννιάτικες διακοπές. Μαζί τους, καθηγητές, δάσκαλοι, νηπιαγωγοί, δημόσιοι υπάλληλοι, καθώς και λιμενικοί, αστυνομικοί και πυροσβέστες που δεν μπορούν να μετακινηθούν το καλοκαίρι.

  Καμιά φορά αρκεί μια λεπτομέρεια, μια μικρή πινελιά στον χώρο, για να κάνει ένα ωραίο τοπίο ξεχωριστό (φωτ. Εν Άνδρω). «Αν αγαπάτε την Άνδρο απελευθερώστε την φαντασία σας και βοηθήστε να γίνει πιο όμορφη…» Με το σύνθημα αυτό καλούνται σήμερα, (Τρίτη 20 Δεκεμβρίου), όλοι όσοι έχουν ευαισθησία, πρωτοποριακή σκέψη, ιδέες και όρεξη για δουλειά, να λάβουν μέρος στον μεγαλύτερο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό Αστικού Εξοπλισμού που έχει προκηρυχθεί ποτέ σε όλη την Ελλάδα. Ζητούμενο είναι να ενεργοποιήσει τη δημιουργική έμπνευση του αρχιτεκτονικού δυναμικού του Αιγαίου συμβάλλοντας καθοριστικά στην αισθητική αναβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος των νησιών των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων, με παρεμβάσεις που θα αποτελέσουν στοιχείο της ιδιαίτερης ταυτότητάς τους. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, που υλοποιείται σε στενή συνεργασία των Τεχνικών Υπηρεσιών της Περιφέρειας με τον Αρχιτεκτονικό Σύλλογο Δωδεκανήσου και το ΤΕΕ Δωδεκανήσου, φορείς οι οποίοι, από την πρώτη στιγμή, χαιρέτισαν την διενέργεια του διαγωνισμού ως ιδιαίτερα σημαντική, καθώς είναι η πρώτη φορά που θα διενεργηθούν αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί στο Νότιο Αιγαίο, ενώ η έννοια της αισθητικής τίθεται ως θεμελιώδης παράμετρος των παρεμβάσεων που καθορίζουν το νησιώτικο τοπίο. Ειδικότερα, ο Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός Αστικού Εξοπλισμού συμπεριλαμβάνει εννέα πανελλήνιους διαγωνισμούς, για Κυκλάδες και Δωδεκάνησα, οι οποίοι θα προκηρυχθούν σταδιακά και αφορούν στον σχεδιασμό πρότυπου τύπου: Καθιστικού εξωτερικού χώρου (παγκάκι) Φωτιστικού εξωτερικού χώρου Καλάθων Απορριμμάτων εξωτερικού χώρου Στάσης μέσων μαζικής μεταφοράς Εξοπλισμού παραλιών (υπαίθριο αναψυκτήριο , αποδυτήριο, πύργος ναυαγοσώστη και ντουζιέρα) Στο πλαίσιο του διαγωνισμού προβλέπεται η απονομή 27 συνολικά επάθλων, στις προτάσεις που θα διακριθούν. Σκοπός των αρχιτεκτονικών διαγωνισμών είναι η αναζήτηση πρότυπων σχεδιαστικών προτάσεων, που θα συμβάλουν στη λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση του κοινόχρηστου χώρου των περιοχών, στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, ενώ μελλοντικά, με την υλοποίησή τους, θα αποτελέσουν χαρακτηριστικό στοιχείο σηματοδότησης των νησιών.  Θα πρέπει να σημειωθεί ότι κάθε αρχιτεκτονικός διαγωνισμός, ανεξάρτητα από την έκβαση του, αποτελεί αφορμή για ουσιαστικό και γόνιμο διάλογο τόσο μεταξύ αρχιτεκτόνων, όσο και μεταξύ επίσημων φορέων και πολιτών. Αυτή η ανταλλαγή είναι και μία από τις σημαντικότερες προσφορές του θεσμού στην αρχιτεκτονική του τόπου, αφού ακόμη και από προτάσεις που δεν βραβεύονται προκύπτουν προβληματισμοί και ζυμώσεις που μπορούν να διαμορφώσουν την εξέλιξη των ιδεών αρκεί να τους δοθεί η ευκαιρία να δημοσιοποιηθούν. Οι διαγωνισμοί θα διεξαχθούν με χρηματοδότηση από την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, ενώ το ΤΕΕ Δωδεκανήσου και ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Δωδεκανήσου, συνδράμουν στην επιτυχή ολοκλήρωση του εγχειρήματος αυτού. Τα αποτελέσματα των αρχιτεκτονικών διαγωνισμών θα παραδοθούν στους Δήμους της Περιφέρειας για να προχωρήσουν στις αντίστοιχες αισθητικές παρεμβάσεις. Η προκήρυξη του διαγωνισμού γίνεται σήμερα 20.12.2016. Κ.Χ

  Η βαρυχειμωνιά συνεχίζεται στην Άνδρο. Το τσουχτερό κρύο ήρθε και θα μείνει τουλάχιστον μέχρι την επόμενη Τρίτη (20 Δεκεμβρίου).

Του Διαμαντή Μπασαντή   Το πετρόχτιστο παρεκκλήσι του Αγίου Ευστρατίου στο κτήμα Τάτου στα Λειβάδια,,, (φωτ. Εν Άνδρω). Στην Άνδρο, από την εποχή του Βενετών και των Φράγκων οι άρχοντες είχαν στον περίβολο τους και το δικό τους παρεκκλήσι. Αυτή η παράδοση πέρασε αργότερα και στην αστική Άνδρο όπου οι μεγάλες ναυτικές οικογένειες έφτιαξαν στα κτήματα παρεκκλήσια. Όμως πέρασε και στους χωρικούς που έχτιζαν μικρά ξωκλήσια σε χωράφια ή σε κτήματα με πιο συλλογική αναφορά. Όλα τα παρεκκλήσια ή ξωκλήσια άνοιγαν και γιόρταζαν την μέρα της γιορτής τους. Ο ιδιοκτήτης, ή ο έχων την ευθύνη, εκείνη την ημέρα ήταν ο οικοδεσπότης της γιορτής. Ή, αν γιόρταζε ένα ξωκλήσι της περιοχής την ευθύνη είχαν κάποιοι του χωριού. Και πάντα υπήρχε μια άτυπη ατομική ή συλλογική ευθύνη του κεράσματος. Γιατί γιορτή δίχως κέρασμα ήταν... κουτσή γιορτή! Έτσι, αν το παρεκκλήσι ήταν στο κτήμα κάποιου αυτός εκείνη την ημέρα άνοιγε το σπίτι του για όλο το χωριό ή τους όποιους προσερχόμενους. Τα παραπάνω τα έζησα μικρό παιδί όταν με πρωτοπήγε η θεία Ειρήνη - πάνε πολλά χρονια - στο κτήμα Καμπάνη στα Λειβάδια. Ήταν 6 Αυγούστου: ανήμερα του Σωτήρα. Στο κτήμα υπήρχε η ομώνυμη ιδιωτική εκκλησιά. Εκείνη η ημέρα χαράχτηκε για πάντα στη μνήμη μου. Ήταν καλοκαίρι και όλο σχεδόν το χωριό των Λειβαδίων ήταν εκεί. Εγώ χάζευα τους κήπους με τις λεμονιές και το πανέμορφο αρχοντικό κτισμένο σε στιλ αγγλικού εξοχικού. Μου θύμιζε έντονα εικόνες από το αγγλικό μυθιστόρημα «Το σπίτι με τα επτά αετώματα», που είχα διαβάσει εκείνη την εποχή στη σειρά «Κλασσικά Εικονογραφημένα»…   Το εντυπωσιακό σπίτι στο κτήμα Καμπάνη στα Λειβάδια. Χτίστηκε πριν ένα περίπου αιώνα. Θυμίζει έντονα αγγλικό εξοχικό του 19ου αιώνα (φωτ. Εν Άνδρω). Ξαναπήγα μετά από πολλά χρόνια. Πάλι ανήμερα του Σωτήρα. Μεγάλος, με παιδιά τώρα πια. Ήθελα, ενθουσιασμένος, να δείξω στα παιδιά μου κάτι από μια παράδοση που μάγεψε εμένα στα παιδικά μου χρόνια κι εκείνο το παλιό εντυπωσιακό σπίτι. Όμως φευ τα πράγματα είχαν αλλάξει. Βεβαίως η εκκλησία ήταν πάντα εκεί. Το χωριό ήταν κι αυτό εκεί. Όμως έλειπε η παλιά ζεστασιά και ανοιχτωσιά. Δεν επιτρεπόταν να βολτάρεις πέρα από την εκκλησία! Δεν επιτρεπόταν να πλησιάσεις το όμορφο αρχοντικό! Οι νέοι ιδιοκτήτες δεν ήθελαν επισκέπτες μέσα στα πόδια τους!!!… Ήταν γιατί έλειπε εκείνη η ευγενική γηραιά οικοδέσποινα που κάποτε άνοιγε το σπίτι και τους κήπους της σε όλο το χωριό. Πώς να δείξεις στα παιδιά σου ένα σπίτι που απαγορεύεται να πλησιάσεις; Πώς να μιλήσεις σε αυτά για μια παράδοση γιορτής που κάποτε είχε το πρόσωπο μιας αρχοντικής ευγενικής οικοδέσποινας και που τώρα είχε μόνο κάτι απρόσωπους και απόμακρους ιδιοκτήτες!!! Έλειπαν ακόμα και οι λεμονιές του κτήματος. Κάποτε μοσχοβολούσαν κάτω από τα κυπαρίσσια στο κατακαλόκαιρο. Δεν ξαναπήγα ποτέ στο Μανιτάρι. Δεν υπήρχε τίποτα εκεί πλέον… Η καμπάνα χτυπά κάθε χρόνο στην εορτή του παρεκκλησιού (φωτ. Εν Άνδρω). Προχτές βρέθηκα πάλι στα Λειβάδια. Προσκαλεσμένος στον γιορτασμό του παρεκκλησιού του Αγίου Ευστρατίου στο κτήμα του Αλκιβιάδη Τάτου. Τι σύμπτωση: το σπίτι και το κτήμα Τάτου είναι λίγο πιο πάνω από το κτήμα Καμπάνη. Πήγα με την περιέργεια, αλλά και την προδιάθεση να ξαναβρώ κάτι από την χαμένη μαγεία των παιδικών αναφορών μου και κάτι από τα ίχνη μιας παράδοσης του νησιού που ερχόταν από πολύ παλιά...  Σεργιάνισα ώρα στις αλέες και στο κήπο του κτήματος. Περπάτησα γύρω από  όμορφο αρχοντικό. Το μικρό διακριτικό παρεκκλήσι ήταν χαμένο μεσ’ το πράσινο. Όλα ορθάνοιχτα στους επισκέπτες. Και ήταν αρκετοί. Κάποιους τους ήξερα. Άλλους όχι. Μαζί μας ήταν και ο χειμώνας. Όμως σε τίποτα δεν ενοχλούσε η εποχή. Το αντίθετο: τόνιζε περισσότερο την ζεστή ατμόσφαιρα των ανθρώπων και την ανοιχτωσιά του χώρου. Κάθισα σχετικά λίγο στον εσπερινό και στην πρωινή λειτουργία. Την περισσότερη ώρα τριγύριζα και απολάμβανα τον χώρο. Περπάτησα στις νυχτερινές αλέες γύρω από το φωτισμένο αρχοντικό. Παράξενο, το σπίτι αν και κτίστηκε τα τελευταία χρόνια, έμοιαζε, έτσι προσεκτικά διαρρυθμισμένο ανάμεσα από μεγάλα παλιά δέντρα, σαν να ήταν εκεί από παλιά. Περπάτησα και την επόμενη με το φως της μέρας. Και κάποια στιγμή κοίταξα από ψηλά με λίγη θλίψη, ανακατεμένη και με κάποια νοσταλγία, το αρχοντικό Καμπάνη που ΄ταν από κάτω. Εκεί κάποτε παιδί - μέσ' το κατακαλόκαιρο - είχα μαγευτεί για πρώτη φορά από μια παλιά παράδοση, από ένα σπουδαίο αρχοντικό και από τους ανθρώπους του... Ένα ολόλαμπρο κρύο φεγγάρι φώτιζε σαν ήλιος τη νύχτα της γιορταστικής παραμονής (φωτ. Εν Άνδρω).  Όσοι προσήλθαν στη γιορτή του Αγίου Ευστρατίου - και στον εσπερινό και στην πρωινή λειτουργία, προσκλήθηκαν στο σπίτι για το παραδοσιακό κέρασμα. Οι άνθρωποι αντάλλαξαν ευχές. Ο οικοδεσπότης φιλικός. Πολλά γύρω θύμιζαν κάτι από την παιδική ηλικία μου. Έλειπαν μόνο οι άνθρωποι εκείνης της μακρινής εποχής. Ήταν όμως κάποιοι άλλοι άνρθωποι το ίδιο ζεστοί. Όλα αυτά διέσωζαν κάτι από την παλιά μαγεία της γιορτής και της παράδοσης που θυμόμουν από παιδί... Φεύγοντας αργά το μεσημέρι, ανήμερα του Αγίου Ευστρατίου, κοίταξα για λίγο το εντυπωσιακό καραβάκι στην είσοδο της αυλής του σπιτιού. Και θυμήθηκα την πρώτη φορά που έκανα Χριστούγεννα στην Άνδρο, δεκαπεντάχρονος πια, με τον θείο Πέτρο και την θεία Ειρήνη στα Λειβάδια. Είχα επιμείνει πολύ στον πατέρα μου να έρθω. Ήταν πρώτη φορά που ταξίδεψα μόνος από την Ραφήνα για Άνδρο. Ακόμα θυμάμαι την παράξενη χαρά μπροστά στα στολισμένα χριστουγεννιάτικα καραβακια της εποχής. Να, λοιπόν, που ξανάβρισκα ένα από αυτά πάλι σήμερα. Μια άλλη παράδοση, νησιώτικη, με τόσους συμβολισμούς: να στολίζεται ένα καραβάκι τα Χριστούγεννα... (φωτ. Εν Άνδρω). Προχώρησα περίεργα ανάλαφρος. Για λίγες ώρες, αυτές τις δύο μέρες, είχα αγγίξει κάτι από την μαγεία μιας αλλοτινής ηλικίας, αλλά και κάτι από την μαγεία μιας γιορταστικής παράδοσης. Σα να είχα ξανασυναντήσει κάτι από εμένα και την περασμένη μου ζωή. Αλλά και κάτι από την μακραίωνη παράδοση αυτού του νησιού, που με τον τρόπο της έφτασε μέχρι τις μέρες μας. Και παρά τις τις άλλες εποχές και τις τόσες αλλαγές, παρά τις μεγάλες χρονικές αποστάσεις και τα διαφορετικά πρόσωπα, όλα συνέκλιναν γύρω από εκείνη την γοητευτική ενότητα ενός σημαντικού γεγονότος, όπως είναι η γιορτή μιας εκκλησίας, όπως είναι κάθε γιορτή στη ζωή των ανθρώπων…  

Πολλές κι ενδιαφέρουσες οι εκδηλώσεις των ημερών. Ανοίγουμε λοιπόν μια στήλη όπου θα αναρτάμε όλες όσες στέλνετε μιας και όλοι κάπου θα πάτε και κάτι θα κάνετε μέρες που είναι, Μια πληροφόρηση από ότι μας έστειλαν για όσους ενδιαφέρεστε. Σίγουρα κάτι θα βρείτε που θα σας ταιριάζει - Εν Άνδρω.